หยุนหลิงอึ้ง “เขาก็เกิดออกมาพร้อมกับยาพิษเหมือนกันเหรอ? คนโบราณอย่างพวกเจ้าชอบเล่นมุกนี้จังเลยนะ”
“หมายความว่าอย่างไร?”
“เจ้าสงสัยไม่ใช่หรือไง ที่จริงใบหน้าข้าไม่มีปาน ทำไมถึงต้องวาดออกมาล่ะ?”
เซียวปี้เฉิงในตอนนี้รู้แล้วว่าปานบนใบหน้านางเป็นของปลอม หยุนหลิงก็ไม่ปิดบังต่อไป เล่าเรื่องด่างพิษให้เขาฟัง
เซียวปี้เฉิงขมวดคิ้วเป็นปม สายตาแปลกใจ “เจ้าบอกว่า นั่นไม่ใช่ปาน แต่เป็นด่างพิษเหรอ?”
“ใช่แล้ว ตอนนี้ข้ายังไม่รู้ว่าเบื้องหลังผู้ที่วางยาเป็นใคร กลัวว่าถ้าใบหน้ากลับมาดีแล้วจะทำให้คนผู้นั้นตื่นตกใจ ก็เลยวาดปานปลอมต่อไป”
หยุนหลิงสีหน้ามืดมน เห็นได้ชัดว่าไม่ชอบที่มีศัตรูอยู่ที่ลับ
“และข้าสงสัยว่าคนที่วางยาคิดจะวางยาให้ฮูหยินซื่อจื่อเฒ่า ตั้งแต่ที่คลอดฉุ่หยุนหลิงเสร็จ หลายปีต่อมาก็ไม่เคยท้องอีกเลย”
ฮูหยินซื่อจื่อเฒ่า นั่นก็คือแม่ของฉุ่หยุนหลิงเฉินซื่อ
หยุนหลิงเดาในใจ คนที่วางยาตอนนั้นอาจจะอยากทำร้ายเฉินซื่อ แต่ไม่คิดว่านางจะท้องฉุ่หยุนหลิงก่อน เพราะเหตุผลบางอย่างทำให้เด็กในท้องรับยาพิษนั้นไปแทน
เฉินซื่อจึงมีชีวิตรอด แต่ยาพิษนั้นกลับกลายเป็นด่างพิษอยู่บนใบหน้าของฉุ่หยุนหลิง ดังนั้นพอเกิดมา นางก็มี ‘ด่างพิษ’ ติดหน้ามาด้วย
“ฮูหยินซื่อจื่อเฒ่าเป็นชนชั้นสูง ต่อมาก็กลายเป็นเด็กกำพร้า ไม่มีอำนาจหรือเบื้องหลังซับซ้อน ใครที่คิดจะทำร้ายนางล่ะ?”
หยุนหลิงสายตามืดมน “คำถามนี้ข้าไม่เชื่อว่าเจ้าจะไม่รู้คำตอบ”
เฉินซื่อไม่มีศัตรู การมีอยู่ของนางจะขัดต่อผลประโยชน์ของใครได้ นอกจากจะเป็นเหลียนฮูหยิน
ในจวนเหวินกั๋วกง เหลียนฮูหยินเป็นอนุภรรยาคนเดียวในจวน ถ้ากำจัดเฉินซื่อได้ งั้นนางก็จะได้กลายเป็นภรรยาเอกทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายาหมื่นพิษ