องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 1052

เขาลังเลไปครู่หนึ่งแล้วจึงพูดว่า “เราจะปล้นก็ต้องไปปล้นขบวนของทางการสิ นำเงินมาได้อย่างง่ายดาย ไปปล้นนักค้าขายที่ลำบากพวกนั้นจะมีประโยชน์อะไรกัน?”

“ท่านผู้นำเข้าไปใจผิดแล้ว! นักค้าขายของอาณาจักรฉินหาใช่คนธรรมดาหรอกนะ!” จางจื้อสยงพูดด้วยสีหน้าที่จริงจัง

เขาอธิบายว่า “นักค้าขายของอาณาจักรฉินล้วนร่ำรวยกันอย่างมาก พวกเขาทำกิจการใหญ่ๆทั้งนั้น นักค้าขายแค่ออกไปครั้งเดียวก็จะนำขบวนรถมากมายเลยทีเดียว อีกอย่างเนื้อก้อนเล็กก็เป็นเนื้อ ปล้มาไม่กี่ครั้งจะต้องสะสมมาได้มากเป็นแน่ อีกทั้งยังไม่มีความเสี่ยงด้วย แล้วเหตุใดจึงจะไม่ทำละขอรับ?”

เมื่ออ้ายซินเจวี๋ยหลัวเก๋ออวี่ฟังจบแล้วก็พยักหน้าอย่างเข้าใจ จากนั้นก็พูดว่า

“เช่นนั้นเอาตามที่เจ้าว่าแล้วกัน เราไปเตรียมตัวแล้วรีบลงมือกันเถิด!”

จางจื้อสยงรีบขานรับอย่างเคารพ จากนั้นก็รีบไปเตรียมตัว

......

เมืองถูเหอ

ยามค่ำคืน จ้าวจือหย่าถือจดหมายที่เปื้อนเลือดแล้วรีบเข้าไปในห้องสมุดอย่างร้อนใจ

ฉินเหยียนมองนางอย่างประหลาดใจ น้อยครั้งมากที่เขาจะเห็นจ้าวจือหย่าเสียอาการเช่นนี้

“เกิดอะไรขึ้นรึ?”

“ท่านอ๋องเพคะ เส้นทางการส่งกำลังบำรุงของเราถูกตัดขาดหมดแล้ว ของก็ถูกชิงไปหมดเพคะ ขบวนขนส่งที่ล้มตายบาดเจ็บมีมากกว่าพันคน กองทัพหนึ่งหมื่นนายที่เซี่ยชิงนำทัพ เดิมทีกำลังรีบมุ่งหน้าไปเพื่อจัดการระเบียบ”

“แต่เมื่อไปถึงกลางทางก็ถูกทหารม้าปริศนานับหมื่นเข้าจู่โจม สูญเสียอย่างสาหัส ได้มีการรวบรวมจำนวนผู้เสียชีวิตแล้ว มากกว่าครึ่งเพคะ!”

จ้าวจือหย่ารีบรายงานด้วยเสียงที่สั่นคลอนทันที

“ว่าอย่างไรนะ?” ฉินเหยียนได้ยืนดังนั้นดวงตาก็กระตุกทันที จางจื้อสยงได้เล็งไปยังจุดที่เขาเชื่อว่าเป็นไปไม่ได้เนี่ยนะ แต่คำถามคือ นำทหารม้ามาจากที่ใด?

ฉินเหยียนนึกถึงชนเผ่าหนี่ว์เจินทันที เกรงว่าจะมีแต่พวกเขาที่จะมีกำลังเช่นนั้น เขารีบถามขึ้นทันทีว่า

“ข้าให้เจ้าคอยจับตาดูชนเผ่าหนี่ว์เจินเอาไว้แล้วไม่ใช่รึ? เหตุใดยังเกิดเรื่องเช่นนี้อีก?”

“เป็นไปได้ว่าได้มีการเตรียมการเรียบร้อยก่อนที่เราจะจับตาดูพวกเขาแล้วเพคะ”

จ้าวจือหย่าพูดอย่างขมขื่นอย่างยิ่ง ช่วยไม่ได้นะ พวกเขาไม่ได้เข้าใจดินแดนเยี่ยนเป่ยอย่างลึกซึ้งมากนัก ยิ่งไปกว่านั้นชนเผ่าหนี่ว์เจินยังพิเศษกว่าด้วย แม้ว่าคนอื่นจะรู้ว่าพวกเขามีกำลังเช่นนั้น แต่ก็ไม่สามารถไปตรวจสอบทุกคนได้ว่าขาดใครไปบ้างหรอกนะ

ดังนั้นการที่คนชนเผ่าหนี่ว์เจินหายวับไปหลายหมื่นนาย พวกเขาเองก็ไม่ทันได้สังเกตจริงๆ นอกจากพวกเขาจะจับตาดูชนเผ่าหนี่ว์เจินเอาไว้ก่อนแล้ว เมื่อชนเผ่าหนี่ว์เจินมีการเคลื่อนไหวใหญ่โตพวกเขาจึงจะรู้

“ตระกูลอ้ายซินเจวี๋ยหลัวของชนเผ่าหนี่ว์เจินไม่มีใครดีเลยจริงๆ ข้ายังคิดว่าจะให้ท่านพี่ใหญ่เตรียมยกตำแหน่งท่านผู้นำให้พวกเขาต่ออีกแท้ๆ ในเมื่อพวกเขาไม่เห็นความหวังดีของผู้อื่น เช่นนั้นข้าก็จะกวาดล้างพวกมันให้สิ้นซาก!”

ฉินเหยียนดวงตาแดงก่ำ เขากัดฟันแล้วพูดอย่างโกรธเกรี้ยว