องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 1059

มีคนพูดด้วยความโกรธ

“กลับหรือ? หากพวกเรากลับถือว่าพวกเราขาดทุนย่อยยับเลยน่ะสิ พวกเราเสียเวลา กำลังคนมามาก แต่ผลสุดท้ายกลับไม่ได้อะไรเลย”

“ใช่ ถ้าเราอยู่ เก้าสิบเหรียญถือว่ายังทำกำไรได้บ้าง ยังได้เงินกลับมาสักสองสามร้อยเหรียญ แต่ถ้าเรากลับ พวกเราไม่เพียงแต่สูญเสียเงินเท่านั้น แต่วัตถุดิบจำนวนมากขนาดนี้ไม่มีทางขายออกในช่วงเวลาอันสั้นแน่”

พ่อค้าคนหนึ่งยิ้มอย่างขมขื่นและถอนหายใจ

“พวกอาณาจักรฉินนั้นเจ้าเล่ห์มาก เห็นได้ชัดว่าพวกเขาขุดหลุมพรางหลุมใหญ่และรอพวกเราติดกับ!”

เมื่อทุกคนได้ยินดังนั้นต่างพยักหน้าอย่างเข้าใจ

ความจริงแล้ว การเคลื่อนไหวของอาณาจักรฉินนั้นโหดเหี้ยมและโหดร้ายเกินไป พวกเขาจงใจสร้างภาพว่าเมืองถูเหอขาดแคลนอาหาร จากนั้นภายในเวลาอันสั้นราคาอาหารพุ่งกระฉูดอย่างรวดเร็ว

สุดท้ายแล้วข่าวก็แพร่กระจายออกไป พ่อค้าในเยี่ยนเป่ยได้ยินว่าราคาอาหารในเมืองถูเหอสูงขึ้น พวกเขาจะกล้าทำมาค้าขายได้อย่างไรล่ะ

พวกเขาจึงรีบซื้อวัตถุดิบที่ตนขายไปก่อนหน้านี้เพื่อเอากลับมาและนำไปขายที่เมืองถูเหออีกครั้ง

ทำให้ถูกพวกอาณาจักรฉินหลอก พวกเขาแบกสัมภาระ อีกทั้งยังเสียเงินและแรงเพื่อรีบนำวัตถุดิบมาขายในเมืองถูเหอ

แต่ผลสุดท้ายกลับเห็นว่าในเมืองเริ่มมีการแจกอาหาร เพียงแค่ครึ่งวันราคาอาหารตกไปกว่าครึ่ง

ตอนนี้พวกเขาทำอะไรได้บ้าง?

ขายหรือ? พวกเขากล้ำกลืนอย่างยากลำบาก ในใจไม่อยากทำเช่นนั้น

ไม่ขายหรือ? นั่นหมายความว่าต้องนำวัตถุดิบกลับไป หลักๆ คือพวกเขาไม่ได้คำนึงถึงปัญหานี้มาก่อน เอาของกลับไปไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด

อีกอย่างในเมื่อมาถึงแล้ว นอกจากเสียทั้งเวลาแล้วยังไม่เกิดผลอะไรอีก ใครจะไปรับไหว?

คนกลุ่มหนึ่งยืนบนถนน ต่างมองหน้ากัน ในที่สุดตัดสินใจว่าจะไม่กลับ

หากกลับถือว่าขาดทุนมากจนไม่คุ้มเสีย!

มีคนกลุ่มหนึ่งรวมตัวกันที่หน้าหอหม่านฮวา เพื่อหารือเกี่ยวกับปัญหาที่ยากที่จะแก้นี้

จางฝูยืนอยู่ชั้นสองของหอหม่านฮวา มองดูเหตุการณ์ข้างล่างอย่างเงียบๆ

ลูกน้องที่อยู่ข้างๆ มองตามอย่างไม่สบายใจ

“ท่านใต้เท้า พวกเขาจะอยู่ต่อหรือไม่ขอรับ?”

จางฝูเหลือบมองเขาและพูดด้วยรอยยิ้ม “พวกเขาอยู่ต่อแน่นอน”

เรื่องแบบนี้ไม่ว่าจะเป็นใครก็ไม่อาจตัดสินใจได้ง่ายอยู่ดี

ยิ่งไปกว่านั้นกลุ่มที่อยู่ข้างล่างนั้นเป็นพ่อค้าที่แสวงหาผลกำไร ในเมื่อมองหากำไร เมื่อต้องเผชิญหน้ากับเรื่องยากลำบาก สิ่งที่อยากทำมากที่สุดคือปกป้องเงินทุนของตัวเอง

พ่อค้าที่คิดไม่รอบคอบไม่สามารถเติบโตในธุรกิจได้

จากการพิจารณานี้ทำให้จางฝูมั่นใจว่าพวกเขาไม่มีทางกลับแน่นอน

แน่นอนว่าจางฝูมองดูเหตุการณ์จากชั้นบนเป็นเวลานาน แต่ไม่เห็นว่าพวกเขาจะกลับไป