องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 107

“อ๋องเหยียนทรงมีรับสั่งให้รวบรวมกระโถนของทหารจำนวนหกหมื่นนายในเช้าวันพรุ่งนี้”

ต้าจ้วงและต้าหย่งมองไปที่จ้าวจือหย่าด้วยสีหน้าประหลาดใจ

“ทำไมกัน?”

จ้าวจือหย่าขมวดคิ้วและพูดว่า

“ไปถามองค์ชายเอง ทั้งเหม็นทั้งสกปรก ข้าเองก็ไม่รู้เช่นกันว่าจะเอามาทำอะไร”

หลังจากที่จ้าวจือหย่าทำตามคำสั่งเสร็จแล้ว นางหมุนตัวกลับไปเข้าไปยังเต็นท์ผู้บัญชาการเพื่อประกอบเตียงให้ฉินเหยียนนอน

ฉินเหยียนที่เพิ่งล้างเท้าเสร็จ เมื่อเห็นสีหน้าไม่พอใจของจ้าวจือหย่า จึงยกมุมปากยิ้มเล็กน้อย

“จุดประสงค์หลักไม่ใช่เรื่องเก็บกระโถนหรอก พรุ่งนี้เจ้าพาพวกผู้หญิงนำของที่อยู่ในกระโถนไปเผาเสีย”

เมื่อได้ยินประโยคนี้ สีหน้าจ้าวจือหย่าแสดงความรังเกียจออกมา ขนาดไม่เผายังเหม็นและสกปรกขนาดนี้ ถ้าเผาแล้วล่ะก้กลิ่นจะเป็นอย่างไรล่ะ

“ข้าไม่ทำ!”

ฉินเหยียนพูดปลอบว่า

“เชื่อฟังข้า นี่เป็นวิธีการเดียวที่จะชนะการสู้รบในครั้งนี้”

“หลังจากแห้งแล้วจะมีก้อนผลึกสีเทาอยู่ที่ก้นหม้อ รวมรวบผลึกเหล่านี้แล้วนำไปบดเป็นผง”

“อีกอย่าง ระหว่างนั้นข้าจะเก็บเถ้าถ่านจากกองไฟมาทำเป็นผงแล้วห่อด้วยกระดาษ พวกของเหล่านี้นำมาใช้ประโยชน์ได้ดีมากทีเดียว”

แม้ว่าจ้าวจือหย่าจะมีสีหน้ารังเกียจ แต่เนื่องจากฉินเหยียนพูดว่าของเหล่านี้มีประโยชน์ นางจึงทำตามที่เขาบอก โค้งคำนับรับคำสั่งอย่างไม่เต็มใจและเดินออกจากเต็นท์ไป

เช้าวันรุ่งขึ้น

ต้าจ้วงและต้าหย่งพาพวกผู้คุ้มกันเดินรวมรวมกระโถน

แม้ว่าผู้คุมกันจะมีท่าทีรังเกียจ แต่เงินที่ฉินเหยียนมอบให้นั้นเป็นเงินก้อนใหญ่มาก

แค่กัดฟัน เดินทำไปก็สิ้นเรื่องแล้ว!

เขาใช้มือข้างหนึ่งบีบจมูก อีกมือถือกระโถนเอาไว้ พูดออกมาอย่างไม่พอใจว่า

“ไอ้พวกแม่งเอ๊ย ฉี่เหม็นมาก!”

บรรดากระโถนที่รวมรวบมาได้ถูกส่งต่อไปให้พวกหญิงหอโคมเขียวอย่างรวดเร็ว

หลังจากเดินไปกลับสองสามรอบ ในที่สุดก็รวมรวบกระโถนได้ตามจำนวนที่ต้องการ

พูดได้ว่าฉี่ในกระโถนถูกรวมเข้าด้วยกันและเผาบนกองไฟตามวิธีที่ฉินเหยียนบอก

ส่งกลิ่นเหมือนกับว่ามีใครระเบิดห้องน้ำตั้งแต่เช้าลอยคลุ้งอยู่ในอากาศ

บรรดาหญิงสาวต่างใช้ผ้าเช็ดหน้าปิดหน้า ปิดปากและจมูก แต่ไม่อาจระงับกลิ่นเหม็นที่อยู่ตรงหน้าได้ พยายามระงับความคลื่นไส้เอาไว้และทำต่อไป

หญิงสาวอีกกลุ่มหนึ่งรวบรวมถ่านที่ถูกเผาจากค่ายทหาร จากนั้นใช้วิธีของฉินเหยียนสกัดผลึกฉี่และเศษเถ้าถ่านออกมาอย่างรวดเร็ว

หลังจากเช้าที่แสนวุ่นวาย กองทัพก็ออกเดินทาง

ฉินเหยียนสั่งให้บดผลึกให้เป็นผงระหว่างเดินทาง

บรรดาผู้หญิงไม่สนใจว่าสกปรกหรือไม่ เริ่มบดทันที หลังจากใช้ความพยายามอย่างมาก พวกนางบดผลึกและถ่านจนเป็นผง แล้วห่อด้วยกระดาษทันที

จ้าวจือหย่าหยิบผงที่ห่อเสร็จเรียบร้อยแล้วให้ฉินเหยียน

“นี่คือสิ่งที่ท่านต้องการหรือ?”

ฉินเหยียนมองสิ่งที่อยู่ตรงหน้าด้วยความพึงพอใจ สองสิ่งนี้เป็นส่วนประกอบสำคัญในการทำดินปืน

การสร้างระเบิดในสมัยโบราณจะทำให้คนสมัยก่อนได้เห็นว่าอาวุธร้อนคืออะไรกันแน่!