องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 1088

“ใช่แล้ว! ฆ่าเขาซะ!”

“ฆ่าเขาธำรงคุณธรรม!”

ฝูงชนวิ่งเข้ามาหาจางฝูอย่างบ้าคลั่ง หากเป็นในยามปกติจางฝูจะต้องหลบแน่นอน เพื่อไม่ให้ได้รับบาดเจ็บ

แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนเดิม เขายืนนิ่งไม่ขยับ ต่อให้จะต้องถูกทุบตีเขาก็ยอม อย่างไรก็เป็นเพราะความผิดของเขาจึงทำให้มีชาวเมืองมากมายต้องเสียชีวิต เขาไม่อาจหนีความผิดไปได้!

แต่พวกนักการในศาลาว่าการไม่กล้าปล่อยให้ชาวเมืองเข้ามา ต่างก็ออกมาสกัดเอาไว้

ชาวเมืองยิ่งโกรธ เมื่อเห็นว่าเข้าใกล้ไม่ได้ก็ได้หยิบสิ่งของในมือโยนไปทางจางฝู โดนทั้งตัวและศีรษะ คนเหล่านี้ต่างโยนของใส่จางฝูจนเป็นบาดแผล แถมยังมีผักเน่า ไข่ไก่เน่าด้วย ทุกอย่างถูกโยในใส่ใบหน้าของเขา

แม้ว่าจะเจ็บปวดอย่างมาก แต่เขาก็อดทนไว้ จนกระทั่งทุกคนโยนจนหมดแล้วเขาจึงถอนหายใจยาวๆ

ตอนนี้เขาสภาพสกปรกมาก แต่เขาก็ยังคงยืนหลังตรงแล้วตะโกนว่า

“เหล่าพี่น้องทั้งหลาย ข้ารู้ว่าครั้งนี้มันนำพาความเจ็บปวดมาสู่พวกเจ้าอย่างมาก ข้าเป็นคนแจกจ่ายเสบียง จางฝูผู้นี้ขอโทษด้วย!”

ว่าแล้วจางฝูก็แอ่นหลังตรงแล้วคุกเข่ากับพื้น

“แต่ว่าขอให้ทุกคนเชื่อข้าเถิด พิษในอาหารนั้นเป็นฝีมือของคนร้าย ขอให้ทุกคนให้เวลาพวกข้าอีกสักหน่อย พวกข้าจะต้องสืบหาความจริงมาได้แน่นอน และจะให้คำอธิบายต่อทุกคน!”

ว่าแล้วจางฝูก็ได้ก้มศีรษะโขกลงกับพื้นต่อชาวเมือง ท่ามกลางสายตาที่ประหลาดใจของชาวเมือง ทุกครั้งที่โขกศีรษะนั้นใช้แรงอย่างมาก ทำให้หน้าผากของเขาแดงและบวมขึ้นมา จางฝูไม่ได้หยุดลงเลย เขายังคงโขกศีรษะต่อไป จนกระทั่งหน้าผากช้ำเขาก็ยังคงโขกสามครั้ง

ภาพนี้ทำให้เหล่าชาวเมืองค่อยๆเงียบลง

มีคนร้องไห้แล้วพูดออกมาว่า

“ก้มศีรษะโขกลงกับพื้นแล้วมีความหมายอะไร? สามารถเอาชีวิตของสามีข้ากลับคืนมาได้งั้นรึ?”

“เฮ้อ ลูกของข้า เจ้าตายอย่างไร้ความยุติธรรมจริงๆ!”

“เมียข้าตายอนาถยิ่งนัก!”

ภาพนี้ทำเอาทุกคนที่อยู่ตรงนั้นเกิดน้ำตาคลอทันที เหล่าชาวเมืองที่เมื่อครู่ยังมีท่าทางดุร้าย บัดนี้กลับร้องไห้โฮเสียงดัง

จางฝูมองแล้วรู้สึกแย่อย่างมาก เขาหลับตาลงปี๋ ความเดือดดาลในใจแทบจะควบคุมไว้ไม่อยู่แล้ว เขาสาบานว่าจะต้องลากตัวคนวางยาพิษออกมาให้ได้ ให้พวกมันชดใช้อย่างสาสม!

ผ่านไปนานจางฝูก็ค่อยๆยืนขึ้นแล้วกวาดตามองทุกคน เขาถอนหายใจเบาๆแล้วพูดว่า

“เหล่าพี่น้องใจเย็นลงก่อนนะ ขอเวลาสามวัน ภายในสามวันจะให้คำอธิบายแก่ทุกคนแน่นอน! โปรดเชื่อพวกเราข้าราชการด้วยเถิด!”

เมื่อได้ยินเขาพูดเช่นนั้นทุกคนก็ใจเย็นลงทันที

“สามวันรึ?”

“ใช่ ขอเพียงสามวัน หลังจากสามวันหากข้ายังไขคดีนี้ไม่ได้ พวกเจ้าอยากจะจัดการกับข้าอย่างไรก็ได้ ต่อให้จะฆ่าข้า ข้าก็ยอม!” จางฝูกัดฟันแล้วพูด

เมื่อได้ยินจางฝูพูดเช่นนั้น ทุกคนก็สงบสติอารมณ์ไปมาก