องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 114

หลังจากที่กองทัพใหญ่รีบกินอาหารกลางวันกันเสร็จแล้ว ก็เริ่มเดินทางกันต่อ

ฉินเหยียนมองผ่านหน้าต่างรถม้า พบว่าตลอดทางมีแร่กำมะถันมากมาย เขามีความสุขทันทีเนื่องจากสิ่งนี้จะช่วยส่งเสริมแผนการเขาให้ดียิ่งขึ้น ดังนั้นเขาจึงสั่งให้กองทัพหยุดเคลื่อนทัพ และออกคำสั่งให้ทหารชั้นดีออกไปขุดแร่ขึ้นมา

อีกด้านหนึ่งองค์ชายใหญ่ฉินชงที่กำลังเดินทัพอยู่ด้านหน้า กลับไม่ได้สังเกตสิ่งที่เกิดขึ้นด้านหลังขบวนทัพเลยแม้แต่น้อย

อีกทั้งยังมีทหารเข้ามารายงานว่าองค์ชายสิบสี่ไม่ได้เคลื่อนทัพตามมาด้วย องค์ชายใหญ่ฉินชงขมวดคิ้วและมองไปด้านหลัง

เจ้าน้องสิบสี่คนนี้ ข้าไม่รู้เลยจริงๆ ว่าเขาคิดที่จะทำอะไรกันแน่

จากนั้นเขาจึงสั่งกองทัพให้ชะลอการเดินทัพ กลัวว่าหากพวกเขาเร่งเดินทัพกับมากเกินไป น้องสิบสี่จะเดินทางตามมาไม่ทันเอาได้

...

เมื่อเห็นว่าใกล้ค่ำแล้ว ฉินเหยียนสั่งให้กองทัพตั้งค่ายทหารขึ้นชั่วคราว และรอจนกว่าจะถึงพรุ่งนี้เข้าค่อยออกเดินทาง

หลังจากรวบรวมแร่กำมะถันมาได้เยอะพอสมควร ฉินเหยียนจึงสั่งให้ทหารชั้นดีบางส่วนเข้าไปยังป่าไผ่เพื่อตัดไม้ไผ่

จากนั้นสั่งให้จ้าวจือหย่าและหลิวเชียนเชียนพาบรรดาไส้ศึกหญิงไปบดแร่กำมะถันที่ทหารชั้นดีรวบรวมมาให้กลายเป็นผง

ไม่นานนักทหารชั้นดีก็กลับมาที่ค่ายทหารโดยถือไม้ไผ่อยู่ในมือตามที่ได้รับคำสั่ง พวกเขาเก็บปลายไม้ไผ่ทั้งสองด้านเอาไว้ และหั่นไม้ไผ่ให้เป็นแท่งขนาดเท่าๆ กัน สุดท้ายพวกเขาก็เจาะรูในข้อไม้ไผ่และเรียงเอาไว้เพื่อไว้ใช้ในภายหลัง

เมื่อทุกอย่างพร้อมแล้ว ฉินเหยียนพูดขึ้นเสียงดังกับไส้ศึกหญิงว่า

“สาวๆ สิ่งที่พวกเจ้าทำในวันนี้จะเกิดประโยชน์อย่างมาก พวกเจ้าดูตามข้า”

พูดจบ เขาก็หยิบกระบอกไม้ไผ่มาทำเป็นตัวอย่างให้ดู

“นำเชือกป่านเส้นเล็กนี้ใส่เข้าไปตามตาของกระบอกไม้ไผ่ อย่าลืมเหลือเชือกด้านนอกไว้ให้ยาวสักหน่อย นี่เรียกว่าการทำชนวน”

จากนั้นเขาก็ชี้ไปที่ผงผลึกทั้งสองชนิดที่บดเมื่อสองวันก่อน กับผงกำมะถันที่บดใหม่บนพื้น แล้วพูดว่า

“ผงสีดำนี้เรียกว่าผงถ่าน สีเหลืองเรียกว่ากำมะถัน ส่วนสิ่งนี้เรียกว่าเกลือไฟ เทสั่งสามสิ่งนี้ลงในไปกระบอกไม้ไผ่อย่างระมัดระวัง ใส่ลำดับตามนี้ ใส่เกลือไฟเข้าไปก่อนหนึ่งส่วน จากนั้นผงกำมะถันสองส่วน และลำดับสุดท้ายคือผงถ่านสามส่วน ถือเป็นอันเสร็จสิ้น”

หลิวเชียนเชียนมองไปที่กระบอกไม้ไผ่ในมือของฉินเหยียนและถามด้วยความงุนงง

“องค์ชาย ของเหล่านี้นำมาใช้ประโยชน์อันใดหรือเจ้าคะ?”

ฉินเหยียนยิ้ม

“เดี๋ยวเจ้าก็รู้เอง”

เขาสั่งอีกครั้ง

“ตอนที่พวกเจ้าสาธิตอยู่ให้ห่างจากไฟด้วย ผูกกระบอกไม้ไผ่สิบกระบอกเข้าด้วยกัน ใช้ชนวนผูกกันให้เป็นเชือก เข้าใจหรือไม่?”

“รับทราบ!”

ทุกคนพยักหน้าพร้อมกัน ทำตามตัวอย่างที่ได้เรียนรู้จากฉินเหยียน หยิบกระบอกไม้ไผ่และยัดเชือกป่านลงไป พร้อมกับเทผงทั้งสามตามลำกับ ด้วยวิธีง่ายๆ เช่นนี้สามารถสร้างประทัดลูกเล็กๆ ได้แล้ว