หลังจากที่เสร็จธุระ ก็เป็นเวลาบ่ายแล้ว ฉินเหยียนนั่งพักผ่อนครู่หนึ่ง จากนั้นก็ได้รับข่าวที่ทำให้เขาถึงกับนั่งไม่ติดเก้าอี้
จ้าวจือหย่ารีบจ้ำอ้าวเข้ามา พูดด้วยสีหน้าจริงจังว่า
“ท่านอ๋อง หม่อมฉันเพิ่งได้รับข่าวมาว่า อาณาจักรต้าเยว่จื้อได้ระดมกำลังคนทั้งหมดโจมตีอาณาจักรป๋อไห่เพคะ”
“ว่าอะไรนะ?”
ทันใดนั้นฉินเหยียนพลันลุกขึ้นยืนและพูดออกมาด้วยสีหน้าเคร่งเครียด “เยี่ยมจริงๆ เหตุใดจึงเกิดเรื่องนี้ขึ้นมาได้?”
ในอนาคตอาณาจกรป๋อไห่จะเป็นอู่ข้าวอู่น้ำให้กับอาณาจักรฉิน พูดง่ายๆ ก็คือเป็นอู่ข้าวอู่น้ำให้ทั้งจิ่วโจว
ไม่ว่าอย่างไรเขาไม่มีวันยอมให้เรื่องนี้เกิดขึ้นแน่
จ้าวจือหย่าส่ายหน้าแล้วพูดว่า
“เรื่องนี้พูดแล้วไม่เพียงแต่ซับซ้อนเท่านั้น เพราะความขัดแย้งระหว่างอาณาจักรป๋อไห่และอาณาจักรต้าเยว่จื้อเกิดขึ้นมานานแล้ว คาดว่าอาณาจักรต้าเยว่จื้อเห็นว่าอาณาจักรป๋อไห่เข้าร่วมกับทางเรา ในอนาคตอาจจะไม่มีโอกาสแก้แค้น เลยใช้โอกาสสุดท้ายนี้ทำลายอาณาจักรป๋อไห่เสีย”
เมื่อฉินเหยียนได้ยินดังนั้นเขาพลันพูดเยาะเย้ยขึ้นมาว่า
“อาณาจักรต้าเยว่จื้อช่างกล้าหาญจริงๆ กล้ามากระตุกหางเสือ”
จ้าวจือหย่าเงียบไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า
“ท่านอ๋อง ดูเหมือนว่าอาณาจักรต้าเยว่จื้อยังมีความสัมพันธ์บางอย่างกับพวกชาวตาด หม่อมฉันเกรงว่าหากเราลงไปร่วมด้วย พวกชาวตาดไม่ยอมอยู่เฉยแน่เพคะ”
ฉินเหยียนขมวดคิ้ว
เขาอาจจะไม่สนใจอาณาจักรต้าเยว่จื้อ แต่พวกชาวตาดเขาห้ามประเมินอีกฝ่ายต่ำไป
แม้ว่าอาณาจักรฉินจะแข็งแกร่งกว่าพวกชาวตาด อาวุธยุทธโธปกรณ์ดีกว่าพวกมัน แต่พวกมันกลับมีกองกำลังกว่าล้านคนและมีดินแดนกว้างใหญ่มากจนพวกเขามองไม่เห็นเขตแดนเสียด้วยซ้ำ
พูดตามตรง มีหมูหลายล้านตัวอยู่ที่นั่น และทหารอาณาจักรฉินกำลังฆ่าด้วยมีด เขาต้องใช้เวลาหลายเดือนกว่าจะฆ่าพวกมันหมด
นอกจากนี้ แม้ว่าพวกเขาจะชนะ แต่กลับไร้ความหมาย เพราะหากให้พวกเขาเจาะพื้นที่ทุ่งหญ้า พวกเขาทำไม่ได้
เป็นไปไม่ได้เลยที่อาณาจักรฉินจะตั้งกองทัพทหารไว้ในทุ่งหญ้ารกร้างกว้างไกลใช่ไหม?
ดังนั้นจึงไม่มีประโยชน์ในการไล่ล่า แต่หากไม่ไล่จะทำให้พวกเขาต้องเสียเงินและกำลังคนในการเตรียมพร้อมและป้องกันไม่ให้อีกฝ่ายตอบโต้ เท่ากับว่าไม่คุ้มเสียเลยจริงๆ
ดังนั้นฉินเหยียนต้องการหลีกเลี่ยงความขัดแย้งกับพวกชาวตาด และมุ่งเน้นไปที่การป้องกัน ตราบใดที่ยังไม่หักหน้ากัน ทุกอย่างที่ทำไปก็ยังพอช่วยได้ มิฉะนั้นผลที่ตามมาจะน่าเป็นกังวล
แต่เมื่อเห็นกองกำลังต้าเยว่จื้อโจตีอาณาจักรป๋อไห่ ฉินเหยียนไม่อาจนั่งอยู่เฉยๆ ได้ เขาคิดครู่หนึ่งแล้วถามอีกครั้งว่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
จะมีต่อ..หรือจบแล้วครับ...
มีต่อมั๊ยครับ สนุกมากขอบคุณครับ...
รออ่านอยูนะครับสนุกมาก...
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...
หายไปนานเลยนะครับ..ถ้ามาลงให้ได้อ่านต่อจะขอบพระคุณมากครับกำลังสนุก...
ซื้ออ่านยังไงได้ครับ...