ขณะที่ฉินเหยีนยกไม้กลองในมือและลดระดับต่ำลงมา เสียงกลองก็ดังขึ้น การแข่งขันชู่จวีได้เริ่มต้นอย่างเป็นทางการ
ผู้เล่นชู่จวีของฝั่งอาณาจักรฉินอยู่ทางด้านซ้ายของสนาม ตามกฎแล้วอาณาจักรฉินต้องเป็นฝ่ายเริ่มก่อน
ต้าซานในฐานะที่เป็นหัวหน้า เขาเป็นคนแรกที่ส่งลูกหนัง หลังจากเตะส่งไปอย่างแรง ลูกหนังก็ลอยในอากาศและตรงเข้าไปยังประตู
“ยิงได้ดีมาก!”
องค์ชายใหญ่ฉินชงที่กำลังชมการแข่งขันบนกำแพงเมืองอดไม่ได้ที่จะส่งเสียงชมออกมา
วินาทีถัดมา
ลูกหนังอยู่กลางอากาศ ผู้เล่นตัวเตี้ยจากฝั่งอาณาจักรจ้าวสกัดลูกหนังด้วยการตีลังกาเตะและส่งลูกหนังกลับไปให้อาณาจักรจ้าว
“จิ๊ น่าเสียดาย”
ไท่ฟู่ส่งเสียงไม่พอใจออกมา
จ้าวฉี่หมิง อัครเสนาบดีแห่งอาณาจักรจ้าวมีสีหน้าพอใจเอ่ยปากออกมาว่า
“ทหารอาณาจักรจ้าวเล่นชู่จวีมาหลายปี คุ้นเคยกับสถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลงของคู่ต่อสู้ได้ หากเจ้ายังเล่นอยู่แบบนี้ อาณาจักรฉินของเจ้าได้แพ้แน่”
หลังจากที่ได้ยินคำพูดของจ้าวฉี่หมิง ฉินเหยียนก็พยักหน้าเห็นด้วย
จ้าวจือหย่าที่อยู่ด้านหลังไม่เข้าใจในทันที
“องค์ชายคิดว่าทักษะการเล่นของอาณาจักรจ้าวดีกว่าอาณาจักรอย่างนั้นหรือเจ้าคะ?”
ฉินเหยียนอธิบายว่า
“เตะบอลในครั้งนี้ ไม่ใช่สิ การเล่นชู่จวีเป็นการละเล่นที่ต้องใช้กลยุทธ์สูง แต่เจ้าดูฝั่งเราสิ หากดันทุรังเล่นต่อไปไม่ง่ายเลยที่จะชนะในครั้งนี้”
จ้าวจือหย่าขมวดคิ้วเล้กน้อย อดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวลในฝั่งอาณาจักรฉิน
ในสนามการแข่งขัน ทั้งสองฝ่ายต่อสู้กันอย่างสูสี อาณาจักรจ้าวใช้ความสนใจขององค์ชายและไท่ฟู่เริ่มเคลื่อนไหวเล็กน้อยในสนาม
เมื่อมองไปที่จ้าวฉี่หมิง กลุ่มทูตด้านหลังเข้าใจความหมายในทันที รีบฉวยโอกาสตอนที่คนอื่นไม่ทันตั้งตัวเข้าไปหาจ้าวจีเอ๋อร์
“องค์หญิงสาม พระองค์ทรงลำบากแย่!”
ในขณะนี้เมื่อจ้าวจีเอ๋อร์เห็นกลุ่มทูตของอาณาจักรจ้าว ไม่มีการเปลี่ยนแปลงในสายตานางมากนักและพูดอย่างใจเย็นว่า
“เกิดอะไรขึ้น?”
กลุ่มทูตอาณาจักรจ้าวอึ้งไปครู่หนึ่งและพูดอย่างเจ็บปวดใจ
“องค์หญิงทรงอย่ากลัวไปเลยพ่ะย่ะค่ะ พวกเรามาที่นี่เพื่อช่วยท่านกลับไปยังอาณาจักรจ้าว เราได้เตรียมการมาอย่างดีแล้ว แผนการของเราในครั้งนี้ต้องสำเร็จแน่นอน”
จ้าวจีเอ๋อรรู้อยู่แก่ใจว่าไม่อาจเอาชนะฉินเหยียนได้ ชายคนนี้ ลองถามในใต้หล้านี้ดูเสียว่ามีใครฉลาดไปกว่าเขาอีกหรือ นางยิ้มและหัวเราะ
“เฮ้อ พวกเจ้าประเมินเขาต่ำเกินไปแล้ว”
กลุ่มทูตอาณาจักรจ้าวพูดดว่าความมั่นใจ
“องค์หญิงสาม พระองค์อย่าทรงกังวลไปเลยพ่ะย่ะค่ะ เมื่ออาณาจักรฉินพ่ายแพ้ต่อการเล่นชู่จวี ทหารหลายแสนนายของพวกเราก็จะเข้ามาสมทบด้วย เมื่อถึงเวลาก็แค่ส่งคนเข้ามาช่วยท่าน ท่านเพียงแค่รออยู่ที่นี่พ่ะย่ะค่ะ!”
จ้าวจีเอ๋อร์ไม่ได้พูดอะไรมากนัก ยิ้มและพูดออกมาว่า
“เช่นนั้นข้าจะรอฟังข่าวดี”
หลังจากพูดเช่นนั้นนางมองไปที่ฉินเหยียนที่กำลังดูการแข่งขันและกระโดดโลดเต้น รู้สึกไม่สบายใจในใจ กลัวว่าแผนการของอาณาจักรจ้าวในครั้งนี้จะยังคงผิดพลาดเช่นเดิม
...
ในสนาม ผู้เล่นจากอาณาจักรฉินและอาณาจักรจ้าวยังคงอยู่ในความกังวล
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...
หายไปนานเลยนะครับ..ถ้ามาลงให้ได้อ่านต่อจะขอบพระคุณมากครับกำลังสนุก...
ซื้ออ่านยังไงได้ครับ...
ขอบคุณที่ลงเพิ่มครับ เรื่องนี้สนุกครับ...
ขอบคุณที่มาต่อให้ได้อ่านนะครับขอบุคุณมากๆสนุกดี...
จาก 438 เริ่มขยับแล้วววว 😁😁😁...