องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 321

“ปึก”

มีดได้ปักเข้าไปที่แผ่นรายชื่อไม้ หากมองใกล้ๆ จะเห็นว่ามีดลงไปปักอยู่ที่เสนาบดีกรมมหาดไทย

ฉินเหยียนเม้มริมฝีปาก

“เฮอะ เบี้ยวไปหน่อย”

เขายืนขึ้นและเดินไปที่แผ่นรายชื่อไม้ หลังจากดึงมีดออก เขาก็ยืนอยู่ที่หน้าป้ายชื่อของไท่ฟู่ แล้วก็ขว้างมีดออกไป

ทั้งสามคนที่อยู่ด้านหลังพูดไม่ออก องค์ชายเจ็ดพูดออกมาอย่างหมดหนทางว่า

“น้องสิบสี่ เจ้าตัดสินใจแล้วว่าจะจัดการใคร แล้วจะทำเช่นนี้ไปทำไมเล่า?”

ฉินเหยียนแค่อยากนึกสนุก แต่เขาไม่คิดว่าจะเล็งพลาด เขาจึงทำเป็นมีลับลมคมใน และพูดว่า

“เจ้าไม่เข้าใจ ส่งคนมา!”

ต้าหย่งเข้าไปในห้องทันที คุกเข่าลงข้างหนึ่งแล้วพูดว่า

“ข้าน้อยอยู่นี่ขอรับ!”

ฉินเหยียนดึงแผ่นไม้ชื่อของไท่ฟู่ออกมา และพูดอย่างจริงจังว่า

“ทำตามแผน จัดการเขาเสีย!”

ต้าหย่งหยิบแผ่นรายชื่อไม้ขึ้นมา สายตาลุกโชน ใช้สองมือหักป้ายชื่อไท่ฟู่เป็นสองท่อน กัดฟันพูดว่า

“ข้าน้อยพร้อมแล้วขอรับ จะไปจัดการทันที!”

พูดจบ พวกเขาก็วิ่งออกไปด้วยความโกรธและพูดเสียงดังว่า

“อ๋องเหยียนมีรับสั่ง ตั้งแต่วันนี้ไป แผนที่วางไว้จะถูกนำมาจัดการไท่ฟู่!”

หินก้อนเดียวทำให้เกิดคลื่นนับพัน

“ทำตามแผนที่วางไว้ ตอบโต้ไท่ฟู่กลับทันที!”

องครักษ์เงาแจ้งข่าวให้ทราบทีละคน ทุกคนในกลุ่มต่างได้รับแจ้งให้เตรียมพร้อม พวกเขาอดทนรอเวลานี้มานาน ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง！

…

“ฮัดเช้ย!”

ไท่ฟู่ที่เพิ่งประชุมเสร็จ ในตอนที่กำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าได้จามหลายครั้ง

ไท่ฟู่ลูบจมูกเขาเบาๆ แล้วหายใจเข้าลึกๆ

“ทำไมยังจามอยู่อีกนะ หรือว่าสองสามวันนี้ข้าจะป่วยเข้าแล้ว?”

ทันทีที่เขาพูดจบ เขาก็จามออกมาหลายครั้งติดต่อกัน

“ฮัดเช้ย! ฮัดเช้ย! ฮัดชะชะ...”

การจามหลายครั้งนี้ ทำให้เขาใช้เวลานานกว่าจะสงบลง

“ดูเหมือนว่าข้าจะเป็นหวัดแล้วจริงๆ ส่งคนมา พาข้ากลับจวน แล้วให้หมอหลวงเข้ามาพบข้า”

ทันทีที่ขึ้นไปยังรถม้าเพื่อกลับจวนตนเอง เมื่อถึงหน้าประตู พบว่าทั้งลานด้านในและด้านนอกกำลังตกอยู่ในความวุ่นวาย

ไท่ฟู่ไม่พอใจและพูดออกมาอย่างจริงจังว่า

“ทำอะไรกัน เกิดอะไรขึ้น?”

พ่อบ้านและคนรับใช้ออกมรายงานด้วยความกลัว

“รายงานนายท่าน ตอนที่ท่านไปยังท้องพระโรงในวันนี้ มีคนบุกรุกเข้าในจวนขอรับ”

ไท่ฟู่ตะคอดเสียงเย็น พร้อมกับเดินตรงไปที่ห้องหนังสือ แล้วพูดอย่างหยิ่งผยองว่า

“กล้าเข้ามาบุกรุกในจวนของข้า คงอยากตายนักใช่หรือไม่ ให้ทางศาลต้าหลี่และหน่วยลิ่วซ่านเหมินเข้ามาตรวจสอบอย่างใกล้ชิดว่าใครเป็นคนทำการนี้ ข้าอยากจะฟันไอ้คนบุกรุกให้เละเป็นชิ้นๆ”

พ่อบ้านพูดด้วยตัวสั่นเทาว่า

“ท่านใต้เท้า เป็น เป็นคนในจวน...”