องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 324

ฮ่องเต้ฉินไม่สามารถหยุดความกลัวในใจได้เลย บัดนี้เขาได้สวมชุดเกราะแล้วถือกระบี่ชื่อเซียวไว้ด้วยมือสั่นเทา เขากวาดตามองเหล่านางกำนัลที่คุกเข่าอยู่เบื้องหน้าแล้วถามขึ้นด้วยเสียงทุ้มว่า

“กล่าวมาตามความจริงซะ! พวกเจ้าเป็นหน่วยกล้าตายที่ไท่ฟู่ให้การอุปถัมภ์ใช่รึไม่?”

เหล่านางกำนัลสะดุ้งแล้วมองหน้ากัน ไม่มีใครกล้าพูดอะไรเลย

ฮ่องเต้ฉินเห็นว่าพวกนางพากันก้มหน้าไม่ยอมพูดอะไร เขาก็ยิ่งเดือดดาลมากยิ่งขึ้นแล้วพูดอย่างเข้มงวดว่า

“ไม่พูดสินะ งั้นก็ตัดสินโทษขั้นรุนแรง! ตีให้แรง!”

เหล่านางกำนัลต่างพากันกราบกรานอ้อนวอนว่า “ฝ่าบาทโปรดอย่ากริ้วเลยเพคะ พะ พวกหม่อมฉันล้วนเป็นบุตรสาวบุญธรรมที่ไท่ฟู่ให้การอุปถัมภ์เพคะ!”

ฮ่องเต้ฉินถามต่อว่า “เป้าหมายที่พวกเจ้าซุ่มซ่อนอยู่ในพระราชวังคืออะไร?”

เหล่านางกำนัลกลัวจนร่างกายสั่นเทาไม่หยุด ฉีเยี่ยนเอ๋อร์เกลี้ยกล่อมอยู่อีกด้านว่า

“ฝ่าบาทถามอะไรพวกเจ้าก็ตอบไปเสีย ต่อให้ตอนนี้พวกเจ้าจะไม่พูด หากออกไปแล้วไท่ฟู่รู้เข้าก็ไม่อาจรอดไปได้ พวกเจ้าลืมเหล่าพี่น้องที่ถูกทำให้กลายเป็นคนหมูไปแล้วรึ? ฝ่าบาทเป็นผู้ปกครองอาณาจักรฉินเชียวนะ พวกเจ้าคิดให้ดีละ!”

เมื่อเหล่านางกำนัลได้ฟังที่ฉีเยี่ยนเอ๋อร์พูดมาก็ไม่ฝืนอีกต่อไป ต่อให้จะถูกฆ่าตายในทันทีก็ยังดีกว่าเป็นคนหมูแน่นอน จึงได้แย่งกันพูดว่า

“ฝ่าบาทอย่างทรงกริ้วไปเลยเพคะ!”

“พวกหม่อมฉันซุ่มซ่อนในพระราชวังเพื่อส่งข่าวให้แก่ไท่ฟู่เพคะ”

“หากไม่เชื่อฟังคำสั่งไท่ฟู่จะตัดแขนตัดขาของพวกหม่อมฉัน และทำให้กลายเป็นคนหมู ทำให้พวกหม่อมฉันตายทั้งเป็น”

ฮ่องเต้ฉินรู้สึกเย็นสันหลังวาบ สิ่งที่ฉีเยี่ยนเอ๋อร์กล่าวมาล้วนเป็นความจริง ไท่ฟู่คือคนจอมปลอมจริงๆ รู้หน้าไม่รู้ใจจริงๆ

“พวกเจ้าเคยส่งข่าวอะไรให้ไท่ฟู่บ้าง?”

เหล่านางกำนัลต่างพากันพูดขึ้นว่า

“ฝ่าบาทเพคะ หม่อมฉันถูกส่งไปติดตามฮองเฮา รับหน้าที่เป็นผู้ส่งสารระหว่างไท่ฟู่และฮองเฮาเพคะ”

“ฝ่าบาทอย่าทรงกริ้วไปเลยเพคะ หม่อมฉันคือนางกำนัลข้างกายขององค์ชายแปด ไท่ฟู่สั่งให้หม่อมฉันรายงานทุกอย่างที่เกิดขึ้นในจวนขององค์ชายแปดเพคะ”

“ฝ่าบาทโปรดเมตตาด้วยเพคะ หม่อมฉันแทรกซึมอยู่ในจวนของผู้บัญชาทหารรักษาพระราชวัง เพื่อส่งข่าวให้แก่ไท่ฟู่เพคะ”

เหล่านางกำนัลคายความลับของตนเองออกมาจนหมด ฮ่องเต้ฉินโกรธอย่างมาก พื้นที่บริเวณพระราชวังทั้งหมดถูกไท่ฟู่วางกำลังเอาไว้หมดแต่แรกแล้ว นั่นทำให้ฮ่องเต้ฉินทั้งตกตะลึงและหวาดกลัวขึ้นว่า เพียงแค่คิดผลลัพธ์ก็ผวาไปหมด

ฉีเยี่ยนเอ๋อร์เตือนขึ้นข้างๆว่า “นอกจากนางกำนัลพวกนี้แล้ว ตั้งแต่ผู้รักษาประตูเมืองจนถึงเสนาบดีล้วนมีบุตรสาวบุญธรรมของไท่ฟู่เพคะ ไล่เกลี่ยอยู่ตรงกลางโดยฟังคำสั่งจากไท่ฟู่เพคะ”

ฮ่องเต้ฉินทรุดนั่งลงบนบัลลังก์ เขาตื่นตระหนกเอย่างเห็นได้ชัดเจน รู้สึกสมองวุ่นวายไปหมด มีคนอื่นเข้ามารุกรานอาณาเขตผลประโยชน์ของตัวเองเช่นนี้จะยอมได้อย่างไร ไม่ว่าฮ่องเต้อาณาจักรไหนก็ไม่อาจยอมรับสถานการณ์เช่นนี้ได้ นั่นทำให้เขารู้สึกว่าตนเองเป็นหุ่นเชิด!