องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 37

ฉินเหยียนลุกขึ้นแล้วผลักเบาๆ

“จับตาดูกุ้ยเหรินของข้าไว้ให้ดี หากนางหนีไปได้ข้าจะมาถามหากับพวกเจ้า” องค์หญิงสามจ้าวจีเอ๋อร์ถูกผลักให้องครักษ์เฝ้าดูเอาไว้

ฉินเหยียนเดินไปด้านหน้าก้าวใหญ่ “โอ้โห นี่พวกเจ้าพกมีดพกดาบมาพิธีงานเลี้ยงรับรองกันรึเนี่ย นี่มาเพื่อเข้าร่วมพิธีหรือมาเพื่อลอบสังหารกันแน่นะ?”

“พรึบ”

ทหารองครักษ์ของอาณาจักรฉินแผ่ออร่าท่าเกรงขามอีกครั้ง วางท่าทีที่พร้อมจะเปิดศึกตลอดเวลา

“เหยียนเอ๋อร์ ห้ามหยาบคาย”

ความน่าเกรงขามของฮ่องเต้ฉินเอ่อล้นออกมา เขารีบห้ามความวุ่นวายทันที “คณะทูตอาณาจักรจ้าว พวกเจ้าไม่มีอะไรจะอธิบายงั้นรึ?”

จ้าวอู๋ตี๋กัดฟันแล้วตอบกลับด้วยความขุ่นเคืองว่า “ข้าคือแม่ทัพ การสวมอาวุธไปมาเป็นเรื่องปกติ แล้วอีกอย่างกิริยาน่าอายที่องค์ชายอาณาจักรฉินกระทำต่อองค์หญิงสามล่ะจะว่าอย่างไร?”

ฉินเหยียนเดินหน้าขึ้นมาอย่างมั่นใจ “นี่เจ้าไม่เข้าใจรึ พวกเจ้าเป็นผู้เสนอการสมรสและการประลองเอง พวกเจ้าเป็นผู้ตกลงทุกอย่าง เหตุใดจึงกล่าวว่าพวกข้าทำให้พวกเจ้าอับอายล่ะ?”

“เจ้า!” จ้าวอู๋ตี๋ตั้งท่าจะสังหาร

“เจ้าอะไรอีก ไม่ยอมรับก็ประลองต่อ ข้าจะบอกเจ้าไว้นะ หากเจ้าแน่จริงก็เอาชนะแล้วชิงตัวองค์หญิงสามของพวกเจ้าคืนไป ไม่มีปัญญาก็อย่าพล่ามมากนัก”

เมื่อฉินเหยียนพูดดังนั้นแล้วก็หันไปมองจ้าวจีเอ๋อร์ที่หน้าซีดอยู่ด้านหลัง

“ข้าจะขอพูดไว้ก่อน หากตอนนี้จ้าวจีเอ๋อร์สมรสกับข้าก็จะได้ตำแหน่งกุ้ยเหริน หากพวกเจ้ายังแพ้อีก ตำแหน่งของนางในอาณาจักรฉินคือฉางจ้าย”

“อัปยศเกินไปแล้ว!” จ้าวอู๋ตี๋ตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว “ประลองต่อ วันนี้พวกข้าต้องชนะแน่นอน องค์หญิงสามของเรามีฐานะที่สูงส่ง อย่ายอมรับสถานะของนางสนมผู้ต่ำต้อยได้อย่างไร”

ฉินเหยียนยิ้มประชด พวกอาณาจักรจ้าวติดกับเขาเต็มๆ หากก่อนหน้านี้อาณาจักรจ้าวเป็นฝ่ายมาหาเรื่อง งั้นตอนนี้อาณาจักรข้าวก็กำลังถูกยั่วยุให้หาเรื่องต่อ และถูกฉินเหยียนชักจูงไปเรื่อยๆ

“ต่อไปจะประลองอะไร ว่ามาสิ”

จ้าวอู๋ตี๋พูดอย่างมั่นใจว่า “อาณาจักรฉินกล่าวว่าได้สถาปนาอาณาจักรโดยการรบ งั้นเราก็มาประลองกันเลย!”

เมื่อได้ยินว่าประลองวิชายุทธ์ องค์ชายแปดฉินอู่ก็รีบออกมาตอบตกลงทันที “ได้! หากประลองเรื่องวิชายุทธ์ละก็ ข้าก็คู่ควรจริงๆ”

เมื่อพูดดังนั้นแล้วก็ยังเหลือบไปมองฉินเหยียนปราดหนึ่ง เขาฝึกวิชามาตั้งแต่ยังเล็ก หากประลองความเฉียบแหลมทางด้านวรรณคดี เขาอาจยังห่างชั้นกับเหล่านักแต่งบทกลอนมาก แต่หากเป็นวิชายุทธ์ก็ประจวบเหมาะกับเขาเลยล่ะ

ในพิธีต้อนรับนี้ทำเอาเขาอดกลั้นจนแทบแย่แล้ว ในที่สุดก็สามารถกู้ความพ่ายแพ้ก่อนหน้านี้ด้วยความภาคภูมิใจได้แล้ว