องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 389

ตำหนักอี้คุน หน้าต่างถูกปิดสนิท ไม่ว่าจะเป็นทางเดินด้านในตำหนักหรือนอกลาน ต่างก็ถูกขันทีและเหล่านางกำนัลเฝ้าระวังอย่างแน่นหนา ขณะนี้ฮองเฮาฉินซวงหลานกำลังหารือลับๆกับสมาชิกตระกูลฉินในตำหนัก

ผู้นำผู้อาวุโสตระกูลฉินประสานมือคารวะแล้วรายงานว่า “ฮองเฮาพ่ะย่ะค่ะ ทั่วทั้งอาณาจักรฉินได้เตรียมทำสงครามแล้ว บรรยากาศทั่วทั้งเมืองเต็มไปด้วยความเร่าร้อน ในเวลาเช่นนี้ ตระกูลซ่งก็ยังคงไม่นิ่งเฉยพ่ะย่ะค่ะ ”

“เมื่อไม่กี่วันก่อน ตระกูลซ่งได้เชื้อเชิญเหล่าตระกูลใหญ่มารวมตัวกัน และเผยเจตนากบฏ อีกทั้งยังเกลี้ยกล่อมให้เหล่าตระกูลใหญ่ก่อกบฏพร้อมกันด้วย เพื่อที่จะทำให้อาณาจักรฉินเปลี่ยนราชวงศ์พ่ะย่ะค่ะ”

เมื่อฉินซวงหลานที่นั่งอยู่หัวโต๊ะได้ยินดังนั้น แววตาของนางก็เต็มไปด้วยความเยือกเย็น นางทำเสียงเย็นชาแล้วพูดว่า

“หึ ไม่รู้ว่าตระกูลซ่งนั้นซื่อหรือโง่กันแน่ กระทำอย่างโจ่งแจ้งเช่นนี้เพราะคิดว่ามีชีวิตสบายเกินไปสินะ”

นางยกแก้วน้ำชาขึ้นมาจิบแล้วถามขึ้นต่อว่า “มีตระกูลใดที่ตกลงร่วมมือกับตระกูลซ่งรึไม่?”

ผู้อาวุโสตระกูลฉินประสานมือคารวะแล้วพูดว่า “ตระกูลขุนนางอื่นๆไม่เห็นด้วยพ่ะย่ะค่ะ อย่างไรไม่ว่าจะด้านกำลังคนหรือทรัพย์สินในขณะนี้ของบรรดาตระกูลขุนนาง ก็ได้ถูกส่งไปสนับสนุนที่แนวหน้าแล้ว ในจวนก็เหลือเพียงเหล่าบรรดาผู้อาวุโสและบรรดาเด็กที่คอยเฝ้าจวนอยู่เท่านั้น ไม่มีกำลังจะต่อกรกับพระราชสำนักพ่ะย่ะค่ะ”

ฉินซวงหลานพูดเยาะเย้ยว่า “นับว่าพวกมันยังมีสมองอยู่บ้าง ช่วงนี้ข้ามีเรื่องมากมาย พระราชวังถูกไท่ฟู่สร้างความวุ่นวายไปหมด ฝ่าบาทเองก็ไม่ค่อยไว้ใจข้าแล้ว”

“ดังนั้นเรื่องนอกพระราชวังข้าไม่อาจดูแลได้เลย รบกวนเหล่าผู้อาวุโสทั้งหลาย หากมีตระกูลใดที่มีท่าทีจะกบฏ พวกเจ้าจะต้องต่อต้าน ตราบใดที่ข้าคือฮองเฮา อาณาจักรฉินจะยังคงเป็นของตระกูลฉิน”

คนตระกูลฉินก้มหน้าประสานมือคารวะแล้วพูดว่า “ฮองเฮาโปรดวางใจเถิดพ่ะย่ะค่ะ พระองค์ทรงครองบัลลังก์ต่อไป เรื่องนอกพระราชวังพวกข้าจะคอยดำเนินการเอง เพียงแค่องค์ชายแปดฉินอู่รีบ......”

ในขณะที่กำลังพูดอยู่นั้น ด้านนอกก็มีเสียงโหวกเหวกดังขึ้นมา

“เจ้าพวกคนชั้นต่ำ บังอาจปีนข้ามกำแพงมายังหอนอนของฮองเฮาได้ กล้าดีอย่างไร!”

บนทางเดินระเบียงมีนางกำนัลสองคนคุกเข่าตัวสั่นแล้วพูดไปทั้งน้ำตาว่า

“เข้าใจผิดแล้ว พวกข้าไม่ได้มีเจตนาจะรบกวนฮองเฮา เข้าใจผิดแล้ว!”

หัวหน้านางกำนัลของฉินซวงหลานตบหน้าของนางอย่างจัง แล้วพูดอย่างเข้มงวดว่า

“ข้าเห็นกับตาว่าพวกเจ้าสองคนกำลังแอบฟังอย่างลับๆล่อๆ ยังกล้าแก้ตัวอีก ข้าจะตบพวกสารเลวอย่างพวกเจ้าให้ตาย คอยดูเถอะ!”

เมื่อพูดดังนั้นแล้วก็ได้ยกมือขึ้นตบหน้านางกำนัลสองคนอย่างแรง

“กรี๊ด ปล่อยข้าไปเถิด! พวกข้าสำนึกผิดแล้ว ปล่อยไปด้วยเถิด!”

เสียงโหวกเหวกโวยวายด้านนอกดังขึ้นเรื่อยๆ คล้ายจะได้ยินว่ามีคนแอบฟังผ่านกำแพง นั่นทำให้คนตระกูลฉินที่กำลังวางแผนลับในห้องถึงกับร้อนใจ อย่างไรผู้ชายก็ไม่สามารถเข้ามาในหอนอนของฮองเฮาได้โดยพลการ ถือเป็นข้อห้ามใหญ่หลวงของราชวงศ์

ฮองเฮาฉินซวงหลานเองก็ขมวดคิ้วแน่นแล้วรีบพูดว่า “วันนี้พอแค่นี้ก่อนเถิด ข้าจะออกไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเจ้ากลับไปก่อน ออกไปทางสวนด้านหลัง ห้ามให้ผู้ใดเห็นเด็ดขาด”

คนตระกูลฉินรีบประสานมือคารวะพูดว่า “ขอตัวก่อนพ่ะย่ะค่ะ”