“บุก!”
ทหารรักษาพระองค์พุ่งขึ้นไปบนสังเวียนอย่างไม่กลัวตาย ใช้ชีวิตสกัดฝีเท้าของเทพสงครามแห่งอาณาจักรจ้าว
“พรวด” เลือดสดและเสียงกรีดร้องปะปนกันไปหมด ผสมปนเปทั้งท้องฟ้ายามค่ำคืน สังเวียนอาบเลือดสีแดงสดไปหมด
“ฉินเหยียน! ข้าจ้าวอู๋ตี๋ หากวันนี้ฆ่าเจ้าไม่ได้ ข้าไม่ใช่คน!”
จ้าวอู๋ตี๋บ้าไปแล้ว ดวงตาของเขาเป็นสีแดงเลือด นี่คือจิตสังหารที่บ้าระห่ำ มีเพียงเหล่าแม่ทัพระดับสูงที่ผ่านสมรภูมิมานับร้อยจึงจะมีจิตสังหารเช่นนี้
แต่ทว่าดูเหมือนฉินเหยียนจะกำลังมึนเมา แต่แท้จริงแล้วเขามีสติดี เขาสัมผัสจิตสังหารของจ้าวอู๋ตี๋ได้ และสัมผัสแรงกดดันอันแรงกล้าราวกับภูเขาไท่ซาน แต่ตอนนี้เขาถอยไม่ได้! ทหารรักษาพระองค์อาณาจักรฉินได้เสียชีวิตด้วยน้ำมือของจ้าวอู๋ตี๋เพราะปกป้องเขา
“จ้าวอู๋ตี๋! ข้าอยู่นี่ มาฆ่าข้าเลยสิ มาเลย!” ฉินเหยียนตะโกนอย่างกล้าหาญ เขาแกว่งดาบยกขึ้นชี้ฟ้า แล้วตะโกนเสียงดังว่า “ข้าปรารถนาเพียงชาวเมืองจะปลอดภัย!”
เขาพุ่งเข้าหาจ้าวอู๋ตี๋อย่างกล้าหาญ! ฉินเหยียนไม่เก็บซ่อนจิตสังหารอีกต่อไป เขาระเบิดจิตสังหารออกมาอย่างแรงกล้า
“ข้ามีดาบที่สามารถฟันได้ทะลุฟ้า!”
ทันใดนั้นฉินเหยียนก็เหยียบขึ้นแผ่นหลังของทหารรักษาพระองค์นายหนึ่ง เขากระโดดขึ้นสูงแล้ววาดเป็นเส้นโค้งอย่างสมบูรณ์แบบกลางอากาศ
“อะไรน่ะ เป็นไปได้อย่างไร?”
ในขณะที่จ้าวอู๋ตี๋กำลังเข่นฆ่าไปทั่ว จู่ๆก็รู้สึกเหมือนโดนสัตว์ป่าจับตามอง เมื่อได้ยินเสียงของฉินเหยียนที่ตะโกนใส่เขาแล้ว นาทีที่ทั้งสองคนสบตากัน จ้าวอู๋ตี๋กลับเห็นว่าดวงตาของฉินเหยียนเต็มไปด้วยจิตสังหาร นี่คือความกดดันของนักฆ่าที่แท้จริงเมื่อกองทัพทั้งสองเผชิญหน้ากันในสนามรบ มันซัดมาทางเขาราวกับคลื่นลูกใหญ่
เมื่อฉินเหยียนเข้ามาใกล้เรื่อยๆ จิตสังหารของของเขาได้กลืนกินจิตสังหารของเขาไปหมด นั่นทำให้จ้าวอู๋ตี๋ในตอนนี้รู้สึกเหมือนเห็นภาพหลอนว่าจุดจบกำลังใกล้เข้ามา
“เป็นไปไม่ได้ ไม่จริงนี่คือภาพลวงตา!”
เมื่อฉินเหยียนกระโดดขึ้นสูงแล้ว ดาบที่มีพลังประดุจสายฟ้าก็ได้จู่โจมมาทางเขา จ้าวอู๋ตี๋โจมตีกลับด้วยสัญชาตญาณ พวกเขาประจันหน้ากันด้วยระยะที่ห่างกันเพียงคมดาบ
“ไปตายซะ!”
“โครม” ความกดดันมหาศาลทั้งสองประจันหน้ากันจนระเบิดออกไปทั่วทิศทาง
ทหารรักษาพระองค์ต่างก็กระเด็นออกไปเพราะแรงกดดันที่ระเบิดออกมา แม้กระทั่งเศษหินและฝุ่นก็ปลิวไปทั้งสังเวียน ทำให้มีควันเต็มไปหมด
“นี่มัน......” ทั้งสองฝ่ายอาณาจักรต่างพากันตกตะลึงอ้าปากค้างกันหมด
โดยเฉพาะฮ่องเต้ฉิน เขาเห็นกับตาว่าลูกชายคนที่สิบสี่ผู้อ่อนแอ ได้หันดาบพุ่งเข้าใส่จ้าวอู๋ตี๋ นี่คือภาพที่เขาไม่กล้าแม้แต่จะคิดเลย แต่วันนี้มันกลับเกิดขึ้นจริงๆ!
ฮองเฮาฉินซวงหลานเองก็ตกตะลึง เขาวางยาพิษองค์ชายสิบสี่มาตลอด เหตุใดจึงองอาจมากถึงเพียงนี้?
องค์ชายแปดเองก็ตะลึงจนอ้าปากค้างเช่นกัน น้องสิบสี่ที่เขาดูถูกมากที่สุดกลับมีวิชาที่เหนือกว่าเขาเป็นปลิดทิ้ง!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...
หายไปนานเลยนะครับ..ถ้ามาลงให้ได้อ่านต่อจะขอบพระคุณมากครับกำลังสนุก...
ซื้ออ่านยังไงได้ครับ...
ขอบคุณที่ลงเพิ่มครับ เรื่องนี้สนุกครับ...
ขอบคุณที่มาต่อให้ได้อ่านนะครับขอบุคุณมากๆสนุกดี...
จาก 438 เริ่มขยับแล้วววว 😁😁😁...