องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 45

เหล่าทหารองครักษ์อาณาจักรจ้าวต่างชักดาบแล้วพุ่งตัวเข้าไป พวกเขามีประสบการณ์การทำสงครามมานับร้อยๆครั้ง ไม่มีทางหวาดกลัวอยู่แล้ว

“ล้างแค้นให้แม่ทัพจ้าว!”

ทางด้านอาณาจักรฉิน ทหารองครักษ์ส่วนพระองค์ที่ยังมีชีวิตอยู่ เมื่อเห็นดังนั้นก็รีบตั้งขบวน

“ปกป้ององค์ชาย!”

การต่อสู้ระหว่างกองทัพทั้งสอง แม้ว่าจะเป็นเพียงแค่บนสังเวียน แต่ก็ได้สร้างแรงกดดันประดุจดั่งการสู้รบกันอย่างดุเดือด ความตึงเครียดในสนามประลองตึงเครียดราวกับเผชิญหน้ากับศัตรูที่น่าเกรงขาม มันตึงเครียดราวกับถ้าหากสายชนวนติดแล้วจะทำให้เลือดอาบนองพื้น

แต่อย่างไรที่ก็เป็นถิ่นของอาณาจักรฉิน นอกหอฉิ่นกงยังมีทหารองครักษ์อีกเป็นพันๆนาย ตั้งแต่จ้าวอู๋ตี๋ฆ่าไม่เลือกหน้าพวกเขาก็ได้มารวมตัวกันเรียบร้อยแล้ว

และตอนนี้ทหารองครักษ์ก็ได้ปรากฏตัวอย่างยิ่งใหญ่ เพียงพริบตาเดียวก็ได้ควบคุมสถานการณ์ไว้แล้ว

“พรึบ” ฉินเหยียนหันดาบชี้ไป “วางอาวุธลง แล้วจะไว้ชีวิต!”

“โอ้” ทหารองครักษ์นับพันเปล่งเสียงอย่างพร้อมเพรียงกัน มันดังสนั่นไปหมด จนทำให้ทหารอาณาจักรจ้าวเหงื่อตก ไม่กล้าฝ่าฝืน

“หัวแข็งจริงๆ!” ฉินเหยียนค่อยๆเดินไปข้างศพของจ้าวอู๋ตี๋ แล้วเหยียบลงบนศีรษะของเขา

“วางอาวุธลง แล้วข้าจะไม่ทำลายศพ!”

“กล้ารึ!” องครักษ์อาณาจักรจ้าวตะโกนอย่างดุเดือด “เจ้าไม่กลัวว่ากองทัพใหญ่อาณาจักรจ้าจะพิโรธงั้นรึ?”

แต่ฉินเหยียนไม่ได้สนใจลูกไก่ในกำมือเลย เขากระดกนิ้วไปทางทหารองครักษ์ที่อยู่ข้างๆ ทหารส่งมอบดาบให้แก่ฉินเหยียน เขากวาดตามองทุกคนอ่างเย็นชา ทันใดนั้นก็ได้แกว่งดาบฟัน

“พรวด” ศีรษะของจ้าวอู๋ตี๋ถูกตัดออกจากร่าง!

“ท่านแม่ทัพ!” เมื่อคณะทูตอาณาจักรจ้าวเห็นดังนั้นก็โกรธเกรี้ยวอย่างมาก เมื่อองครักษ์แห่งอาณาจักรจ้าวเห็นดังนั้นก็เลือดร้อนไปทั้งร่าง เขาแกว่งดาบแล้วพุ่งเข้าไป

แต่ทหารองครักษ์ไม่ได้อ่อนหัด ด้วยปริมาณที่มากกว่านับสิบเท่า พวกเขารั้งองครักษ์อาณาจักรจ้าวไว้ได้

ฉินเหยียนถือศีรษะของจ้าวอู๋จี๋ด้วยมือข้างหนึ่งแล้วชูมันขึ้นฟ้า ในที่สุดเขาก็ได้ตระหนักถึงจิตวิญญาณแห่งวีรชนของคนโบราณ

“ดีจริงๆ!” เมื่อตะโกนแล้วเขาก็ได้ก้าวเท้าเดินไปยังหอฉิ่นกง

ในขณะที่เขาเดินผ่านองครักษ์อาณาจักรจ้าวก็พบว่าในแววตาของเขาเต็มไปด้วยจิตสังหาร “มองอะไรของเจ้า ยังกล้าจ้องข้าเขม็งอีก!”

ฉินเหยียนแกว่งดาบแล้วทำการปลิดชีพขององครักษ์อาณาจักรจ้าวที่จ้องเขาเขม็งไปจนเลือดสาดกระจาย องครักษ์อาณาจักรจ้าวคนอื่นๆเองก็ถึงกับอึ้งไปหมด

นี่คือองค์ชายหรือแม่ทัพระดับสูงที่สังหารอย่างเด็ดขาดกันแน่? ทหารผู้องอาจของพวกเขาถูกบั่นคอไปง่ายๆ

“เจ้ายังกล้าจ้องข้าอีกงั้นรึ!” เมื่อฉินเหยียนเห็นว่าองครักษ์อาณาจักรจ้าวยังจ้องเขาเขม็งอีก เขาก็ยกมือขึ้นจะบั่นคอเขา

“มิกล้าพ่ะย่ะค่ะ ไว้ชีวิตด้วย!” องครักษ์อาณาจักรจ้าวปอดแหกขึ้นมาทันที ไม่หลงเหลือความน่าเกรงขามเลย

“ขายหน้าจริงๆ ทหารอาณาจักรฉินของข้าแข็งแกร่งกว่าเยอะ!”

ฉินหยียนชูอาวุธขึ้นสูงแล้วตะโกนต่อทหารองครักษ์ “อาณาจักรฉินแข็งแกร่ง!”