องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 442

อีกด้านหนึ่ง ฉินเหยียนพาหลินเย้าจู้มาชมโรงกลั่น

เมื่อหลินเย้าจู้เห็นอุปกรณ์ไอน้ำที่อยู่ตรงหน้าเขาก็ราวกับได้เปิดโลกใหม่ นี่เป็นเครื่องจักรประเภทหนึ่งที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน ทันทีที่เข้ามาด้านในนี้เขาก็เบิกตากว้างแล้วอ้าปากอย่างตะลึง ราวกับได้เห็นสิ่งที่น่าเหลือเชื่อ

ฉินเหยียนคาดไว้แล้วว่าหลินเย้าจู้จะมีท่าทีเช่นนี้ หากหลินเย้าจู้ไม่ตกตะลึงนี่สิแปลก

เขาอธิบายด้วยสีหน้าที่ภูมิใจว่า “อุปกรณ์ที่ข้าให้เจ้าดูในตอนนี้เรียกว่าเครื่องจักรไอน้ำ เจ้ารู้รึไม่ว่าไอร้อนจากน้ำเดือดเป็นพลังงานที่มากเพียงใด?”

หลินเย้าจู้ตั้งใจฟังแล้วส่ายหน้า เขารู้เพียงว่าเมื่อน้ำเดือดแล้วจะมีไอร้อนออกมา แต่ไม่เคยคิดเลยว่าไอร้อนพวกนี้จะมีประโยชน์อะไรได้

ฉินเหยียนอธิบายต่อว่า “เราทุกคนรู้ดีว่าหลังจากน้ำเดือดแล้วจะมีไอร้อนมากมายออกมาจากพวยกาน้ำ หากปิดพวยกาน้ำด้วยไอร้อนก็จะดันฝาหม้อขึ้นมา นี่คือพลังงานของไอร้อน คือความร้อน”

หลินเย้าจู้คล้ายว่าจะเข้าใจก็แต่ไม่ค่อยเข้าใจ เขาฟังเข้าใจแค่ครึ่งๆ ในหัวเอาแต่กลั่นกลอนคำพูดเมื่อครู่นี้ของฉินเหยียน ฉินเหยียนเองก็ไม่ได้หวังว่าหลินเย้าจู้จะเข้าใจความหมายด้วยคำอธิบายตรงๆแบบนี้ เขาจึงชี้ไปที่เตาที่อยู่ตรงหน้าแล้วพูดเชิงเปรียบเทียบว่า

“ยกตัวอย่างเช่นเตาที่อยู่ด้านหน้าเจ้า เจ้าคิดเสียว่ามันคือล้อรถ แล้วใช้พลังงานความร้อนมาขับเคลื่อนรถ ทำให้มันหมุนขึ้นมาเอง นี่คือต้นแบบของเครื่องจักรไอน้ำ”

ว่าแล้วฉินเหยียนก็หยิบกระดาษที่มีภาพวาดในตอนที่สร้างเครื่องจักรไอน้ำให้หลินเย้าจู้ดู

หลินเย้าจู้ดูหลักการในภาพวาด จากนั้นสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปครั้งแล้วครั้งเล่า เขารู้สึกว่าเลือดในร่างกายของเขาสูบฉีดไปทั่ว เขาไม่เคยรู้เลยว่าไอน้ำจะสามารถสร้างพลังงานที่ยิ่งใหญ่ได้ขนาดนี้ ราวกับว่าหนังสือที่เขาเคยได้ล่ำเรียนมาไม่มีประโยชน์อะไรเลย

ยิ่งได้เห็นการค้นคว้าอย่างละเอียดบนกระดาษ เขาก็ยิ่งรู้สึกสมองปลอดโปร่งมากขึ้น มือของเขาสั่นตื่นเต้นไม่หยุด เขาพูดราวกับกระจ่างแล้วว่า

“ไม่คิดเลยว่าในโลกนี้จะมีวิธีการที่สามารถทำให้เครื่องจักรทำงานโดยไม่ต้องใช้มนุษย์ วันนี้ข้าได้เปิดโลกแล้ว ได้เปิดโลกแล้ว!”

ฉินเหยียนพูดอย่างจริงจังว่า “ในข้อแรกเจ้าไม่สามารถคลี่คลายได้ งั้นข้อที่สองต่อจากนี้ เจ้าจะตอบคำถามรึไม่?”

หลินเย้าจู้เงยหน้าแล้วพูดอย่างละอายว่า “ข้าน้อยโง่เขลานัก ต่อให้คิดจนหัวระเบิดก็ไม่อาจมีความคิดเช่นนี้ได้เลยพ่ะย่ะค่ะ ตอนนี้พอได้เห็นภาพวาดของท่านอ๋องแล้วข้าน้อยได้แรงบันดาลใจอย่างมากพ่ะย่ะค่ะ หากท่านอ๋องยังเมตตาให้โอกาสข้าน้อยอีกสักครึ่ง ข้าน้อยจะพยายามเอาชนะโจทย์ยากให้จงได้พ่ะย่ะค่ะ!”

ฉินเหยียนต้องการท่าทีเช่นนี้ของหลินเย้าจู้ ต้องการแรงใจที่รักในการค้นคว้าของหลินเย้าจู้

“เครื่องจักรไอน้ำไม่เพียงแต่ใช้สำหรับการหมักเหล้าเท่านั้น อีกทั้งเครื่องจักรไอน้ำนี้ใหญ่เกินไป ค่อนข้างไม่สะดวก โจทย์ข้อที่สองของข้าคือ ต้องการให้เจ้าสร้างเครื่องจักรไอน้ำขนาดย่อส่วน สร้างขนาดที่สามารถใส่บนรถม้าได้ หากเจ้าทำได้ สิ่งที่ข้ารับปากเจ้าไว้ก่อนหน้านี้ยังคงมีผลเช่นเดิม”

หลินเย้าจู้ถือกระดาษเครื่องจักรไอน้ำเอาไว้แล้วรู้สึกมั่นอกมั่นใจอย่างมาก เขาพูดอย่างมีความในใจว่า

“วางใจเถิดท่านอ๋อง ข้าจะต้องค้นคว้าเครื่องจักรไอน้ำขนาดย่อส่วน ไม่ทำให้ท่านต้องผิดหวังแน่นอนพ่ะย่ะค่ะ!”