องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 457

อวิ๋นเฉิง

ซ่งชิงซูได้รับจดหมายนกพิราบจากไท่ฟู่ ออกคำสั่งกับเขาให้ตรวจสอบต่อไปว่ากองสนับสนุนของอาณาจักรจ้าวก่อกบฏจริงรึไม่ หน่วยสอดแนมทหารม้าเดินทางต่อไป เพื่อมุ่งหน้าไปตรวจสอบชายแดนของอาณาจักรจ้าวต่อไป

ยิ่งเข้าไปในดินแดนของอาณาจักร ภาพศพเกลื่อนกลาดไปทั่วสถานที่ยิ่งน่าตกตะลึงมากยิ่งขึ้น หมู่บ้านที่เดินทางผ่านกลับเหลือแค่ซาก ทั้งเสบียงและทรัพย์สินก็ถูกปล้นไปจนหมด เหล่าชาวเมืองเร่ร่อนไม่มีที่อยู่ มีผู้ลี้ภัยหนีความอดอยากไปทุกหนทุกแห่ง

หน่วยสอดแนมจับตัวชาวเมืองลี้ภัยมาถาม

“ท่านขอรับ ไว้ชีวิตด้วยเถิดขอรับ” เหล่าชาวเมืองกระวนกระวายทำอะไรไม่ถูก เอาแต่กราบกรานอ้อนวอนชีวิต

“พูดมา เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

ผู้ลี้ภัยเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับการสร้างความโกลาหลของทหารกบฏ

“แม่ทัพใหญ่คนใหม่แห่งพระราชสำนักอู๋ซานกุ่ย ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด จู่ๆก็โจมตีฝ่ายเดียวกันเอง ทรยศอาณาจักร พวกเขาทำการปล้น และจับตัวชายหนุ่มไปทั่ว พวกมันเป็นสัตว์เดรัจฉานชัดๆ”

ตั้งแต่ที่อู๋ซานกุ่ยเริ่มทรยศ ทุกที่ที่เขาผ่านไปต่างก็ไม่สงบสุข เขากวาดล้างชาวเมืองในพื้นที่ เห็นใครก็ฆ่า เห็นเงินก็ปล้น ศาลาว่าการของพื้นที่นั้นๆมาห้ามปาม ก็ถูกอู๋ซานกุ่ยสังหารจนหมด

เมื่อรู้ว่ากองสนับสนุนของอาณาจักรจ้าวทรยศ ซ่งชิงซูก็ดีใจอย่างมาก แต่เพื่อความน่าเชื่อถือของข่าว เขาจะต้องเห็นกับตาตนเองเพื่อยืนยันว่าจริงหรือเท็จ จึงจะทำให้ท่านอาเชื่อได้

เขายืดอกขึ้นอย่างเคร่งขรึมแล้วออกคำสั่งว่า “เดินทางต่อไป ตามไปตรวจสอบให้ชัดเจน”

“ท่านซ่งขอรับ แล้วชาวเมืองลี้ภัยพวกนี้จะทำอย่างไรดีขอรับ?”

ซ่งชิงซูพูดอย่างไม่แยแสว่า “อย่างไรก็เป็นคนอาณาจักรจ้าว มีชีวิตไปก็เป็นโทษ ฆ่าให้หมด กวาดล้างให้สะอาด”

“ขอรับ”

“ไว้ชีวิตด้วยเถิดขอรับ!”

ท่ามกลางการร้องขอความเมตตาของชาวเมือง ผู้ลี้ภัยที่ถูกจับทั้งหมดถูกสังหารหมู่ไปหมด หน่วยสอดแนมทหารท้าเดินทางต่อไป ในระหว่างทางมีแต่ฝุ่นควัน หมู่บ้านที่พวกเขาเดินทางผ่านทุกแห่งถูกไฟเผาจนสิ้นซาก

ผู้ชายถูกจับให้เข้าร่วมกองทัพ ผู้หญิงถูกจับไปเป็นรางวัลให้แก่ทหาร รังแกข่มเหงชาวเมือง ไร้จิตสำนึก

ต่อให้เป็นอู๋ซานกุ่ยที่เป็นคนอาณาจักรฉินที่เดินทางมาและเข่นฆ่าผู้คนตลอดทาง ก็ไม่ได้ทำจนเกินเหตุอย่างกองทัพของอู๋ซานกุ่ย เมื่อเทียบกับพวกเขาแล้ว กองทัพตระกูลซ่งมีความเมตตาอย่างล้นหลาม

หลังจากการเดินทางอันยาวนาน ในที่สุดก็ได้เดินทางมาถึงใกล้ซานเซี่ยแห่งอาณาจักรจ้าว จากที่ๆห่างไกลออกไปในป่าสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่า กองทัพของอู๋ซานกุ่ยกำลังโจมตีซานเซี่ยอยู่

ฉากที่ผู้คนนับหมื่นต่อสู้กัน การล้อมเมืองโจมตีเมืองเช่นนี้ ทำเอาซ่งชิงซูที่เห็นเลือดร้อนขึ้นมาทันที

“ดี ดีมาก! สวรรค์เข้าข้างเราแล้ว!”

เมื่อได้เห็นอู๋ซานกุ่ยโจมตีฝ่ายเดียวกันเองแล้ว ซ่งชิงซูก็ดีใจอย่างมาก เขาปรบมือแล้วพูดว่า

“อาณาจักรจ้าวต่อสู้กันเอง อู๋ซานกุ่ยก่อกบฏขึ้นจริง สวรรค์เข้าข้างตระกูลซ่งจริงๆ ฮ่าๆๆ จดหมายนกพิราบ!”

ผู้ใต้บังคับบัญขารีบนำจดหมายนกพิราบมาพร้อมกับพู่กัน โดยมีผู้ใต้บังคับบัญชาคนหนึ่งคุกเข่าลงเพื่อใช้หลังเป็นโต๊ะ ซ่งชิงซูเขียนรายงานลับออกมามากมาย

หลังจากนั้นก็ส่งจดหมายนกพิราบเกี่ยวกับข่าวที่อาณาจักรจ้าวเกิดปะทะกันเองให้ไท่ฟู่ทันที

......

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์