เมื่อเห็นว่าองครักษ์เงายังไม่หยุด เฝิงเหรินเจี๋ยจึงหันหน้าไปขอร้องหลิวเชียนเชียน
“แม่นางหลิว! ถ้าโยนของพวกนี้ลงน้ำ ข้าจะอธิบายลูกค้าข้าอย่างไรเล่า!”
หลิวเชียนเชียนพูดออกมาอย่างไม่แยแสว่า
“เจ้าคำนวณค่าใช้จ่ายทั้งหมดมา ข้าจะชดเชยให้เจ้าสองเท่า”
“นี่...”
เฟินเหรินเจี๋ยรู้ว่าหลิวเชียนเชียนไม่ได้เดือดร้อนเรื่องเงิน แต่เขาไม่คาดคิดว่านางจะใจกว้างเช่นนี้ ไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย
หลิวเชียนเชียนถามเบาๆ
“มีปัญหาอะไรอีกไหม?”
เฝิงเหรินเจี๋ยไม่มีอะไรจะพูด ใครบ้างที่จะยอมแพ้เรื่องเงิน เขารีบส่ายหัวแล้วพูดว่า
“ไม่มี ไม่มีปัญหา!”
ไม่นาน องครักษ์เงาเข้ามารายงาน
“รายงานผู้ดูแลหลิว บนเรือไม่มีของแล้วขอรับ แต่สามารถให้คนนั่งลงไปได้แค่สิบคนเท่านั้น”
หลิวเชียนเชียนขมวดคิ้วเล็กน้อย นางทำงานหนักเกือบทั้งคืนเพื่อเรือลำนี้ มองไปที่เฝิงเหรินเจี๋ยด้วยสายตาเย็นชา
เฝิงเหรินเจี๋ยรีบประจบประแจง รีบสาบานทันที
“ผู้ดูแลหลิว หัวของข้าอยู่ในมือท่านแล้ว ข้าไม่กล่าเล่นตุกติกกับท่านหรอก นี่คือเรือลำที่เร็วที่สุดเท่าที่ข้าจะหามาได้แล้ว”
ดูเหมือนว่าเฝิงเหรินเจี๋ยจะไม่ได้โกหกจริงๆ ตอนนี้สงครามตึงเครียด การขนส่งไม่ว่าทางบกหรือทางเรือไม่ใช่เรื่องที่จะจัดการได้ง่าย
หลิวเชียนเชียนพิจาณาอย่างรอบคอบแล้วตัดสินใจว่า
“นั่งแค่สิบคนก็ถือยังพอไหว ให้บรรดานายท่านขึ้นไปเสียก่อน”
“ขอรับ”
องครักษ์เงารีบรับคำสั่ง และลงไปจัดการทันที
ไม่นาน จะเห็นผู้หญิงกลุ่มหนึ่งยืนอยู่ข้างเรือ
องครักษ์เงาพาขึ้นเรืออย่างรวดเร็ว
หลิวเชียนเชียนสั่งให้สมาชิกผู้หญิงสี่คน และองครักษ์สี่คนขึ้นเรือ นางพลันนึกขึ้นมาได้ว่าลมในฤดูใบไม้ร่วงทำให้กระแสน้ำไหลเชี่ยว หากพี่จือหย่าโดนลมปะทะ จะต้องมีคนคอยดูแล
นางรีบหันไปทางหมอซีแล้วพูดว่า
“หมอซี ขึ้นเรือไปด้วยกันเถิด ข้าจะได้สบายใจที่ช่วยดูแลพี่สาวและหลานสาวให้ข้า”
หมอซียกมือขึ้นขอบคุณโดยไม่ลังเล
“เช่นนั้นข้าขอไม่ปฏิเสธขอรับ”
พูดจบก็รีบสาวเท้าเดินขึ้นเรือไป
หลังจากนั้นหลิวเชียนเชียนพลันออกคำสั่ง
“คนอื่นเดินเท้าไป ดูลาดเลาแล้วค่อยออกเดินทาง คอยฟังสัญญาณขากข้า”ฎ
“ขอรับ!”
องครักษ์เงาต่างประสานมือทำความเคารพ จากนั้นแยกย้ายหายไปในป่า
หลิวเชียนเชียนหันหลังกลับแล้วก้าวขึ้นเรือไป
เฝิงเหรินเจี๋ยคุกเข่าลงที่ชายฝั่งและพูดอย่างเคารพ
“เดินทางปลอยภัย ผู้ดูแลหลิว!”
หลิวเชียนเชียนไม่แม้แต่จะสนใจมองเขาด้วยซ้ำ ออกคำสั่งทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...
หายไปนานเลยนะครับ..ถ้ามาลงให้ได้อ่านต่อจะขอบพระคุณมากครับกำลังสนุก...
ซื้ออ่านยังไงได้ครับ...
ขอบคุณที่ลงเพิ่มครับ เรื่องนี้สนุกครับ...
ขอบคุณที่มาต่อให้ได้อ่านนะครับขอบุคุณมากๆสนุกดี...
จาก 438 เริ่มขยับแล้วววว 😁😁😁...