ในโลกนี้ไม่มีความลับ เมื่อเหล่าชาวเมืองได้ยินว่าฉินเหยียนกลับมาแล้วก็พากันดีใจอย่างมาก พากันตีกลองตีฆ้องต้อนรับถึงจวนเจ้าเมืองทีเดียว
ฉินเหยียนยิ้มแย้มทักทายกับเหล่าชาวเมือง เมื่อเห็นรอยยิ้มที่เปี่ยมไปด้วยความสุขของเหล่าชาวเมืองแล้ว เขาก็รู้สึกมีความสุขอย่างมาก
เมื่อเข้าไปในจวนเจ้าเมืองแล้วฉินเหยียนก็ลูบใบหน้าที่ยิ้มจนตะคริวจะกิน เขาถอนหายใจยาวๆแล้วพูดว่า
“เฮ้อ ชาวเมืองกระตือรือร้นกันจริงๆเลย”
หยางจิ่นซิ่วกลอกตาใส่เขา “ได้รับความรักความเคารพจากชาวเมืองมากเพียงนี้ แอบดีใจไปเถิด อย่าลืมถังหูลู่ที่รับปากข้าไว้ละ!”
ฉินเหยียนยิ้มแล้วพูดว่า “ไม่ลืม ทหาร ไปเหมาถังหูลู่ในเมืองมาให้หมด!”
เมื่อหยางจิ่นซิ่วได้ยินดังนั้นดวงตาของนางก็เป็นประกาย น้ำตาแห่งความตื่นเต้นระรื่นออกมา แล้วพูดอย่างดีใจว่า
“อ๋องเหยียนร่ำรวยใจกว้างเสียจริง เช่นนั้นข้าก็ขอขอบพระทัยเพคะ!”
ในขณะที่ทั้งสองกำลังพูดคุยกัน ต้าหย่งก็เข้ามารายงานว่า “ท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ หลินซิ่วไฉมาขอเข้าเฝ้าพ่ะย่ะค่ะ”
ฉินเหยียนโบกมือแล้วพูดว่า “พาเข้ามา”
“พ่ะย่ะค่ะ”
ไม่นานต้าหย่งก็พาหลินเย้าจู้เข้ามาในห้อง
หลินเย้าจู้ถือกล่องผ้าอันหนึ่งเข้ามาแล้วทำความเคารพว่า “เข้าเฝ้าท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ”
ฉินเหยียนพูดว่า “อย่าได้เกรงใจเลย นั่งตามสบาย”
เมื่อทั้งคู่นั่งลงแล้ว ฉินเหยียนก็พูดตรงประเด็นว่า “สิ่งประดิษฐ์ที่ข้าสั่งไป มีความก้าวหน้างั้นรึ?”
หลินเย้าจู้ไม่กล้าพูดใหญ่โต เขาค่อยๆเปิดกล่องผ้าในมือออก แล้วเอาให้ฉินเหยียนพร้อมพูดว่า
“ท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ ใช่ปืนพกลูกโม่ที่ต้องการรึไม่พ่ะย่ะค่ะ”
ทันทีที่เห็นของในกล่องฉินเหยียนก็ตาเป็นประกาย แล้วรีบหยิบมาทันที
“น่าสนใจ” เมื่อพูดดังนั้นแล้วก็ลุกไปนอกลาน จากนั้นก็ยกปืนพกลูกโม่ขึ้นแล้วลั่นไกไปยังต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ห่างหลายสิบเมตร
“ปังๆๆ” เขายิงหกนัดรวด ทำให้ต้นไม้ต้นใหญ่ปรากฏรูหกรู ทุกคนต่างก็ตกตะลึงกับสิ่งที่เห็นกันหมด
หยางจิ่นซิ่วพูดอย่างตะลึงว่า “พระเจ้า ชิ้นเล็กแค่นี้แต่มีอานุภาพมากขนาดนี้เชียวรึ!”
ฉินเหยียนเป่ากระบอกปืนจงใจอวดเท่ แล้วพูดอย่างพอใจว่า “ไม่เลว ข้าใช้ได้คล่องเลย!”
หยางจิ่นซิ่วถามอย่างอดใจไม่ไหวว่า “นี่คืออะไรกัน หากใช้ในสนามรบต้องสามารถสังหารผู้คนได้อย่างไร้ร่องรอยในระยะมากกว่าร้อยเมตรแน่ๆ!”
ฉินเหยียนยิ้มอย่างมั่นใจแล้วอธิบายว่า “นี่เรียกว่าปืนพกลูกโม่ หนึ่งกระบอกมีกระสุนหกนัด สามารถยิงได้หกนัดติดต่อกัน มีอานุภาพทำลายล้างสูง สามารถทะลุชุดเกราะได้ง่ายๆ ชุดเกราะไม่อาจป้องกันมันได้ คืออาวุธที่สามารถสังหารคนในสนามรบได้”
หลินเย้าจู้เองก็กลั้นยิ้มไม่อยู่ อย่างไรปืนพกลูกโม่นี้เขาก็ใช้เวลาสร้างมันขึ้นมา แบบที่ไม่ได้หลับไม่ได้นอนมาหลายวันเลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...
หายไปนานเลยนะครับ..ถ้ามาลงให้ได้อ่านต่อจะขอบพระคุณมากครับกำลังสนุก...
ซื้ออ่านยังไงได้ครับ...
ขอบคุณที่ลงเพิ่มครับ เรื่องนี้สนุกครับ...
ขอบคุณที่มาต่อให้ได้อ่านนะครับขอบุคุณมากๆสนุกดี...
จาก 438 เริ่มขยับแล้วววว 😁😁😁...