องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 585

เมืองโม่ อาณาจักรจ้าว

ประตูเมืองปิดแล้ว

นายอำเภอสั่งห้ามไม่ให้ใครเข้าเมือง

ทุกคนทั้งในและนอกเมืองมีท่าทีราวกับว่าเขากำลังเผชิญหน้าอยู่กับศัตรูที่ทรงพลังอย่างไรอย่างนั้น พวกเขาคอยระวังการรุกรานของอาณาจักรฉินอยู่เสมอ

กลุ่มผู้คุ้มกันสินค้าของฉินเหยียนมาที่ประตูเมือด้วยท่าทีแข็งแกร่ง ต้าหย่งก้าวไปข้างหน้าและยื่นเอกสารผ่านเขตชายแดนให้กับทหารที่เฝ้าเมือง

ทหารเฝ้าเมืองไม่แม้แต่จะมองและปฏิเสธออกมาในทันที

“ทางการมีคำสั่ง มิให้ใครเข้าออกเมืองโม่ได้ พวกเจ้าควรรีบไปเถิด”

ต้าหย่งถามด้วยความสงสัย

“เพราเหตุใดหรือ?”

ทหารที่เฝ้าเมืองตอบกลับทันที

“ชาวอาณาจักรฉินกำลังเข้าโจมตีอาณาจักรจ้าว ตอนนี้มาถึงเมืองจูเจียแล้ว ในเมืองได้รับการคุ้มกันอย่างหนาแน่น พวกเจ้าเข้าไปในเมืองไม่ได้”

ต้าหย่งมองย้อนกลับไปที่กองพันทหารม้าเสือดาว ทุกคนต่างมองหน้ากันด้วยความสับสน

กองพันทหารม้าเสือดาวยักไหล่และกระซิบด้วยความสับสน

“มีเรื่องนี้ด้วยหรือ?”

พวกเรากำลังทำสงครามกันหรือ?”

“ไม่มีเสียหน่อย! พวกเรามาส่งเสบียงและยารักษาโรคให้ก็เท่านั้น เอาเวลาที่ไหนมาต่อสู้กันเล่า!”

เมื่อเห็นว่าต้าหย่งยืนนิ่ง ฝ่ายป้องกันเมืองจึงเร่งเร้าเขาอีกครั้ง

“ไปๆๆ รีบไปเสีย อยากรอดก็รีบออกไปจากที่นี่”

ต้าหย่งรู้สึกสับสนเมื่อได้ยินเช่นนั้น เขาไม่โต้เถียงกับทหารป้องกันเมืองอีต่อไป และเดินไปที่หน้าต่างรถม้าฉินเหยียนเพื่อรายงาน

“องค์ชาย ประตูเมืองปิดแล้ว ไม่อนุญาตให้ใครเข้าออกได้ ทหารที่เฝ้าเมืองกล่าวว่าเป็นเพราะกองทัพอาณาจักรฉินกำลังบุกเข้าโจมตี และมาถึงเมืองจูเจียแล้ว พวกเขากำลังป้องกันทั้งภายในและภายนอกเมืองขอรับ”

“แต่ประเด็นสำคัญคือ เราเพิ่งมาจากเมืองจูเจีย เหตุใดถึงไม่เห็นกลุ่มอื่นที่เมืองจูเจียนอกจากพวกเราเลยขอรับ”

เมื่อต้าหย่งพูดเช่นนั้น ฉินเหยียนได้ยินก็ไม่อยากเชื่อเช่นกัน หลังจากมีปฏิกิริยาเช่นนั้น เขาเปิดม่านแล้วพูดว่า

“กองทัพอาณาจักรฉินที่อาณาจักรจ้าวพูดถึงเป็นพวกเราหรือเปล่า?”

เมื่อพูดถึงกองทัพอาณาจักรฉินที่เคยไปที่เมืองจูเจีย พวกเขาเป็นเพียงกลุ่มเดียวเท่านั้น

แต่ว่าพูดอีกแง่หนึ่ง ในยุคที่การสื่อสารยังไม่คล่องตัว ไม่สามารถแพร่กระจายข่าวสารออกไปได้ ท้ายที่สุดก็เป็นเช่นนี้

ต้าหย่งเกาหัวแล้วพูดว่า

“เขากำลังพูดถึงพวกเราหรือ? ไม่น่าเป็นไปได้นะขอรับ ตอนที่พวกเราเดินทางมา พวกเราได้ทำความดีตั้งมากมาย แต่ตอนนี้เรากลับเป็นคนชั่วไปได้ หรือว่าพวกเราควรอธิบายให้พวกเขาฟังเสียหน่อย?”

ฉินเหยียนตอบกลับ