องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 644

ฉินเหยียนรีบก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วและเตือนด้วยเสียงต่ำว่า

“ฮ่องเต้เยว่ ความจริงเรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว อาณาจักรเยี่ยนอาจโจมตีอาณาจักรหลู่ อาณาจักรอู๋ร่วมมือกับอาณาจักรเยี่ยนส่งกำลังเข้าโจมตีอาณาจักรหลู่ก็เป็นได้นะขอรับ”

“เฮ้อ”

สีหน้าของฮ่องเต้เยว่ไม่ได้มีท่าทีโล่งใจแม้แต่น้อย

“เจ้าพวกนี้เกี่ยวอะไรด้วย?”

ฉินเหยียนมองไปรอบๆ และแสร้งทำเป็นมีลับลมคมในพร้อมพูดว่า

“ข้าได้ยินมาว่าอวี่จื่อหมิงแห่งอาณาจักรหลู่ ดูเหมือนว่าต้องการลากอาณาจักรเยว่ของพวกท่านเข้าสู่แนวหน้าด้วย อีกทั้งยังขอให้อาณาจักรเยว่ของท่านเป็นกองทัพแนวหน้าในการสู้รบ เพื่อให้พวกท่านเป็นฝ่ายเสียสละชีวิตแทนก่อน”

“เอ๋?”

สีหน้าของฮ่องเต้เยว่เปลี่ยนไปในทันที

“อาณาจักรเยว่ของข้าพ่ายแพ้เช่นนี้แล้ว จะยืนหยัดต่อสู้ในสงครามใหญ่เช่นนี้ได้อย่างไรกัน”

ฉินเหยียนเปลี่ยนเรื่องในทันที

“ท่านหยุดเสแสร้งได้แล้ว อวี่จื่อหมิงรู้มานานแล้วว่าท่านกำลังใช้กลวิธีแอบลอบตีเฉินชัง จึงแอบฝึกทหารเพื่อให้โอกาสนี้ทำลายท่านขอรับ”

สีหน้าของฮ่องเต้เยว่ยิ่งน่าไม่พอใจมากขึ้น

“ข้าทำเช่นไรดี สวรรค์ต้องการชีวิตข้า”

ฉินเหยียนรีบป้องปากฮ่องเต้เยว่อย่างรวดเร็วและเตือนด้วยเสียงต่ำ

ท่านอย่าเพิ่งร้องไปเลย ข้ามีแผนการช่วยท่านแล้ว”

ฮ่องเต้เยว่ยืนตรงขึ้นมาทันทีและโค้งคำนับให้ฉินเหยียน

“ได้โปรดช่วยข้าด้วย”

ฉินเหยียนเตือนเสียงเบา

“ก่อนอื่น ท่านต้องแสดงความจริงใจว่าท่านเต็มใจส่งมอบความเกรียงไกรให้แก่อาณาจักรอู๋ ให้เขาคอยชี้แนะ และบอกเขาว่าท่านขอไม่เข้าร่วมทัพเพราะมีอาการป่วย”

“ประการที่สอง ท่านไม่ต้องส่งทหารชั้นดีเข้าไป แต่ให้ส่งคนที่อ่อนแอ เจ็บป่วย พิกลพิการเข้าไปแทน และอ้างว่าคนเหล่านี้เป็นทหารชั้นดีของอาณาจักรเยว่”

“ด้วยวิธีเหล่านี้ ทำให้ท่านทำลายแผนการของอาณาจักรอู๋ได้”

“ช่างเป็นแผนการที่ดีเสียจริง ขอบคุณสำหรับคำแนะนำของเจ้า”

ไม่กี่วันถัดมา

ที่โต๊ะเจรจา ไม่เห็นทั้งสามอาณาจักรมาร่วมโต๊ะ ได้แก่ อาณาจักรเยี่ยน อาณาจักรอู่และอาณาจักรเยว่ มีข่าวลือแพร่สะพัดไปว่าทั้งสามอาณาจักรจะร่วมมือกันเพื่อจมตีอาณาจักรหลู่

หลังจากที่อวี่จื่อหมิงได้รับข่าว เขาก็ไม่สนใจที่จะแจ้งอาณาจักรจ้าว รีบเก็บข้าวของเพื่อกลับไปเตรียมรบทันที

จากนั้นทั้งสี่อาณาจักรได้แก่ อาณาจักรเยี่ยน อาณาจักรหลู่ อาณาจักรอู๋ และอาณาจักรเยว่ ได้เข้ามากล่าวคำอำลา เพื่อกลับไปเตรียมพร้อมสำหรับสงคราม

บนโต๊ะเจรจามีเพียงอาณาจักรจ้าว อาณาจักรฉินและอาณาจักรสู่เท่านั้น

ทันทีที่อาณาจักรอื่นๆ จากไป อาณาจักรฉินแสดงท่าทีแข็งแกร่งขึ้นมาในทันที

“อ๋องเหยียนกล่าวไว้แล้วว่า วันนี้ให้ข้าจัดการหน้าที่แทน”

ฉินเหยียนในตัวตนของเฉิงอาหนิวนั่งอยู่ในตำแหน่งหัวโต๊ะทันที

จูเก๋ออู่โหวมองไปที่เฉิงอาหนิวด้วยสายตาหยิ่งผยอง

“แม้ว่าข้าจะยอมรับว่าพี่เฉิงมีความสามารถ แต่เจ้ามีคุณสมบัติมากพอที่จะตัดสินใจแทนอ๋องเหยียนของเจ้าหรือ?”

ฉินเหยียนรีบจัดการเรื่องทั้งหมดให้ราบรื่นและพูดด้วยรอยยิ้ม

“อ๋องเหยียนของพวกเรายุ่งมากจริงๆ ไม่มีเวลาว่างเลยขอรับ”

จูเก๋ออู่โหวรู้สึกสับสนทันที

“ยุ่งเรื่องอันใด?”