องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 654

วันรุ่งขึ้น

เฉิงเซินออกจากตำแหน่งผู้พิทักษ์

เมื่อเขาจัดการพิธีการทุกอย่างเสร็จแล้ว กำลังจะจากไป เลี่ยวหย่งเข้ามาหาเขา เม้มปากพร้อมกับมีสีหน้าไม่พอใจ

“พวกเรารู้จักกันได้แค่วันเดียว ข้ายังไม่มีโอกาสเลียแข้งเลียขาเจ้าเลย เหตุใดเจ้าได้เลื่อนขั้นแล้วล่ะ!”

“แถมยังได้เลื่อนขั้นเร็วมาก ได้เข้าไปในแผนกซวนจิงในศาลาว่าการ นี่เท่ากับว่าไม่ใช่การบินขึ้นไปบนท้องฟ้าเลยหรือ?”

เฉิงเซินกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“ข้าแค่โชคดีก็เท่านั้นเอง”

หลังจากที่ทั้งสองได้กล่าวลากันสั้นๆ เฉิงเซินรีบมารายงานตัวที่แผนกซวนจิง

แผนกซวนจิงเป็นหน่วยงานของรัฐที่ดำเนินการโดยจวนเจ้าเมือง

ทหารที่เฝ้าประตูมีรูปร่างสูงใหญ่ ดูกล้าหาญ มีหนวดมีเครา สายตาเฉียบแหลม พวกเขามองมาที่เฉิงเซินอย่างระมัดระวังและถามอย่างเคร่งครัดว่า

“เจ้ามาทำอะไรที่นี่?”

เฉิงเซินยกมือขึ้นรายงานตัวว่า

“ข้าชื่อเฉิงเซิน ข้าได้รับคำสั่งให้มารายงานตัวที่แผนกซวนจิงขอรับ”

เมื่อทหารยามได้ยินชื่อเขา พวกเขาพลันนึกคำพูดของฉีกุ้ยเหรินออกและตอบว่า

“มากับข้า”

พูดจบ เขาก็ก้าวไปข้างหน้าเพื่อนำทาง

เฉิงเซินเดินตามรอบเท้าเขาทันที ทั้งสองจึงมาถึงที่เก็บอาวุธ

ด้านในคลังอาวุธ มีอาวุธอยู่มากมาย

ในเวลานี้ฉีเยี่ยนเอ๋อร์ยืนอยู่ที่ชั้นตรงหน้า ทดสอบดาบทีละเล่มด้วยสีหน้าจริงจัง

ผู้จัดการคลังอาวุธเดินตามไปและพูดอย่างเคารพว่า

“ฉีกุ้ยเหริน ดาบที่ท่านดูอยู่นี้ เป็นเหล็กเนื้อดีที่อ๋องเหยียนคิดค้นขึ้นมาขอรับ”

“ดาบทุกเล่มทำจากเหล็กชั้นดี คมมาก พูดได้เลยว่าสามารถตัดเหล็กได้อย่างง่ายดาย”

ฉีเยี่ยนเอ๋อร์มองไปที่ดาบที่มีรูปร่างแบะความยาวต่างกันและถามอย่างจริงจังว่า

“ในบรรดาดาบเหล่านี้ เจ้าเลือกดาบที่ดีที่สุดให้ข้ามาหนึ่งเล่ม”

ผู้จัดการคลังอาวุธไม่กล้าเพิกเฉย รีบเลือกดาบชั้นดีเล่มหนึ่งแล้วยื่นให้ฉีกุ้ยเหรินด้วยมือทั้งสองข้าง

ในเวลานี้ เฉิงเซินเดินเข้าไปด้านใน ยกมือทำความเคารพแก่ฉีเยี่ยนเอ๋อร์แล้วพูดว่า

“เข้าพบฉีกุ้ยเหรินขอรับ”

ฉีเยี่ยนเอ๋อร์เดินมาหาเขา โยนดายในมือนางให้เขาและพูดอย่างเย็นชาว่า

“ตามข้ามา”

เฉิงเซินหยิบดาบขึ้นมา มองดูเนื้อผิวของด้ามจับที่สวยงาม เขาถอนหายใจนใจ ดาบชั้นดีขนาดนี้เอามาให้เขาใช้ ในสมองของเขามีแต่คำพูดของเลี่ยวหย่งผุดขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว

นี่ไม่ใช่เรื่องที่เสียเวลาหรือ!

ฉีเยี่ยนเอ๋อร์นึกแต่เรื่องของตัวเอง และเดินนำไปข้างหน้า ในขณะที่เฉิงเซินเดินตามมาพร้อมกับดาบในมือ

ฉีเยี่ยนเอ๋อร์เหลือบมองกลับไปที่เฉิงเซินแล้วพูดว่า

“ในเมื่อเจ้าเสนอให้ข้ารับกงซุนอู่หมิงเข้ามา เช่นนั้นข้าจะให้โอกาสเจ้าตามหาเส้นทางของเจ้า”

เฉิงเซินไม่คาดคิดว่าคำพูดของเขาจะเป็นจริง ว่าวันนี้จะรับกงซุนอู๋หมิงเข้ามาจริงๆ เขาก้มศีรษะลงแล้วถามกลับว่า