องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 666

ทางด้านฮ่องเต้เยว่เพิ่งจะออกคำสั่งให้กวาดล้างวิสาหกิจ ทางด้านวิสาหกิจก็ได้รับมือทันที วิสาหกิจได้ออกประกาศว่าจะใช้ข้าวสารแลกกำลังทหาร และได้ตีฆ้องประกาศอยู่ตามถนนอีกว่า

“ทำงานให้กับวิสาหกิจ วิสาหกิจจะให้ท่านได้กินอิ่มท้อง!”

เมื่อเหล่าชาวเมืองได้ยินว่ามีเรื่องดีๆอย่างมีข้าวกินฟรี ก็รีบพากันมาสมัครทันที ไม่นานอาณาจักรเยว่ก็ไร้กำลังทหาร ทุกคนต่างก็ไปเป็นทหารกบฏให้วิสาหกิจเพื่อได้กินอิ่มท้อง

และได้พิสูจน์คำที่ว่าใครมีผลประโยชน์ก็ประจบคนนั้นของฉินเหยียนแล้ว เหล่าชาวเมืองพากันหันคมดาบใส่พระราชสำนักจริงๆ ส่วนฮ่องเต้เยว่ก็ไม่อยากจะเชื่อว่าชาวเมืองจะก่อกบฏจริงๆ จนกระทั่งวิสาหกิจสั่งให้ชาวเมืองโจมตีพระราชวังของฮ่องเต้เยว่ เขาจึงจะดึงสติกลับมาได้

ที่แท้คนที่ชาวเมืองคุ้มครองไม่ใช่เขา และไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นคนที่สามารถทำให้ชาวเมืองได้กินอิ่มท้อง แต่ตอนนี้ไม่ว่าจะทำอะไรก็สายไปแล้ว

สุดท้ายฮ่องเต้เยว่ก็ได้หนีมาถึงอาณาจักรจ้าวอย่างรีบร้อนกระวนกระวายโดยมีองครักษ์คอยคุ้มครอง

จ้าวจีเอ๋อร์ได้รับรายงานว่าฮ่องเต้เยว่หนีมาที่อาณาจักรจ้าวนานแล้ว นางได้ทำตามคำสั่งของฉินเหยียนก่อนหน้านี้ โดยการปิดประตูพระราชวังไม่ให้ฮ่องเต้เยว่เข้ามา

ท่ามกลางความยากลำบาก ในที่สุดฮ่องเต้เยว่ก็มาถึงหน้าประตูพระราชวังอาณาจักรจ้าวแล้ว เริ่มแรกยังคงเสแสร้งประสานมือคารวะพูดเสียงดังว่า

“ข้าคือฮ่องเต้เยว่ ฮ่องเต้หญิงโปรดรามือและถอนกำลังทหารวิสาหกิจแห่งอาณาจักรฉิน ยุติความโกลาหลของอาณาจักรเยว่ด้วย!”

เขาตะโกนอยู่หลายครั้งแต่กลับไม่มีใครมาต้อนรับเลย

ปกติแล้วหน้าประตูพระราชวังต้องมีคนคอยเฝ้าระวัง อีกทั้งเขายังตะโกนเสียงดังด้วย เป็นไปไม่ได้เลยที่จะไม่ส่งคนออกมาดู แต่จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่พบคนอาณาจักรจ้าวเลยแม้แต่เงา

ฮ่องเต้เยว่เพิ่งจะเข้าใจว่าจ้าวจีเอ๋อร์จงใจไม่พบ ทันใดนั้นเขาก็อดกลั้นความเดือดดาลเอาไว้ไม่อยู่ เขายืนด่าทออยู่หน้าประตูพระราชวังโดยไม่มีมาดของฮ่องเต้เลย

“จ้าวจีเอ๋อร์ นางคนสองมาตรฐาน จิตใจเจ้ามันอำมหิตยิ่งนัก! เจ้าใช้อำนาจของอาณาจักรฉินขึ้นครองบัลลังก์ เจ้าก็แค่สุนัขรับใช้ของอาณาจักรฉิน ทั่วทั้งอาณาจักรจ้าวต้องขายหน้าเพราะเจ้า! อาณาจักรจ้าวเป็นถึงอาณาจักรที่ยิ่งใหญ่ บัดนี้กลับต้องถูกทำลายด้วยน้ำมือของผู้หญิงที่ชั่วร้ายเช่นเจ้า เจ้าคือความอัปยศของอาณาจักรจ้าว!”

ในขณะที่ฮ่องเต้เยว่กำลังระบายความเดือดดาลในใจออกมาอย่างโอหังก็มีเสียงเปิดประตูพระราชวังออก ฝ่ายตรวจการหลี่ปรากฏที่หน้าประตูด้วยสีหน้าที่ยโส และมองฮ่องเต้เยว่ด้วยสายตาที่เหยียดหยามพร้อมพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า

“เดิมทีหากเจ้าเชื่อฟังอย่างดี ยอมทำตามคำสั่ง นายของข้าก็คิดจะช่วยเจ้าแท้ๆ แต่ตอนนี้เจ้ากลับบังอาจกล่าววาจาดูหมิ่นที่น่าเกลียดเช่นนี้ที่หน้าประตูพระราชวัง เช่นนั้นก็รอคอยให้อาณาจักรเยว่ล่มสลายเถิด”

ว่าแล้วเขาก็หันหลังแล้วปิดประตูวัง

ฮ่องเต้เยว่รู้สึกโลกพังทลายทันที เดิมทีเขาคิดว่าฮ่องเต้หญิงแห่งอาณาจักรจ้าวไม่คิดจะช่วยเขา จึงได้ระบายความเดือดดาลออกมาอย่างโอหัง แต่ใครจะคิดว่าจะปล่อยไก่ออกมาเช่นนี้