องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 70

เมื่อเห็นนางร้องห่มร้องไห้ องค์ชายใหญ่จึงรู้สึกสงสารจ้าวจีเอ๋อร์ หญิงที่งดงามขนาดนี้ เจ้าสิบสี่ไม่รู้จักรักและทะนุถนอม อีกทั้งยังทำให้นางอับอาย เขามันคนไร้มนุษยธรรมสิ้นดี!

เขาพูดอย่างชอบธรรมว่า

“องค์หญิงสามแห่งอาณาจักรจ้าว เจ้าไม่ต้องกังวล อาณาจักรฉินของข้าแยกแยะถูกผิดได้อย่างชัดเจน หากเจ้าสิบสี่ปฏิบัติต่อเจ้าอย่างร้ายแรง ข้าช่วยเจ้าออกมาจากความทุกข์ยากนี้อย่างแน่นอน!”

คำพูดที่ทรงพลังนี้ ทำให้ฉินเหยียนยิ้มออกมาเจื่อนๆ

ในสมองของพี่ใหญ่ใส่อะไรเอาไว้ข้างในกันนะ สติปัญญาแค่นี้ แยกแยะถูกผิดได้ด้วยหรือ?

อย่างไรก็ตาม ฉินเหยียนเองก็มีสายเลือดเดียวกันกับเขา แต่กลับพูดจาดีกับสาวงามคนนี้ทุกประโยค นี่มันเห็นขี้ดีกว่าไส้ชัดๆ!

จ้าวจีเอ่อร์แอบดีใจ องค์ชายใหญ่ช่างโง่ยิ่งนัก พูดแค่ไม่กี่คำก็หลงเชื่อแล้ว

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เช่นนั้นปล่อยให้พี่น้องคู่นี้ทะเลาะกันเองเสียแล้วกัน!

ส่งสายตาที่เย้ายวนไปยังองค์ชายใหญ่ฉินชง และพูดด้วยเสียงสะอื้นว่า

“องค์ชายใหญ่ การแต่งงานของข้ากับองค์ชายสิบสี่ยังไม่เป็นที่แน่ชัด หากวันนี้ท่านช่วยให้ข้ารอดจากเงื้อมมือองค์ชายสิบสี่ไปได้ ข้ายินดีแต่งงานกับท่าน เพื่อให้ความสัมพันธ์อาณาจักรฉินและอาณาจักรจ้าวเป็นไปด้วยดี!”

จ้าวจีเอ๋อร์พูดออกมาพร้อมน้ำตา องค์ชายใหญ่ไม่อาจสงบสติอารมณ์ได้อีกต่อไป

เขาต้องการแต่งงานกับจ้าวจีเอ๋อร์มานานแล้ว เขาคิดมาเสมอว่าเขาจะเป็นผู้ชนะในการสอบ และได้แต่งงานกับนาง จากนั้นได้สืบทอดตำแหน่งองค์รัชทายาท

แต่กลับไม่คาดคิดว่าสถานการณ์จะกลับตาลปัตรเช่นนี้ กลับถูกเจ้าสิบสี่คว้าทุกอย่างที่เขาต้องการไป ทำให้พลาดโอกาสเชื่อมสัมพันธ์กับอาณาจักรจ้าว ความแค้นนี้เปรียบเสมือนหนามในลำคอที่เขาไม่อาจถอนออกได้

หากในวันนี้องค์หญิงสามพูดว่าต้องการแต่งงานกับเขา ไม่เพียงแต่เขาได้ครอบครองหญิงที่งดงามที่สุดเอาไว้ได้ แต่เขายังมีอำนาจหนุนหลังอีกด้วย แน่นอนว่าเขาจะไม่มีวันพลาดโอกาสดีๆ เช่นนี้ไปอีกแน่ เขาพูดอย่างขุ่นเคืองใจว่า

“คนชั่วอย่างเจ้าสิบสี่ทำชั่วมามากมาย หน้าเนื้อใจเสือ ไม่อาจให้อภัยได้ เขาไม่คู่ควรกับองค์หญิงสามเลยจริงๆ!”

“เจ้าไม่ต้องกังวล ข้าจะเรียกร้องความยุติธรรมให้แก่เจ้าแน่นอน!”

ฉินเหยียนไม่มีอะไรจะพูดเลยจริงๆ เหตุใดพี่ใหญ่ถึงได้ดื้อรั้นขนาดนี้ มองไม่ออกหรือว่าจ้าวจีเอ๋อร์ตั้งใจยุแยงตะแคงรั่ว?

เขาส่ายหัวอย่าหมดหนทางและพูดออกมาว่า

“พี่ใหญ่ องค์หญิงสามได้แต่งงานกับข้าแล้ว ทุกคนในวังต่างรู้เรื่องนี้ หรือว่าพี่ใหญ่อยากได้ของเหลือจากข้าอย่างนั้นหรือ?”

ทันทีที่พูดประโยคนี้ออกมา บรรดาคนของอาณาจักรจ้าวที่รอซุ่มโจมตีอยู่ต่างกัดฟันแน่นด้วยความโกรธ！

องค์หญิงสามผู้สูงส่งและสง่างามของพวกเขาถูกทำให้คนชั่วเช่นนี้ต้องแปดเปื้อน ขอเพียงแค่อาวุธส่งมาถึงมือพวกเขาและได้รับคำสั่งก็พอ พกเขาพร้อมที่จะฆ่าคนอวดดีคนนี้ให้ตายเสีย

...

บรรดานางโลมแอบฉวยโอกาสที่ฉินเหยยีนและองค์ชายใหญ่โต้เถียงกันเข้ามาในห้องท้องฟ้าหมายเลขสามได้สำเร็จ เปิดประตูอย่างระมัดระวังและรีบย่องไปที่เตียง

ค่อยๆ ดึงผ้าม่านข้างเตียงช้าๆ

“พรึ่บ”

“องค์ชายใหญ่ ท่านจะปล่อยคนที่ประพฤติชั่วร้ายเช่นนี้ไปไม่ได้ ท่านคือองค์ชายที่อาณาจักรฉินชื่นชม ท่าต้องหยุดองค์ชายสิบสี่ไม่ให้กระทำความผิดอีก!”

บรรดาไส้ศึกของอาณาจักรจ้าวต่างด่าทอฉินเหยียนว่าเป็นคนไร้ศีลธรรม และเยินยอองค์ชายใหญ่ว่าเป็นคนซื่อสัตย์

ภายในห้องโถงมีแต่เสียงตำหนิและก่นด่า เพราะเป็นสิ่งที่ไส้ศึกของอาณาจักรจ้าวจงใจสร้างโอกาสให้กับนางโลมและตนเอง

บรรดานางโลมเข้าใจสิ่งนี้และใช้โอกาสนี้แจกจ่ายอาวุธที่ซ่อนไว้ในแขนเสื้อของพวกนางให้กับไส้ศึกเงียบๆ

ไส้ศึกของอาณาจักรจ้าวรีบหยิบอาวุธและซ่อนมันไว้ที่เอวของพวกเขา มองไปรอบๆ ด้วยสายตาระมัดระวัง พบว่าไม่มีความผิดปกติรอบตัว เขาจึงหันหน้ากลับไปหาฉินเหยียน

เหตุการณ์นี้ฝั่งทหารชั้นดีที่อยู่รอบนอกต่างสังเกตเห็น กระซิบกันว่า

“ยังกล้าทำเช่นนี้ต่อหน้าอ๋องเหยียนของพวกเรา”

“พวกเขาคงไม่คาดคิดว่านี่จะเป็นหนึ่งในแผนการของอ๋องเหยียนเลยแม้แต่น้อย!”

“หญิงงามมายมายเช่นนี้ คาดไม่ถึงว่าจะเป็นไส้ศึกของอาณาจักรจ้าว!”

“พวกนางฉลาดมาก ตอนที่จับพวกนางได้อย่าได้ชะล่าใจเชียวล่ะ”

“รับทราบ!”

สายตาของทหารชั้นดีนั้นลุกเป็นไฟ รอคอยคำสั่งจากอ๋องเหยียนเพื่อทำลายอาณาจักรจ้าวให้สิ้นในคราวเดียว!