องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 73

อาณาจักรจ้าวได้วางแผนการครั้งนี้มายาวนานเป็นเวลาถึงห้าปี หออี๋หงที่อาณาจักรจ้าวใช้เวลาถึงสามปีกว่าจะครอบครองให้เป็นฐานทัพของอาณาจักรจ้าวได้อย่างสมบูรณ์

สามารถรองรับทหารหน่วยกล้าตายได้ถึงสามร้อยคน ซึ่งพวกเขาเป็นทั้งทหารชั้นดีและนายพล

นางไม่คาดคิดว่าแผนการที่นางวางแผนมาอย่างบากลำบากนี้จะถูกฉินเหยียนที่อวดดีคนนี้กำจัดจนหมดสิ้น ซึ่งทำให้นางถึงกับหมดแรง

ฉินเหยียนพูดต่อว่า

“อ้อ ยังไม่ยอมรับอย่างนั้นหรือ? เช่นนั้นข้าจะทำให้เจ้ายอมรับข้าทั้งกายและใจ!”

เวลานี้ จ้าวจือหย่าและต้าจ้วงรีบเข้ามารายงานว่า

“อ๋องเหยียน ลานด้านหลังเหมือนจะมีบางอย่างผิดปกติ ท่านไปตรวจเสียหน่อยเถิดขอรับ!”

“นำทางข้าไป”

หลังจากพูดเช่นนั้น เขาไม่ลืมที่จะดึงองค์ชายใหญ่ที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยไปด้วย

“พี่ใหญ่ ไปกันเถอะ พวกเราไปดูด้วยกัน อ้อ ท่านเสนาบดีกรมอาญา ท่านเองก็ไปกับเราด้วย มาสิ!”

ต้าจ้วงและจ้าวจือหย่านำทางไปข้างหน้า ฉินเหยียนโอบองค์ชายใหญ่ที่ไม่เต็มใจให้เดินตามไป เสนาบดีกรมอาญาก็เดินตามไปติดๆ

เมื่อมาถึงลานด้านหลังของหออี๋หง ทั้งลานนั้นเต็มไปด้วยทหารหน่วยกล้าตายของอาณาจักรที่ถูกควบคุมตัวเอาไว้

ทางเข้าห้องใต้ดินลานด้านหลังมีทหารหน่วยกล้าตายกว่าสิบชีวิตถูกควบคุมตัวอยู่

ต้าจ้วงพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“อ๋องเหยียน นี่ขอรับ”

ความจริงแล้วไม่จำเป็นต้องมอง ฉินเหยียนก็พอเดาทุกอย่างได้แล้ว เขาโบกมือปัดแล้วออกคำสั่งว่า

“เปิดมัน”

ทหารชั้นดีก้าวไปข้างหน้าทันทีและดึงที่เปิดช่องเข้าไปยังห้องใต้ดินพร้อมกัน

“หนึ่ง สอง สาม ดึง!”

ขณะที่ทหารชั้นดีช่วยกันเปิดช่องห้องใต้ดินด้วยกันนั้น มีเสียง”ครืน” ดังขึ้น และห้องก็ถูกเปิดออก

ทันทีที่ห้องใต้ดินถูกเปิดออก ทุกคนที่อยู่ที่นั่นก็อดไม่ได้ที่จะตัวสั่น

เขารู้สึกได้ถึงลมหายใจเย็นๆ ล้อมรอบไปทั่วร่างกายของเขาในทันที ผสมกับกลิ่นเหม็นเน่าเปื่อยของซากศพปะทะขึ้นมา

“อุบ”

ทุกคนที่เห็นเหตุการณ์ต่างพากกันอาเจียนออกมา กลิ่นเหม็นเน่านั้นทำให้พวกเขาถึงกับต้องปิดจมูกและปิดปากอย่างรวดเร็ว

องค์ชายใหญ่ฉินชงปิดจมูกและพูดด้วยความรังเกียจว่า

“นี่มันกลิ่นอะไรกัน เหตุใดถึงได้เหม็นขนาดนี้?”

ฉินเหยียนจงใจแกล้งทำเป็นไม่รู้ ส่ายหัวแล้วพูดว่า

“ข้าเองก็ไม่รู้เช่นกันพี่ใหญ่ ทำไมท่านถึงไม่ลองดูเล่า?”

องค์ชายใหญ่ฉินชงส่ายหัวและพูดซ้ำไปซ้ำมาว่า

“สถานที่สกปรกเช่นนี้ องค์ชายอย่างข้าจะตรวจสอบได้อย่างไร”

ฉินเหยียนแกล้งทำตัวลึกลับและกระซิบข้างหูองค์ชายใหญ่ว่า