องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 732

จ้าวเหวินเซิงเหยียดหยาม “ระดับเก้าฝ่ายบู๊และระดับเก้าฝ่ายบุ๋นแตกต่างกันอย่างมาก เจ้าแน่ใจรึว่าจะทำอะไรข้าได้?”

เมื่อสิ้นเสียงแล้วเขาก็ยกแขนทั้งสองขึ้น เพียงพริบตาออร่าความกดดันก็เอ่อล้นเต็มไปหมด

“ข้าได้เปรียบเพราะสถานศึกษาไป๋ลู่ เจ้ามาสู้กับข้าในเขตของข้าเช่นนี้ เจ้ามีความมั่นใจจะชนะแค่ไหน?”

เสียงเขาทรงพลังราวกับดังกึกก้องมาทุกทิศทาง ภูเขาทั้งลูกสั่นสะเทือนเล็กน้อย

เฝิงตู่ปวดศีรษะอย่างมาก เขารู้สึกอวัยวะภายในของเขาถูกกดดันจนรู้สึกอึดอัด เขาพยายามใช้กำลังภายในเพื่อให้ตนเองตั้งสติเอาไว้ และตะคอกอย่างเดือดดาลว่า

“เจ้าผู้เฒ่า ช่างไร้เหตุผลยิ่งนัก!”

แต่เฝิงตู่ก็รู้ดีว่าสถานศึกษาไป๋ลู่คือเขตของตาเฒ่าคนนี้ อีกทั้งคนผู้นี้ยังมีม่านพิทักษ์ภูเขาด้วย แถมยังสามารถใช้พลังของเจ้าพวกฝ่ายบุ๋นมากดดันเขาด้วย

ถ้าหากเป็นการลอบสังหารเฝิงตู่สามารถฆ่าเขาได้ง่ายๆเลย แต่ถ้าเป็นการเผชิญหน้ากันตรงๆ เฝิงตู่เอาชนะไม่ได้จริงๆ อย่างไรนักวิชาการอาณาจักรหลู่ก็ไม่เปิดเผยความสามารถของตนเองออกมา ใครจะไปรู้ว่าบนยอดเขาจะมีคนฝีมือดีมาช่วยอีกรึไม่

ก็แค่อยากส่งจดหมายฉบับหนึ่ง ไม่จำเป็นต้องเอาชีวิตเขาเข้าแลก เขาเก็บดาบแล้วเอียงศีรษะพูดว่า

“ข้าไม่เอาความต่อเจ้า ไปก็ได้”

ทันใดนั้นเองพวกคนรับใช้ก็ไล่ตามมาทัน “จะหนีไปไหน!”

เฝิงตู่จนปัญญา และชี้ไปยังพวกเขาพร้อมพูดว่า “ได้ คอยดูเถอะ ข้าจะจำหนี้แค้นครั้งนี้ไว้!”

ว่าแล้วก็ใช้วิชาเคลื่อนที่ในพริบตา แล้วหายตัวไปทันที

เมื่อจ้าวเหวินเซิงเห็นว่าเขาจากไปแล้วจงได้ถอนหายใจยาวๆ

เกือบไปแล้ว คนผู้นี้คือนักฆ่ารึเนี่ย แถมยังมีวิชาเคลื่อนที่ในพริบตาอีก แล้วยังแขนขาดด้วย หรือว่าจะเป็นกงซุนอู๋หมิง! ไม่คิดเลยว่าบุตรสาวของนางจะถูกกงซุนอู๋หมิงหมายหัว โชคดีที่เขาบังเอิญมาเจอแล้วแผ่พลังเต็มที่เสียก่อน จึงไล่ไปได้ หากปล่อยให้คนผู้นี้ได้พบบุตรสาว งั้นจ้าวจือหย่าก็คงตกอยู่ในอันตราย!

จะว่าไปแล้วบุตรสาวของนางก็ข้องเกี่ยวแค่กับอ๋องเหยียน หรือว่าอ๋องเหยียนรู้ว่าเขาจะหาสามีให้จ้าวจือหย่า จึงได้ส่งนักฆ่ามาลอบสังหาร?

จ้าวเหวินเซิงนึกถึงดาบและชุดที่กงซุนอู๋หมิงสวมใส่เมื่อครู่นี้แล้ว ล้วนผลิตมาจากอาณาจักรฉินทั้งนั้น อีกทั้งตำหนักยมราชและตำหนักอ๋องเหยียนเหมือนจะเป็นตำหนักเดียวกันด้วย เมื่อคิดเช่นนี้แล้วก็เห็นได้ชัดว่าเป็นนักฆ่าที่อาณาจักรฉินว่าจ้างมา!

จ้าวเหวินเซิงจินตนาการ เมื่อครุ่นคิดอย่างละเอียดแล้ว ก็เชื่อว่าเป็นอ๋องเหยียนที่อยากจะฆ่าบุตรสาวของเขา อ๋องเหยียนอภิเษกสมรสกับฮ่องเต้หญิงแห่งอาณาจักรจ้าว อดีตที่เคยมีร่วมกับบุตรสาวของเขาก็กลายเป็นจุดด่างพร้อยไป จึงได้ส่งกงซุนอู๋หมิงมาลอบสังหารอย่างอำมหิต!

จ้าวเหวินเซิงโกรธจนมือสั่นเทา เขากัดฟันแล้วพูดว่า “อ๋องเหยียน ข้าจะจดจำเจ้าไว้ เจ้าคนชั่ว ข้าไม่อาจอยู่ร่วมโลกกับเจ้าได้แล้ว!”

เมื่อสิ้นเสียงก็ได้สะบัดแขนเสื้อแล้วเดินขึ้นเขาไปอย่างเดือดดาล

......

ในขณะเดียวกัน

“ฮัดชิ่ว ฮัดชิ่ว!”

ฉินเหยียนจามหลายครั้ง เขาขยี้จมูกแล้วพูดอย่างสงสัยว่า “อะไรกันเนี่ย? หรือว่ามีใครกำลังแอบด่าข้า?”

เหล่าผู้เล่าเรียนต่างเริ่มพากันขึ้นไปกล่าวเทศน์บนแท่น บางคนพูดเรื่องการปกครองอย่างคุณธรรม บางคนพูดเรื่อง ปกครองที่ไร้คุณธรรม อย่างไรก็ตามทุกคนต่างก็พูดด้วยเหตุผลของตนเอง