องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 82

“ท่านพ่อ!” ฉินอู่ทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว เขาคุกเข่าลง

“เมื่อวานน้องสิบสี่ได้ชิงทหารหัวกะทิของข้าไปใช้งานเอง ความดีนี้ข้าก็มีส่วนพ่ะย่ะค่ะ!”

หึหึหึหึ! เมื่อฉินเหยียนเห็นดังนั้นก็ยิ้มอย่างชั่วร้าย เขาประสานมือคารวะแล้วพูดว่า

“ท่านพ่อ พี่แปดพูดถูก ข้าคือเสนาบดีหงหลูซื่อ พี่ใหญ่คือต้าหลี่ซื่อชิง พวกข้าทั้งสองไม่มีกองกำลังในมือเลย ลูกขอพูดอย่างบังอ่าน ขอท่านพ่อโปรดเมตตา โดยให้เสนาบดีกรมอาญาและองค์ชายแปดฉินอู่ให้ความช่วยเหลือข้าและพี่ใหญ่ในการจัดการคดีความด้วยเถิดพ่ะย่ะค่ะ”

“ว่าอย่างไรนะ?” องค์ชายแปดฉินอู่มองฉินเหยียนด้วยสายตาที่ไม่เป็นมิตร นี่เจ้าสิบสี่คิดจะจัดการคดีความด้วยกันสามคนงั้นรึ ไม่ต้องคิดเลยก็รู้ว่าเขาไม่ได้มีเจตนาดีแน่นอน

ขุนนางฝ่ายบู๊และฝ่ายบุ๋นในพระราชสำนักเองก็ถกเถียงไม่หยุด

“องค์ชายสิบสี่โง่หรือเปล่า นี่เขาดูไม่ออกรึว่าองค์ชายแปดเกลียดเขาที่สุด!”

“คิดไม่ออกจริงๆว่าเขาคิดจะทำอะไร มีเจตนาอะไรกันแน่”

“แต่หากพวกเขาสามคนดำเนินงานด้วยกันจริงๆ การให้องค์ชายแปดปราบปรามความเย่อหยิ่งขององค์ชายสิบสี่ก็ไม่เลวเหมือนกัน”

ฮ่องเต้ฉินต้องอยากให้ความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องแน่นแฟ้นอยู่แล้ว สามารถเกื้อหนุนกันได้ อุทิศตนเพื่ออาณาจักรฉินร่วมกัน

ในเมื่อเจ้าสิบสี่มีใจอยากจะอันหนึ่งอันเดียวกับเหล่าพี่น้อง งั้นเขาที่เป็นท่านพ่อก็ควรจะสนับสนุน จึงได้เข็นเรือไปตามน้ำว่า “ก็ดีเหมือนกัน พวกเจ้าทั้งสามมีความกล้าหาญและกลยุทธ์ ฉลาดหลักแหลม การมอบหมายให้พวกเจ้าจับกุมไส้ศึกอาณาจักรจ้าวก็ถือว่าสมบูรณ์แบบ ข้าอนุมัติ!”

องค์ชายแปดฉินอู่สีหน้ามึนงง ว่าอย่างไรนะ? นี่ท่านพ่ออนุมัติแล้วเนี่ยนะ? ไม่ถามความคิดเห็นของเขาเลยงั้นรึ?

เขาเอ่ยปากขึ้นอย่างติดอ่างว่า “ท่านพ่อ ลูก......”

เมื่อฮ่องเต้ฉินเห็นว่าองค์ชายแปดสีหน้าไม่สู้ดีนัก จึงได้ตัดบทด้วยน้ำเสียงเข้มงวดว่า “มีอะไรคำอู่เอ๋อร์? เจ้าไม่เห็นด้วยกับการจัดแจงของข้ารึ?”

องค์ชายแปดฉินอู่ไม่กล้าสบตาฮ่องเต้ฉิน อย่างไรเขาก็ได้ทำเรื่องขายหน้าในงานเลี้ยงครั้งแล้วครั้งเล่า ได้สั่นคลอนตำแหน่งของเขาในใจของท่านพ่อแล้ว หากตอนนี้ปฏิเสธจะดูเรื่องมากเกินไป จึงทำได้เพียงพูดสวมบทว่า

“ท่านพ่อลูกมิได้ไม่เห็นด้วยพ่ะย่ะค่ะ การได้จัดการคดีร่วมกับพี่ใหญ่และน้องสิบสี่ ถือเป็นเกียรติของลูกพ่ะย่ะค่ะ ลูกจะไม่ทำให้ท่านพ่อต้องผิดหวัง จะคอยช่วยเหลือพี่ใหญ่และน้องสิบสี่จับกุมไส้ศึกอาณาจักรจ้าวให้เร็วที่สุดพ่ะย่ะค่ะ”

มุมปากของฉินเหยียนปรากฎรอยยิ้มที่เจ้าเล่ห์ ว่าแล้วเชียวว่าพี่แปดต้องไม่กล้าปฏิเสธท่านพ่อในพะราชสำนักแน่นอน เมื่อเป็นเช่นนี้ทุกอย่างก็อยู่ในแผนของเขาแล้ว

ฮ่องเต้ฉินพยักหน้าอย่างพอใจ ลูกชายของเขาช่างเป็นผู้ที่โดดเด่นกว่าผู้อื่นจริงๆ เขาพูดอย่างดีใจว่า “ดีมาก เรื่องไส้ศึกอาณาจักรจ้าว ข้าจะมอบหมายเป็นหน้าที่ของพวกเจ้าทั้งสาม เสนาบดีกรมกลาโหม เสนาบดีกรมพิธีการ และเสนาบดีกรมอาญาคอยให้ความช่วยเหลือด้วย หากมีเรื่องอะไรขึ้น ให้ดำเนินการอย่างเฉียบขาดก่อนแล้วค่อยรายงาน”