องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 84

ฉินเหยียนแสร้งทำเป็นกังวลและพยายามโน้มน้าวเขา “พี่ใหญ่ ใจเย็นๆก่อนนะ ล้วนเป็นพี่น้องกัน อย่าโกรธไปเลยไม่จำเป็นหรอก มา น้องขอให้เกียรติพี่ด้วยการดื่มหมดจอก!”

ฉินเหยียนยกจอกขึ้นดื่มจนหมด

องค์ชายใหญ่ฉินชงเองก็ดื่มตามอีก จากนั้นก็พูดอย่างฉะฉานว่า “พี่น้องอะไรกัน ความทะเยอทะยานของเขาชัดเจนมากแล้ว คิดว่าข้ามองไม่ออกจริงๆงั้นรึ เพื่อขึ้นครองบัลลังก์ ทำเรื่องสกปรกมาตั้งเท่าไร เจ้าสิบสี่ พี่ไม่อยากจะว่าเจ้าเลย เจ้าน่ะจิตใจดีเกินไป!”

เมื่อพูดดังนั้นแล้วเขาก็ถอนหายใจเบาๆ “ในบรรดาพี่น้องทั้งหมดก็มีแต่เจ้าที่จริงใจต่อข้า ก่อนหน้านี้พี่กระทำผิดไป เหล้าจอกนี้ถือว่าพี่ไถ่โทษกับเจ้าละกัน พี่ขอยก!”

ฉินเหยียนมององค์ชายใหญ่ดื่มจนหมด เขาจึงจิบเหล้าคำหนึ่งแล้วพูดว่า “พี่ใหญ่ พูดห่างเหินเกินไปแล้ว ข้ายังมีเรื่องอยากขอให้พี่ช่วยอยู่เลย”

องค์ชายใหญ่ฉินชงตอบตกลงโดยที่ไม่รอให้ฉินเหยียนบอกว่าเรื่องอะไรทันที “น้องสิบสี่ว่ามาได้เลย ตราบใดที่พี่ทำได้ ต่อให้พี่ต้องบุกน้ำลุยไฟก็ไม่หวั่น!”

“ดูพูดเข้าสิ ข้าเป็นน้องจะยอมให้พี่สละชีวิตได้อย่างไร ข้าเพียงแค่อยากขอยืมเหล่าหญิงสาว หอเจี้ยวฟางซือมาใช้งานเสียหน่อย อยากขอให้พี่ใหญ่ช่วยเป็นธุระให้ข้าที”

องค์ชายใหญ่ฉินชงถามอย่างสงสัยว่า “ไม่เป็นปัญหา ข้าสามารถไปหอเจี้ยวฟางซือได้ทุกเมื่อ ต้องการให้ข้าทำอะไรล่ะ?”

ฉินเหยียนมองไปรอบๆอย่างระมัดระวัง จากนั้นก็พูดอย่างมีลับลมคมในว่า “ให้เหล่าหญิงสาวหอเจี้ยวฟางซือเปลี่ยนตัวกับไส้ศึกหญิงของอาณาจักรจ้าว หญิงสาวหอเจี้ยวฟางซือปลอมตัวเป็นหญิงโคมเขียว และทำหน้าที่เป็นไส้ศึกอาณาจักรจ้าวแทนเพื่อเก็บจดหมายลับต่อไป เพื่อที่จะจับไส้ศึกอาณาจักรจ้าวที่ซ่อนตัวในเมืองได้มากยิ่งขึ้น”

“จากนั้นก็ขังไส้ศึกหญิงอาณาจักรจ้าวไปยัง หอเจี้ยวฟางซือให้หมด เพื่อป้องกันหากมีคนคิดไม่ซื่อ จะได้สะดวกต่อการควบคุม”

องค์ชายใหญ่ฉินชงรู้สึกตามไม่ค่อยทัน “น้องสิบสี่ แต่จะว่าไปแล้ว เก็บตัวไส้ศึกหญิงอาณาจักรจ้าวเอาไว้ก็ไม่เป็นประโยชน์นี่ สู้นำไปขังไว้ที่คุมขังกรมอาญายังจะสบายใจกว่า”

ฉินเหยียนมีแผนในใจอยู่แล้ว เขาพูดว่า “ไม่ๆๆ พวกนางยังมีประโยชน์อยู่มาก เพียงแต่จะต้องทำให้พวกนางภักดีจริงๆก่อน ดังนั้นเมื่อไส้ศึกหญิงอาณาจักรจ้าวถูกส่งไปยังหอเจี้ยวฟางซือแล้ว ข้าอยากให้พี่ช่วยเฝ้าระวังหอเจี้ยวฟางซือแทนข้า อย่างไรเรื่องนี้ข้าก็ไม่ไว้ใจให้ผู้อื่นมารับหน้าที่แทน มีเพียงพี่ใหญ่เท่านั้นที่น้องไว้ใจ”

องค์ชายใหญ่ฉินชงได้ยินดังนั้นก็รู้สึกตื้นตันอย่างมาก ในพระราชวังนี้เจ้าสิบสี่ดีที่สุดจริงๆ เขาตบอกแล้วรับรองว่า “วางใจเถิดน้องสิบสี่ ข้าจะช่วยเฝ้าระวังพวกไส้ศึกอาณาจักรจ้าวเอง หากมีใครที่กล้าคิดไม่ซื่อ ข้าจะสังหารมันซะ!”

ฉินเหยียนส่ายหน้าแล้วพูดว่า “สังหารมิได้ เมื่อพี่ไปยังหอเจี้ยวฟางซือแล้ว ไม่เพียงแต่ห้ามทำการสังหารพวกนาง แต่ยังต้องคอยทำดีและให้อาหารดีๆกับพวกนางด้วย ทำให้พวกนางรู้สึกว่าได้รับความอบอุ่นจากครอบครัว และได้สัมผัสถึงความรักที่แท้จริงในโลกนี้”

องค์ชายใหญ่ฉินชงไม่ถามมากความอีกต่อไป ในเมื่อน้องสิบสี่อยากให้ดูแลเป็นอย่างดี งั้นก็ทำตามนั้น

“ไม่มีปัญหา สุดแล้วแต่น้องสิบสี่เห็นว่าดี”

ฉินเหยียนยิ้มแล้วยกเหล้าขึ้นเคารพองค์ชายใหญ่ “ขอรบกวนด้วยพี่ใหญ่!”