องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 937

ซวงเอ๋อร์เงยหน้ามองท่านพ่อแล้วชูนิ้วโป้งให้เขา แล้วพูดอย่างดีใจว่า

“ท่านพ่อ ในที่สุดก็เริ่มเจ๋งแล้ว เมื่อมีทักษะวิชาตัวเบาที่สามารถข้ามกำแพงได้ง่ายๆ ก็สามารถพาซวงเอ๋อร์ทานมื้ออร่อยได้ทั่วใต้หล้าแล้ว แต่เหตุใดจึงต้องแอบซ่อนเอาไว้ ให้เราสองคนหิวมาตั้งนานเล่า?”

เฝิงตู่พูดอย่างจริงจังว่า “ไว้เจ้าโตแล้วก็จะเข้าใจ แต่ว่านับตั้งแต่นี้เป็นต้นไม้ พ่อไม่จำเป็นต้องใช้นามแฝงอีกแล้ว รับรองว่าเจ้าจะไม่ต้องหิวอีกต่อไป!”

ซวงเอ๋อร์ดีใจจนกระโดด “ข้าว่าแล้วว่าท่านพ่อที่กับข้าที่สุด!”

“ตึงตึงตึง”

ในขณะที่สองพ่อลูกกำลังพูดคุยกัน ก็ได้ยินเสียงตีฆ้องดังขึ้น เมื่อหันไปแล้วทหารอาณาจักรฉินก็เดินมาจากพระราชวัง เขาตีฆ้องไปด้วยแล้วตะโกนไปด้วยว่า

“ล้มเลิกงานเลี้ยง อาหารรสเลิศทุกอย่างจะแบ่งให้แก่ชาวเมืองทั้งหมด เหล่าชาวเมืองในเยี่ยนจิงให้มาเฉลิมฉลองได้!”

“ตึงตึงตึง”

เฝิงตู่ได้ยินว่างานเลี้ยงล้มเลิกก็พูดอย่างสงสัยว่า “เกิดอะไรขึ้น? เหล่าผู้ใหญ่ไม่ทานงานเลี้ยงกันแล้วรึ เปลี่ยนแบ่งให้ชาวเมืองแทนรึเนี่ย?”

ซวงเอ๋อร์ไม่ได้คิดมากเพียงนั้น ตราบใดที่มีของอร่อยก็พอแล้ว

“ท่านพ่อ ท่านพูดถูกจริงๆ มีงานเลี้ยงจริงด้วย แต่ว่าคราวนี้เราไม่ต้องเข้าไปในทานในพระราชวังแล้วนะ!”

เฝิงตู่ขวมดคิ้วเล็กน้อย เหตุใดจึงไม่ดำเนินตามปกติ หรือว่าพระราชวังจะเกิดอะไรขึ้น? หรือจะเกิดอะไรขึ้นกับฉินเหยียน? เขายิ่งคิดก็ยิ่งกังวล แล้วมองไปยังพระราชวังพูดอย่างเด็ดขาดว่า

“วันนี้ข้าจะต้องเข้าไปให้รู้ดำรู้แดงไปเลย”

ในขณะที่กำลังจะเข้าไปในพระราชวัง ซวงเอ๋อร์ก็ดึงแขนของเขาเอาไว้แน่นแล้วพูดอย่างร้อนใจว่า

“ท่านพ่อไม่ต้องไปแล้ว รีบไปหาของอร่อยดีกว่า เดี๋ยวไปช้าแล้วหมดจะทำอย่างไร!”

เมื่อเห็นท่าทีร้อนใจของซวงเอ๋อร์ เขาเองก็ค่อยๆใจเย็นลง ฉินเหยียนไม่ใช่คนธรรมดาเสียหน่อย หากเกิดอะไรขึ้นมาจริง พระราชวังต้องวุ่นวายไปหมดแล้ว แล้วจะออกคำสั่งแจกจ่ายอาหารรสเลิศกับชาวเมืองได้อย่างไร

เมื่อคิดเช่นนั้นแล้วเฝิงตู่ก็ยิ้มประชดตนเอง กังวลเรื่องไม่เป็นเรื่องจริงๆ จากนั้นก็อุ้มซวงเอ๋อร์แล้วพูดว่า

“ได้ๆๆ เช่นนั้นวันพรุ่งนี้หากมีเวลาแล้วค่อยไป ทำให้เจ้าแมวตะกละตัวนี้พอใจเสียก่อน!”

......

อีกด้านหนึ่ง

หัวถิง อาณาจักรหลู่

เด็กรายงานได้ตีฆ้องประกาศอยู่กลางถนน

“ฉบับพิเศษ ฉบับพิเศษ อ๋องเหยียนอาณาจักรฉินได้ปรากฏที่อาณาจักรเยี่ยน เพียงแค่ปรากฏตัว อาณาจักรเยี่ยนก็พ่ายแพ้!”

ทันทีที่ข่าวนี้ถูกกระจายนอาณาจักรหลู่แล้ว ชาวเมืองอาณาจักรหลู่ก็พากันหารือกัน

“อ๋องเหยียนแห่งอาณาจักรฉินสุดยอดจริงๆ ได้ยินว่าเพียงแค่ไม่กี่คำก็สามารถทำให้ชาวเมืองเยี่ยนจิงยอมจำนนได้แล้ว แถมยังบีบให้กัวฮวายฆ่าตัวตายได้!”