องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 940

เมื่อฉินเหยียนเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็นั่งตรงหน้ากระจก จ้าวจือหย่าหวีผมให้เขา หลิวเชียนเชียนได้นำมีดโกนหนวดมาเพื่อเตรียมจะโกนหนวดให้เขา

“อย่าโกน!”

หลิวเชียนเชียนหยุดมือ แล้วถามอย่างไม่เข้าใจว่า

“หนวดของท่านอ๋องยาวมากแล้ว หากไม่โกนจะดูชรานะเพคะ”

ฉินเหยียนมองกระจกแล้วจับหนวดของตนเอง จากนั้นก็พูดอย่างพอใจว่า

“ต้องการให้ดูชราผ่านโลกมาโชกโชนนี่แหละ!”

จ้าวจือหย่าเองก็โน้มน้าวว่า “ในพิธีราชาภิเษกจะมีชาวเมืองมากมายเข้าเฝ้านะเพคะ โกนจะดีกว่ารึไม่?”

ฉินเหยียนยืนยันจะไม่โกน “พวกเจ้าไม่เข้าใจ หนวดเครานี้แสดงถึงเวลาที่ยาวนาน ห้ามโกน!”

จ้าวจือหย่าและหลิวเชียนเชียนทำอะไรไม่ได้ จึงเลิกโกนไป

ในขณะที่จัดการผมเล็กๆตรงหน้าผากจ้าวจือหย่าก็เดิมอ้อมไปมาอยู่เบื้องหน้าของฉินเหยียน กลิ่นหอมของหญิงสาวซึมซาบเข้าไปในหัวใจ ฉินเหยียนดึงจ้าวจือหย่าเข้ามากอดแล้วสูดกลิ่นกายหอมๆของนางอย่างตะกละ

ใบหน้าของจ้าวจือหย่าแดงขึ้นมาทันที นางพูดอย่างเขินอายว่า “ท่านอ๋องอย่าล้อเล่นสิเพคะ ใกล้จะเสร็จแล้วนะเพคะ”

ฉินเหยียนไม่สนใจหรอกนะ เขาอุ้มจ้าวจือหย่าขึ้นแล้วพูดด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ว่า

“ช่างมันสิ ทำเรื่องสำคัญดีกว่า!”

เมื่อเดินไปข้างที่นอนแล้วก็โยนจ้าวจือหย่าลงบนที่นอน

หลิวเชียนเชียนปล่อยผ้าม่านที่นอนลงอย่างรู้งาน แม้อ๋องเหยียนจะสมรสกับนางด้วย แต่อย่างไรตำแหน่งของนางก็ไม่เท่าท่านพี่จือหย่า นางย่อตัวแล้วจะเดินจากไป

“นี่ก็ดึกแล้ว ท่านอ๋องและท่านพี่พักผ่อนเถิด ข้าขอตัวก่อน”

ในขณะที่นางกำลังจะไป ฉินเหยียนก็ได้จับแขนของนางเอาไว้ “จะไปทำไมกัน มาด้วยกันเลย!”

เขาได้ดึงนางเข้ามาด้านในม่านทั้งที่ยังตั้งตัวไม่ได้

“ท่านอ๋องร้ายเกินไปแล้วเพคะ!”

เมื่อขาเตียงโยก การต่อสู้บนที่นอนสามคนได้เริ่มขึ้น

......

วันถัดมา

ฉินเหยียนนอนหลับจนตื่นสาย

จ้าวจือหย่าที่กำลังเตรียมอาหารเช้า เมื่อเห็นว่าฉินเหยียนลุกขึ้นก็รีบเดินไปข้างที่นอน

“ท่านสามีตื่นแล้วรึ นอนหลับสบายดีรึไม่?”

ฉินเหยียนกอดเอวของนางแล้วพูดอย่างเจ้าเล่ห์ว่า “มีพวกเจ้าสองคนคอยปรนนิบัติข้า ต้องสบายอยู่แล้ว”

จ้าวจือหย่าหน้าแดงทันที นางทุบไหล่ของเขาเบาๆ “บ้า!”

ฉินเหยียนหัวเราะแล้วพูดว่า “ไม่ล้อเจ้าเล่นแล้ว แล้วเหตุใดจึงไม่พบหลิวเชียนเชียนล่ะ?”

จ้าวจือหย่าช่วนเปลี่ยนชุดให้แล้วพูดไปด้วยว่า “เชียนเชียนเริ่มไปเตรียมเรื่องพิธีราชาภิเษกตามคำสั่งแต่เช้าแล้วเพคะ ท่านอ๋องมีอะไรจะรับสั่งนางงั้นรึ?”