องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 95

ภายในหออี๋หง

จ้าวจือหย่ากระแอมเบาๆแล้วพูดอย่างอ่อนโยนว่า “ทุกคนโปรดสงบด้วยเถิด ในมือของคนผู้นี้คือสิ่งที่ทุกคนเฝ้ารอเจ้าค่ะ”

ต้าจ้วงชูกล่องที่อยู่ในมือขึ้นแล้วโชว์มัน

มีคนตะโกนขึ้นว่า “มีกล่องอยู่แบบนี้ ใครจะรู้ว่าด้านในมีของจริงรึไม่!”

“นั่นสิ เอาให้พวกข้าดูหน่อย!”

ต้าจ้วงและจ้าวจือหย่าสบตากัน ฉินเหยียนคาดไว้แล้วว่าจะต้องมีคนสงสัยแน่นอน แม้แต่บทพูดก็ได้เตรียมไว้ให้แล้ว

“นี่เป็นเรื่องใหญ่หลวง มีเพียงผู้ที่ชนะการประมูลเท่านั้นจึงจะสามารถตรวจสอบข้อเท็จจริงได้เจ้าค่ะ ขอให้ทุกคนโปรดวางใจ รับประกันเปลี่ยนหากเป็นของปลอมเจ้าค่ะ”

จ้าวจือหย่าแสดงออกมาได้เข้มงวดอย่างมาก นางอยู่อย่างจริงจัง ทำให้ผู้ที่เข้าร่วมประมูลมองไม่ออกเลยแม้แต่น้อย ทุกอย่างเป็นไปตามที่ฉินเหยียนคาดเอาไว้

จ้าวจือหย่าพูดทำให้บรรยากาศดีขึ้นว่า “การอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุขจะนำพาความร่ำรวยมาให้ ในเมื่อทุกคนมาที่นี่เพื่อแผนที่ใบนี้ งั้นเราจะไม่เสียเวลาอีก จะเริ่มการประมูลทันทีเจ้าค่ะ”

ต้าจ้วงพยักหน้าแล้วพูดว่า “เริ่มการประมูลที่หนึ่งร้อยตำลึง!”

ราคาที่ต้าจ้วงกล่าวมาทำให้เกิดความฮือฮาขึ้นทันที

“หนึ่งร้อยตำลึงรึ โห ราคาไม่น้อยเลยนะ!”

“ชิแค่หนึ่งร้อยตำลึง นี่ถ้าได้มาอาณาจักรฉินก็เป็นของข้าทั้งหมดแล้ว ข้าประมูลหนึ่งร้อยยี่สิบตำลึง!”

“หนึ่งน้อยสามสิบตำลึง!”

“ข้าประมูลหนึ่งร้อยห้าสิบตำลึง!”

เหล่าไส้ศึกอาณาจักรจ้าวต่างมองหน้ากัน อย่างไรแล้วสุดท้ายแผนที่ป้องกันเมืองก็ต้องตกอยู่มือของพวกเขา งั้นมาสร้างความวุ่นวายกันหน่อยดีกว่า

“สองร้อยตำลึง!”

ทุกคนมองตามเสียงไป ไส้ศึกอาณาจักรจ้าวชูมือให้ราคาสูง ใบหน้าของเขาได้ใจอย่างมาก แผนที่ป้องกันเมืองเป็นเนื้อชิ้นโต เมื่อเผชิญกับสิ่งเย้ายวนมากเพียงนี้ ผู้ที่มีการเตรียมตัวมาก็มีมากมาย

“สามร้อยตำลึง!”

เสียงนี้ได้ดึงดูดสายตาของทุกคนไป ทุกคนหันไปมองพร้อมกัน พบว่าผู้ที่ออกราคาสูงได้สวมชุดผู้คุ้มกันขนส่ง ดูเหมือนจะเป็นผู้คุ้มกันขนส่งนะ และผู้คุ้มกันขนส่งคนนี้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เขาคือต้าหย่ง เขาเป็นตัวดึงราคาให้สูงขึ้นตามคำสั่งของฉินเหยียน

ทันใดนั้นทุกคนก็พากันซุบซิบกันขึ้นมา

“ว่ากันว่าผู้คุ้มกันขนส่งเป็นผู้ที่มีเงินมากมาย เห็นแบบนี้แล้วท่าจะจริง”

“แต่ว่านะ สามร้อยตำลึงกับแผนที่ป้องกันเมือง เหมือนจะคุ้มค่านะ”

“เจ้าคิดว่าถูกเจ้าก็ประมูลสิ!”

“จิ๊ ถ้าข้ามีเงินละก็ ข้าจะประมูลแน่นอน!”

และในขณะที่ทุกคนต่างถกเถียงกัน ไส้ศึกอาณาจักรจ้าวก็มองพิจารณาต้าหย่งที่ปลอมตัวเป็นผู้คุ้มกันขนส่ง เขาทำเสียงเย็นชาแล้วชูมือขึ้นพร้อมพูดว่า “ห้าร้อยตำลึง”

ทันใดนั้นทุกคนก็ตะลึงกันหมด

“เพิ่มสูงขึ้นสองร้อยตำลึงเลยรึ พระเจ้า ห้าร้อยตำลึงเลยรึ!”

“คนผู้นี้ช่างจ่ายหนักจริงๆ!”

“ข้าว่าเขาต้องได้แผนที่ป้องกันเมืองไปอย่างไม่ต้องสงสัย!”

จ้าวจือหย่าเลิกคิ้วอย่างอารมณ์ดี แล้วพูดเสียงอ่อนโยนว่า “ท่านผู้นี้ให้ราคาห้าร้อยตำลึง มีใครให้มากกว่านี้ไหมเจ้าคะ?” นางกวาดตามองเหล่าผู้มาร่วมประมูลในห้องโถงใหญ่

ทุกคนเพียงแค่สบตากันไปมา ยังคงมองหาผู้ที่จะเสนอราคาที่สูงกว่า ไส้ศึกอาณาจักรจ้าวทำหน้ามั่นใจ ห้าร้อยตำลึงไม่ใช่จำนวนน้อยๆเลย เขาไม่เชื่อว่าเป็นแค่ผู้คุ้มกันขนส่งจะสามารถให้ราคาที่สูงกว่าเขาได้ สายตาของเขามองต้าหย่งด้วยความยั่วยุ

แต่หารู้ไม่ว่าต้าหย่งเพียงแค่มองเบาปราดหนึ่งแล้วชูมือขึ้นเสนอราคา “หนึ่งพันตำลึง”

ทันใดนั้นก็เกิดความฮือฮาขึ้นในห้องโถงใหญ่

“โอ้โห ผู้คุ้มกันขนส่งคนนี้ให้ราคาถึงหนึ่งพันตำลึงเลยรึ! เพิ่มทวีคูณไปเลยรึเนี่ย?”

“โอ้ ไม่ธรรมดาจริงๆ ดูไม่ออกเลยว่าผู้คุ้มกันคนนี้จะร่ำรวยเพียงนี้”

“ไม่คิดว่าภายในหออี๋หงเล็กๆนี้จะมีผู้ยิ่งใหญ่มากขนาดนี้อยู่ด้วย ไม่ว่าคนอะไรก็ผสมปนเปกันไปหมดเลยนะ”

“ดูท่าแล้วเขาเตรียมตัวมานะ จะต้องชนะให้ได้สินะ!”

ไส้ศึกอาณาจักรจ้าวใบหน้ามืดมน เขาคิดไม่ถึงเลยจริงๆว่าผู้คุ้มกันคนนี้จะให้ราคาหนึ่งพันตำลึงเพื่อซื้อแผนที่ป้องกันเมือง หรือว่าเขาจะเป็นไส้ศึกของอาณาจักรอื่น?

จ้าวจือหย่าพูดซ้ำว่า “หนึ่งพันตำลึง ท่านผู้นี้ได้เสนอหนึ่งพันตำลึง ท่านทั้งหลายในที่นี้มีใครให้มากกว่าหนึ่งพันตำลึงไหมเจ้าคะ? หากไม่มี ข้าจะขอจบการเสนอแล้วนะเจ้าคะ?”

ทุกคนต่างมองหน้ากันไปมา พวกเขากำลังรอช่วงเวลาที่แม่เล้าเคาะลง

“หนึ่งพันตำลึงครั้งที่หนึ่ง หนึ่งพันตำลึงครั้งที่สอง หนึ่งพันตำลึงครั้งที่สะ......”

“หนึ่งพันสองร้อยตำลึง!” ไส้ศึกอาณาจักรจ้าวชูมือขึ้นเสนอราคาอีกครั้ง

ทุกคนตะลึงกันไปหมด และมองไปยังไส้ศึกอาณาจักรจ้าวด้วยความเหลือเชื่อ ไส้ศึกอาณาจักรจ้าวสีหน้าเจ้าเล่ห์ เขามีอาณาจักรจ้าวทั้งอาณาจักรคอยหนุนหลังเชียวนะ คิดจะแย่งชิงกับเขา ไม่มีทางซะหรอก!

รอยยิ้มของจ้าวจือหย่าที่ปรากฏอยู่ใต้ผ้าโปร่งเจิดจรัสยิ่งขึ้น ในสายตาของไส้ศึกอาณาจักรจ้าว เขาคิดว่าการประมูลราคาเป็นเพียงเรื่องง่ายๆ จึงมองต้าหย่งอย่างเหยียดหยามยิ่งขึ้น

ต้าหย่งเบ้ปากแล้วพูดว่า “ข้าคิดว่าเจ้าคงเข้าใจผิดแล้ว ที่ข้าบอกว่าหนึ่งพันตำลึง คือหนึ่งพันตำลึงทอง”

“ว่าอย่างไรนะ?” ไส้ศึกอาณาจักรจ้าวตกตะลึงอย่างมาก

ทันใดนั้นห้องโถงก็เกิดความวุ่นวายขึ้น “หนึ่งสองตำลึงทองงั้นรึ?”

“พระเจ้า คนผู้นี้คงอยากเปลี่ยนฮ่องเต้อาณาจักรฉินจริงๆ!”

ไส้ศึกอาณาจักรจ้าวทำการมองพิจารณาต้าหย่งอีกครั้งแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “หนึ่งพันตำลึงทองรึ? เจ้ามีรึไง?”

ต้าหย่งเปิดกล่องไม้ที่อยู่ตรงเท้าของเขา ด้านในมีหนึ่งพันตำลึงทองจริงๆ!

“โอ้โหพระเจ้า ทองมากมายเพียงนั้น!”

ไส้ศึกอาณาจักรจ้าวตากระตุก ดูท่าคนๆหนึ่งมีความเป็นไปได้ที่จะเป็นไส้ศึกของอาณาจักรอื่นจริงๆ แต่มันก็แค่นั้น ตอนนี้ที่นี่คือฐานของอาณาจักรจ้าว เพียงแค่เสนอราคาประมูลให้สถานการณ์มั่นคงก่อน หลังจากนั้นค่อยจัดการชายที่ขายแผนที่ป้องกันเมืองทิ้ง ก็ไม่มีอะไรเสียหายเหมือนกัน

เมื่อคิดดังนั้นแล้วจึงได้พูดว่า “ข้าเสนอหนึ่งพันสองร้อยตำลึง ทองเหมือนกัน!”

ต้าหย่งยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย เป็นไปตามคาด ทุกอย่างอยู่ในแผนของอ๋องเหยียน!