องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 980

“อีกทั้งคนอาณาจักรหลู่ก็ไม่ใช่คนโง่ รอขาดทุนอีกระยะหนึ่งก็จะหยุดเอง”

“ข้ารู้แล้วล่ะ!” เสิ่นเฟยโบกมือแล้วพูดอย่างเข้มงวดว่า “แต่ก็ยังต้องตามต่อไป ข้าหยุดงานที่อู่ต่อเรือระยะหนึ่งนั้นไม่มีปัญหาหรอก แต่คนงานที่ติดตามข้าจะทำอย่างไร? หากข้าหยุดหนึ่งเดือน ชีวิตของข้าจะไม่ได้รับผลกระทบอะไร แต่พวกเจ้าไม่ทำงานหนึ่งเดือนได้รึ?”

คำพูดของเสิ่นเฟยพูดเข้าประเด็น นี่เองก็เป็นเหตุผลว่าเหตุใดเขาจึงยอมขาดทุน แต่จะต้องให้คนเหล่านี้เสียเวลาต่อไป ถ้าเขาเห็นแก่ตัวเอง เช่นนั้นก็ไม่มีใครให้ใจเขา

ช่างเฉินเองก็เงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็เงยหน้ามองเสิ่นเฟยแล้วพูดอย่างจริงจังว่า

“ที่จริงเราไม่ได้สนใจเรื่องนี้ ท่านคือเถ้าแก่ คือเจ้าของอู่ต่อเรือ ไม่ว่าท่านจะพูดอย่างไร เราก็จะทำเช่นนั้น”

“อืม” เสิ่นเฟยพยักหน้าแล้วจู่ๆก็นึกอะไรได้ แล้วพูดขึ้นต่อว่า “จริงสิ ระยะนี้หัวหน้าซุนไม่สบายต้องดูแลร่างกายช่วงหนึ่ง เจ้ามารับหน้าที่เป็นหัวหน้าคนงานก่อนละกันนะ”

เมื่อช่างเฉินได้ยินดังนั้นก็อึ้งไป จากนั้นก็โบกมือทันที “ไม่ได้ไม่ได้ ข้าไม่ไหวหรอก”

เสิ่นเฟยโบกมือแล้วยิ้มพูดว่า “เจ้าถ่อมตนเกินไปแล้ว แม้ว่าเจ้าจะเรียนมาไม่มาก แต่อย่างไรก็ทำงานที่อู่ต่อเรือมายี่สิบกว่าปีแล้ว มีหลายอย่างที่เชี่ยวชาญมานาน ทางอู่ต่อเรือก็มีปัญหาด้านเทคนิคที่ต้องเผชิญมากมาย เจ้าสามารถคลี่คลายได้ หัวหน้าซุนไม่อยู่ การมีเจ้าช่วยดูแลข้าเองก็วางใจ”

“ดังนั้นตำแหน่งหัวหน้าชั่วคราวนี้เป็นเจ้าแน่นอนแล้ว วางใจเถิด ช่วงนี้เจ้าได้รับหน้าที่มากขึ้น ข้าเองก็จะจ่ายเงินชดเชยให้ อีกอย่างในอนาคตเราจะทำการใหญ่กัน เจ้ามาสั่งสมประสบการณ์ของตนเองก่อน เมื่องานขยายออกไปแล้ว ข้าก็จะมีคนงานที่ใช้งานได้มากขึ้น”

เมื่อได้ยินเสิ่นเฟยพูดเช่นนั้นแล้ว ช่างเฉินก็พยักหน้าแล้วพูดอย่างจนปัญญาแล้ว

“ก็ได้ ในเมื่อเถ้าแก่เสิ่นก็เอ่ยปากเช่นนี้แล้ว ข้าเองก็ไม่อาจปฏิเสธได้ แต่ว่าชีวิตนี้ข้าไม่เคยคิดเรื่องเช่นนี้มาก่อนเลย จึงทำได้เพียงพยายามอย่างสุดความสามารถ......”

เมื่อพูดเช่นนั้นแล้วช่างเฉินก็เว้นระยะ เขาลังเลไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดขึ้นว่า

“อีกอย่างก็คือทางด้านร้านที่ส่งวัสดุให้อู่ต่อเรือของเรา มีหัวหน้าซุนคอยดูแลอยู่ตลอด หากท่านให้ข้ามารับหน้าที่เป็นหัวหน้าคนงานชั่วคราวก่อนนั้นไม่มีปัญหา แต่ทางด้านร้านส่งวัสดุให้นั้น ข้าไม่อาจช่วยอะไรได้เลย เพราะไม่รู้จักเลย”

“นี่ไม่ใช่ปัญหา หัวหน้าซุนใช่ว่าจะไม่กลับมาแล้วเสียหน่อย เจ้าเพียงแค่คอยจัดการปัญหาในอู่ต่อเรือหลายวันนี้ก่อนก็พอ วัสดุที่มีในโกดังนั้นยังเพียงพอสำหรับอีกเจ็ดแปดวันอยู่”

เสิ่นเฟยยิ้มแล้วปลอบใจช่างเฉิน จากนั้นเรื่องนี้ก็จบลง เมื่อช่างเฉินไปแล้ว เสิ่นเฟยก็ปิดประตูลานแล้วมานั่งอยู่ในลาน จากนั้นก็ครุ่นคิด

เรื่องทางด้านอาณาจักรหลู่ยุ่งยากมากกว่าที่เขาคิดไว้มาก ลดราคาลงสามส่วนเพื่อแย่งงานของเขา เห็นได้ชัดเลยว่าพวกหวังจี้ตงลงทุนไปมากทีเดียว และเป้าหมายที่ทำเช่นนี้ เห็นได้ชัดว่าทำเพื่อต่อต้านเขา

ช่างเฉินพยักหน้าแล้วหมุนตัวจากไป

ช่างเฉินเองก็เป็นคนมีความสามารถ เขาเป็นคนทำงานรวดเร็วและเด็ดขาด ไม่นานก็หาคนออกกระจายข่าวไปทุกที่ มีชาวประมงมากมาย และคนที่ใช้เรือได้รับข่าวนี้ ก็เริ่มพากันหารือกันอย่างดุเดือด

“เจ้ารู้หรือยัง? เรือของอู่ต่อเรือตระกูลเสิ่นเองก็ได้ลดราคาลงสามส่วนเหมือนกัน”

“ได้ยินมาแล้ว เหมือนว่าจะเกิดขึ้นวันนี้นะ!”

“ช่างน่าประหลาดจริงๆ ก่อนหน้านี้อู่ต่อเรือทุกที่ในอาณาจักรหลู่ได้ลดราคาลงกันหมด ตอนนี้เสิ่นเฟยในดินแดนอู๋ของเราก็ลดลงตาม นี่จะทำอะไรกันนะ?”

“ไม่รู้สิ คงไม่ได้จะประจันกันหรอกนะ?”

“ต้องประจันกันแล้วแน่ๆ พวกเจ้าของอู่ต่อเรืออาณาจักรหลู่มีความคาดหวังและความต้องการสูง คราวนี้ที่ทำเช่นนี้อาจทำเพื่อต่อต้านตระกูลเสิ่นก็ได้!”