หลังจากหวังจี้ตงเงียบไปครู่หนึ่ง เขายิ้มออกมาแล้วพูดว่า
“ความจริงแล้ว ความคิดแรกเริ่มของข้าคือไม่ได้ต้องการแข่งกับเสิ่นเฟยว่าใครมีเงินมากกว่ากัน และใครจะอยู่ได้นานกว่า!”
“เอ๋? เถ้าแก่หวังมีความคิดที่ดีกว่านี้หรือ?” ทุกคนต่างตั้งใจฟังรอคำตอบ
หวังจี้ตงพูดอย่างมีลับลมคมใน
“ความจริงแล้วข้าคิดแค่ว่าชัยชนะที่ไม่มีการรบหรือการตัดไฟตั้งแต่ต้นลมนั้นจะทำให้เสิ่นเฟยกลัวขึ้นมาบ้าง อีกอย่างเป็นการบอกให้อาณาจักรฉินรู้ว่า ถ้าเขาต้องการเข้ามามีส่วนร่วมในการสร้างเรือ เขาห้ามล้ำเส้นพวกเรา”
“นี่...”
ทุกคนอึ้งไปครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็ขมวดคิ้วและคิดตาม
แต่ไม่นานก็มีคนสงสัยขึ้นมาอีก
“แต่พวกเราจะตัดไฟตั้งแต่ต้นลมอย่างไรหรือ?”
“นั่นสิ เถ้าแก่เสิ่นที่พวกเจ้าพูดว่าจัดการง่าย แต่ความจริงอาจจะไม่ง่ายอย่างที่คิดก็เป็นได้”
ทุกคนต่างแสดงความคิดเห็น
บางคนเห็นด้วย บางคนเห็นด้วย
หวังจี้ตงโบกมือเพื่อตัดบทพวกเขา จากนั้นยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดว่า
“ทุกคนอย่าเพิ่งรีบร้อน ข้ายังมีแผนการหลังจากนี้ รอก่อนเถิด ข้ารับรองว่าภายในไม่กี่วัน โรงผลิตเรือของเสิ่นเฟยต้องเกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นแน่ๆ”
“เมื่อถึงเวลานั้น เขาจะรู้ว่าการที่รับคำสั่งซื้อมาอย่างสบายใจในวันนั้น จะทำให้ตัวเองถูกดุด่ามากขนาดนี้!”
“ฮ่าๆ เถ้าแก่หวังฉลาดมาก!”
ทุกคนต่างยกนิ้วชื่นชมหลังจากได้ยินแนวคิดนั้น
“ฮ่าๆๆ พวกเจ้าก็เช่นกัน ข้าแค่พยายามวางแผนนิดๆ หน่อยๆ ก็เท่านั้น จะบรรลุเป้าหมายหรือไม่นั้นต้องให้พวกเจ้าทุกคนเข้ามาช่วยเหลือแล้ว ทุกคนไม่ต้องกังวลใจไป ขอเพียงแค่ช่วยเหลือกัน พวกเราก็เหมือนลงเรือลำเดียวกันแล้ว อนาคตข้างหน้ามีแต่เรื่องน่ายินดีอย่างแน่นอน!”
หวังจี้ตงยกมือขึ้นขอบคุณทุกคน
เมื่อทุกคนเห็นท่าทีเช่นนี้ พวกเขาต่างพยักหน้าด้วยความภูมิใจ
เมื่อหวังจี้ตงเห็นเช่นนั้น บนใบหน้าเขามีรอยยิ้มแห่งชัยชนะฉายแวบขึ้นมา จากนั้นเปลี่ยนเป็นสีหน้ามีความสุข กล่าวลาทุกคนก่อนออกไป
...
อีกด้านหนึ่ง โรงงานผลิตเรือของเสิ่นเฟยงานยุ่งตลอดทั้งวัน แม้แต่เสิ่นเฟยเองก็ต้องลงมือสร้างเรือใหม่ร่วมกับคนงานของเขา
เป็นเพราะเขาลดราคาลงมาเยอะมาก มีคนสั่งซื้อเป็นจำนวนมาก ดังนั้นช่างจึงต้องรีบสร้างเรือเพิ่มให้ได้มากที่สุด
ในช่วงเวลานี้เขาทำงานกับช่างฝีมือตลอดทุกวัน ไม่ได้สนใจสิ่งอื่นเลย
แน่นอนว่านอกเหนือจากการสร้างเรือแล้ว เขายังให้ความสนใจกับกิจการของฮ่องเต้หลู่ด้วย โดยเฉพาะเพื่อนร่วมงานที่เมินเฉยต่อเขา
ท้ายที่สุดแล้ว หวังจี้ตงไม่ใช่คนดีอะไร และมักเป็นหนามทิ่มแทงใจเขาเสมอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...
หายไปนานเลยนะครับ..ถ้ามาลงให้ได้อ่านต่อจะขอบพระคุณมากครับกำลังสนุก...
ซื้ออ่านยังไงได้ครับ...
ขอบคุณที่ลงเพิ่มครับ เรื่องนี้สนุกครับ...
ขอบคุณที่มาต่อให้ได้อ่านนะครับขอบุคุณมากๆสนุกดี...
จาก 438 เริ่มขยับแล้วววว 😁😁😁...