องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 986

อีกด้านหนึ่ง เสิ่นเฟยเองก็ยังพยายามอย่างหนัก

เวลาที่ให้เขามีเพียงสามวัน ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าหยุดพักแม้แต่วินาทีเดียว

ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะหาคนจำหน่ายวัสดุเจ้าใหม่ให้โรงงานเขาได้

หลังจากเดินทางทั่วหัวถิง เขาได้พบกับตระกูลหนึ่งที่มาจากหัวถิงเพื่อทำธุรกิจค้าไม้

“เถ้าแก่จาง ไม่ทราบว่าเจ้ามีเวลาไปนั่งดื่มชาที่ร้านข้างๆไหม?”

เฉินเฟยมาพร้อมกับอาจารย์หลี่พยายามหยุดเถ้าแก่จางที่กำลังจะเดินไปด้วยคำถามที่เข้าตรงประเด็น

เถ้าแก่จาง แซ่จาง ชื่อฝู เป็นพ่อค้าไม้ที่มีชื่อเสียงในอาณาจักรอู๋

“เอ๋? พวกเจ้าคือ...”

จางฝูมองไปที่พวกเขาทั้งสองที่กำลังหยุดพวกเขา สีหน้าเต็มไปด้วยความสงสัย

เสิ่นเฟยแนะนำตัว

“ข้าแซ่เสิ่น ชื่อเฟย ข้ามาจากโรงงานผลิตเรือเสิ่นซื่อ วันนี้ทีขาเชิญเถ้าแก่ไปดื่มชาด้วยหวังว่าเถ้าแก่จะเห็นแก่ข้า”

จู่ๆ เถ้าแก่จางอึ้งไปในทันทีเมื่อได้ยินเช่นนั้น จากนั้นเขาถามออกมาด้วยสีหน้าแปลกใจ

“ที่แท้เจ้าคือเสิ่นเฟย เถ้าแก่เสิ่นนี่เอง? สองสามวันนี้ข้าได้ยินชื่อเจ้ามาไม่น้อย”

เขาไม่ได้ปฏิเสธแต่ถามด้วยความสนใจ

“ว่ากันว่าตอนนี้หัวหน้าเสิ่นกำลังกังวลเรื่องวัสดุใช่หรือไม่? หรือว่ากำลังตามหาผู้จัดจำหน่ายใช่หรือไม่?”

เสิ่นเฟยยิ้มอย่างขมขื่น

“เอ่อ พูดขึ้นมาแบบนี้ข้าเองรู้สึกละอายใจ ดังนั้นข้าเลยอยากถามเถ้าแก่จางว่า...”

“ฮ่าๆๆ เถ้าแก่เสิ่นเป็นคนจริงใจไม่น้อย หรือกลัวว่าข้าจะเพิ่มราคาหรือ?”

จางฝูหัวเราะขัดจังหวะเขาขึ้นมา จากนั้นมองเขาด้วยรอยยิ้ม

“ข้าได้ยินมาว่า โรงงานของเจ้าสร้างความไม่พอใจให้คนอื่นไม่น้อย มีคนจำนวนนับไม่ถ้วนกำลังเพ่งเล็งมาที่เจ้า หรือว่าเถ้าแก่เสิ่นไม่ได้กังวลเรื่องนี้เลยหรือ?”

“เถ้าแก่จางเข้าใจข้าผิดแล้ว! ข้า เถ้าแก่เสิ่นเป็นคนตรงไปตรงมา ต้องกลัวใครอีกหรือ?”

เสิ่นเฟยยิ้ม จากนั้นโบกมือแล้วพูดว่า

“สำหรับเรื่องที่เกิดขึ้น ข้าถูกบังคับให้ทำอะไรไม่ได้ แต่ถ้าหากข้าเป็นคนโชคร้ายจริงๆ แผนการที่คนพวกนั้นต้องการทำลายโรงงานข้า ข้าเองก็พูดอะไรไม่ได้”

“แต่เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับธุรกิจข้าเลย ตอนนี้ข้ามีเรื่องธุรกิจด้านอะไร แค่ลองฟังๆ ก็เข้าใจในทันที ใครที่ช่วยข้าในเวลานี้ได้ ข้าจะจดจำความเมตตานี้เอาไว้”

แม้ว่าเสิ่นเฟยจะยิ้ม แต่มีประกายความแน่วแน่ส่องประกายในดวงตาเขา

จางฝูอึ้ง จากนั้นหัวเราะออกมาเสียงดัง

“เอาล่ะ ในเมื่อเถ้าแก่เสิ่นพูดมาขนาดนี้แล้ว หากข้าไม่นั่งคุยกับเจ้าก็ดูเหมือนจะเป็นคนใจแคบ เถ้าแก่เสิ่น เชิญ”