องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 999

ในเวลานี้จ้าวจือหย่าที่อยู่ข้างๆ พลันพูดขึ้นมาว่า

“อ๋องเหยียน หม่อมฉันมีวิธีเพคะ”

“เอ๋?”

ฉินเหยียนเงยหน้าขึ้นมา เขามองไปที่จ้างจือหย่าอย่างประหลาดใจ

“เจ้ามีวิธีอย่างนั้นหรือ?”

จ้าวจือหย่าก้มหน้าและเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นพูดขึ้นมาว่า

“ความจริงแล้ว อาณาจักรฉินของเราไม่ควรรีบลงทุนหลายธุรกิจ พวกเราควรจะค่อยเป็นค่อยไปเพคะ”

“ค่อยเป็นค่อยไปหรือ?”

ฉินอวี่และฉินเหยียนต่างพากันเลิกคิ้ว

“เพคะ”

จ้าวจือหย่าพยักหน้าอย่างจริงจังและพูดต่อ

“ฝ่าบาท เรื่องท่าเรือใหญ่นั้น ไม่มีใครสามารถสร้างได้ ไม่มีใครมีประสบการณ์ หากท่านสร้างให้ใหญ่โตในครั้งเดียวจำเป็นต้องใช้เงินจำนวนมาก แต่ผลลัพธ์ที่ได้อาจจะด้อยคุณภาพเพคะ”

“อย่างแรกที่พวกเราทำในตอนนี้คือความสะสมประสบการณ์ ความจริงเป็นที่ประจักษ์แล้วว่ากระบวนการสร้างต้องใช้เงินและทรัพยากรอื่นๆ เป็นจำนวนมาก บางทีหากพวกเรามีประสบการณ์แล้ว เราอาจจะไม่ได้ต้องใช้เงินจำนวนมากขนาดนี้เพื่อสร้างท่าเรือใหญ่ก็เป็นได้เพคะ”

แม้ว่าจ้าวจือหย่าเป็นเพียงหญิงสาว แต่นางกลับฉลาดและเข้าใจประเด็นสำคัญ

ยิ่งไปกว่านั้น การที่นางเรียนรู้จากฉินเหยียนมาเป็นเวลานาน ทำให้ความคิดนางค่อยๆ ก้าวข้ามยุคนี้และมีข้อมูลเชิงคิดวิเคราะห์ ปัญหาหลายข้อที่นางพบเจอนางมีแนวคิดแก้ไขปัญหาเป็นของตัวเอง

เมื่อเห็นทั้งสองเงียบ จ้าวจือหย่าจึงอธิบายต่อ

“ก่อนอื่นพวกเราจัดสรรเงินหลายสิบล้านนี้สร้างท่าเรือขนาดเล็กเสียก่อน ฟังดูอาจจะเป็นท่าเรือเล็กๆ แต่หากสร้างขึ้นมาจริงๆ อาจจะกลายเป็นท่าเรือที่ใหญ่ที่สุดในจิ่วโจวเลยก็เป็นได้ ท่าเรือที่ใหญ่ที่สุดในโลก แม้จะยังห่างไกลจากเป้าหมายของอ๋องเหยียน แต่ในอนาคตการจอดเรือขนาดใหญ่จะไม่เป็นปัญหาอย่างแน่นอนเพคะ”

“อีกอย่างเรื่องนี้ยังสร้างประสบการณ์อันมีค่าให้แก่ช่างของเรา เมื่อธุรกิจการเดินเรือของอาณาจักรฉินจะเจริญรุ่งเรืองในอนาคต แม้ว่าเรือของเราจะยังไม่มาก หนักแค่หลายแสนตัน ถึงเวลานั้นพวกเราค่อยสร้างท่าเรือใหญ่ก็ยังได้เพคะ”

คิ้วที่ขมวดอยู่ของฉินเหยียนผ่อนคลายลงเล็กน้อย

เขาวิเคราะห์น้อยไปจริงๆ แต่หลังจากได้ยินการวิเคราะห์ของจ้าวจือหย่า ฟังดูมีเหตุมีผลเลยทีเดียว

“เป็นความคิดที่ดีมาก”

ฉินเหยียนพยักหน้าอย่างชื่นชม จ้าวจือหย่าหันไปมองฉินอวี่

“พี่เจ็ด เจ้าคิดเห็นอย่างไรกับความคิดนี้?”

ฉินอวี่ที่ตกอยู่ในห้วงความคิด หลังจากนั้นไม่นานเขาก็พูดขึ้นมา

“ความคิดนี้ ถือว่าดีเลยทีเดียว”

“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เช่นนั้นพี่เจ็ดไประดมเงินมาให้ได้มากที่สุด จากนั้นข้าจะพิจารณาว่าจะสร้างเรือที่ไหน” ฉินเหยียนยืนขึ้นทันทีและพูดขึ้นมา

ฉินอวี่พยักหน้า จากนั้นตบอกตัวเองและสัญญาว่า

“ไม่ต้องกังวล ปล่อยเรื่องนี้เป็นหน้าที่ให้ข้าจัดการเถิด”

...