อนงค์ใจพระชายาราชสีห์ นิยาย บท 308

“นั่งลงแล้วพูดกัน”

หยุนหว่านหนิงมองดูหยุนธิงหลานตั้งแต่หัวจรดเท้า

นางแต่งหน้าเจ้าสาว งานมงคล ใบหน้าสวยงามเปล่งปลั่ง

แต่ยังคงสวมชุดเก่า ไม่ได้เปลี่ยนชุดแต่งงานสีชมพู

“พี่ใหญ่ พี่ว่าข้าทำผิดเหรอ?”

หยุนธิงหลานเกาะแขนของนางไว้แน่น แล้วพูดร้องห่มร้องไห้ว่า “ถึงแม้ข้าจะเป็นพระชายารองของท่านอ๋อง แต่มีรับสั่งมา ข้าก็เป็นตัวแทนของจวนอ๋องสามเหมือนกัน”

“ฉินซื่อเสวียทำแบบนี้ นี่มันรังแกคนเกินไปแล้ว?”

นางจับมือของหยุนหว่านหนิงไว้แน่น

หยุนหว่านหนิงรู้สึกแค่ว่า มือของนางเต็มไปด้วยเหงื่อ เหนียวเหนอะหนะไปหมด

นางชักมือกลับมาอย่างรังเกียจ “น้องรอง เจ้าคงไม่ได้กลัวหรอกนะ?”

“ข้าจะกลัวทำไม? ข้าอยากไปตบหน้าฉินซื่อเสวียเสียตอนนี้เลย!”

หยุนธิงหลานพูดอย่างโมโห “นางไม่ยอมถอย อยากให้ข้าอับอาย งั้นข้าก็จะรอต่อไป! ข้าจะดูสิว่า สุดท้ายคนที่แพ้จะเป็นใคร!”

งานแต่งนี้เป็นคำสั่งของฮ่องเต้

ถึงแม้หยุนธิงหลานจะโกรธและไม่อยากแต่งมากแค่ไหน

จวนอ๋องสามไม่พอใจมากแค่ไหน แต่ก็จำเป็นต้องแต่งงาน

ดังนั้น ถึงแม้วันนี้หยุนธิงหลานกับฉินซื่อเสวียจะเถียงกันทั้งวัน สุดท้ายเรื่องนี้ก็ต้องจบลงอยู่ดี

หยุนหว่านหนิงมือเท้าคาง “ดี! ข้าชอบ!”

หยุนธิงหลานเม้มริมฝีปาก “แต่พี่ใหญ่ ท่านอ๋องไม่ยอมมารับข้าเอง งั้นก็หมายความว่าในใจของเขาไม่มีข้าแล้ว ถ้าข้าแต่งเข้าไป ข้าจะใช้ชีวิตอยู่ในนั้นยังไง?”

นางรู้สึกไม่สบายใจ

“ไม่หรอก?”

หยุนหว่านหนิง ‘ปลอบใจ’ นาง “เจ้าอย่าคิดมากเลยนะ!”

“ถึงแม้โม่หุยเฟิงจะไม่พอใจเจ้า ก็เป็นแค่ช่วงเวลาเดียวเท่านั้น ก่อนหน้านั้นพวกเจ้ายังรักกันมาก เจ้าลองไปพูดออดอ้อนให้เขานึกถึงความหลังของพวกเจ้าก็ได้แล้ว!!”

นางโน้มน้าวหยุนธิงหลานเหมือนคนที่อาบน้ำร้อนมาก่อน

“จริงเหรอ?”

หยุนธิงหลานสงสัย “ดังนั้น เจ้ากับอ๋องหมิงเป็นแบบนี้เหรอ?”

หยุนหว่านหนิง: “……”

อยู่ดีๆ มาพูดถึงนางทำไม?

นางกับโม่เยว่ จะเหมือนกับพวกเขาได้ยังไง?!

หยุนธิงหลานกับโม่หุยเฟิงถึงแม้จะน่าโมโห แต่ทั้งสองก็เคยรักกันจริงๆ

นางกับโม่เยว่……

พูดมาแล้วก็หน้าแดงเหมือนกันนะ

แต่เจ้าของร่างเดิมแอบรักโม่เยว่ข้างเดียว รักจนโงหัวไม่ขึ้น รักจนถึงขั้นตายแทนกันได้

แต่โม่เหว่สำหรับนางแล้ว เกลียดเข้ากระดูกดำเลยล่ะ เกลียดถึงขั้นฆ่าแกงกันได้เลย!

ตอนนี้ถึงแม้จะดีขึ้นมาบ้าง

แต่หยุนหว่านหนิงก็ยังสับสน จะจับมือคืนดีกับโม่เยว่ดีหรือเปล่า

ตั้งแต่ที่นางก้าวเข้าไปในเรือนชิงหยิ่ง ภายนอกคืนดีกับโม่เยว่ แสดงเป็นสามีภรรยาที่ดีต่อหน้าคนนอก ทั้งหมดนี้ก็เพื่อลูกชาย แต่ไม่ใช่เพื่อตัวนางเอง

แต่ในใจของนางก็ยังมีเส้นคั่นระหว่างกลางอยู่ดี

กระจกที่แตกแล้วจะกลับมาเหมือนเดิมได้ยังไง?

ถึงแม้จะติดใหม่ ก็ยังมีรอยร้าวหลงเหลืออยู่!

โม่เยว่ดีกับนางขึ้นเรื่อยๆ

หยุนหว่านหนิงรู้สึกสับสนมากขึ้นเรื่อยๆ

น่าโมโห!

มันช่างน่าโมโหยิ่งนัก!

นางส่ายหน้า และชักสีหน้ากับหยุนธิงหลานทันที “หยุนธิงหลาน ถ้าเจ้าพูดเรื่องโม่เยว่ต่อหน้าข้าอีก ข้าจะบีบคอเจ้าให้ตายเลย! เข้าใจหรือยัง?”

หยุนธิงหลานไม่เข้าใจ ทำไมนางถึงพลิกหน้าเร็วขนาดนี้?

แต่พอรู้ว่านางจะทำจริงๆ นางก็ไม่กล้าว่าอะไรหยุนหว่านหนิงแล้ว

วันนี้นางแต่งงาน ก็ยืนฝั่งตรงข้ามกับฉินซื่อเสวียแล้ว

ถ้าหยุนหว่านหนิงต่อกรนางด้วย นางคงได้ยุ่งหัวหมุนแน่!