อนงค์ใจพระชายาราชสีห์ นิยาย บท 455

นับตั้งแต่มีเรื่องหยวนเป่าหายตัวไป หรูโม่ก็ไม่กล้าประมาทอีก

เขาคอยปกป้องหยวนเป่าอย่างใกล้ชิด ไม่กล้าห่างแม้เพียงก้าวเดียว

เช้าวันนี้ หยวนเป่าเข้าวังไปหาเต๋อเฟยแล้ว หรูโม่ค่อยติดตามเหมือนเป็นเงา กระทั่งทิ้งเขาโม่เยว่ที่เป็นนายอย่างไม่สนใจ คอยดูแลปกป้องคุณชายน้อยอย่างเดียว

โม่เยว่ร้องเรียก “หรูโม่” กลับเป็นหรูอวี้มาปรากฏตัว

เขาเลิกคิ้ว พร้อมถามขึ้นว่า “หรูโม่ล่ะ?”

“หรูโม่เข้าวังไปกับคุณชายน้อยแล้วขอรับ”

หรูอวี้พูดขึ้นว่า “นายท่านตามหาพระชายาหรือ? พระชายาก็เข้าวังไปแล้วขอรับ พาคุณชายน้อยไปหาเต๋อเฟยเหนียงเหนียง”

โม่เยว่ค่อยคิดขึ้นมาได้ว่า เมื่อวานเต๋อเฟยเห็นหยวนเป่าแล้วดีใจจนหมดสติไป

วันนี้ หยุนหว่านหนิงจะไปตรวจอาการของเต๋อเฟย จึงพาหยวนเป่าไปยังตำหนักหย่งโซ่วด้วย

โม่เยว่พยักหัว พร้อมพูดขึ้นว่า “เจ้ารู้ไหมว่า ฮองเฮาหายตัวไป”

หรูอวี้หน้าแดงขึ้นมาทันที

โชคดีที่โม่เยว่หันมองไปทางด้านนอก ไม่ได้สังเกตเห็นความผิดปกติของหรูอวี้....เขาอยู่ต่อหน้านายท่านนั้น จงรักภักดีมาตลอด ไม่เคยปกปิดเรื่องใดๆ

นี่เป็นครั้งแรกที่ปกปิดนายท่านเพื่อพระชายา ช่างยากยิ่งนัก

“ข้าน้อยไม่ทราบ”

หรูอวี้ลูบจมูก

โม่เยว่ไม่ได้มองเขา เพียงยกมือกุมหน้าผากอย่างครุ่นคิด พร้อมพูดขึ้นว่า “เสด็จพ่อบอกว่า เรื่องนี้เป็นฝีมือของหนิงเอ๋อร์”

“เจ้ารู้ไหมว่าเมื่อคืน หนิงเอ๋อร์ได้ออกไปไหนไหม?”

หรูอวี้ลูบจมูกต่อ พร้อมพูดขึ้นว่า “ข้าน้อยไม่ทราบ”

โม่เยว่ค่อยรู้สึกว่าเขาแปลกไป เงยหน้าขึ้นมามองดูเขา

ปกติหรูอวี้พูดมากจะตาย วันนี้กลับเหมือนเป็นคนกลัดกลุ้มใจ?

“เจ้าท้องผูกหรือ?”

โม่เยว่ขมวดคิ้ว

หรูอวี้ส่ายหัว พร้อมพูดขึ้นหน้าตาเฉยว่า “ข้าน้อยไม่ได้ท้องผูก ถ่ายคล่องอย่างมาก ทำไมนายท่านถึงถามเรื่องนี้?”

โม่เยว่ไม่พูดอธิบาย เพียงเหลือบมองดูเขา พร้อมพูดขึ้นว่า “เสด็จพ่อไม่สงสัยหนิงเอ๋อร์อย่างไม่มีเหตุผลแน่ คงมีหลักฐานอะไรเกี่ยวกับหนิงเอ๋อร์แน่”

หลักฐาน?

หรูอวี้ใจเต้นกระตุก

เมื่อคืน พวกเขาไม่ได้ทิ้งหลักฐานอะไรมั้ง?

“นายท่านคิดว่า เป็นหลักฐานอะไรหรือ?”

เขาลองถามดู

“ข้าไม่รู้”

โม่เยว่ครุ่นคิด แล้วพูดขึ้นว่า “หนิงเอ๋อร์ไม่เคยบอกเรื่องนี้ให้ข้ารู้ ข้าไม่พอใจ”

หรูอวี้พูดขึ้นอย่างระมัดระวังว่า “นายท่าน บางทีเรื่องนี้อาจจะไม่ใช่ฝีมือของพระชายา? เพราะพระชายาไม่มีวิทยายุทธ พระชายาจะลักพาตัวฮองเฮาเหนียงเหนียงได้อย่างไร?”

“พูดมีเหตุผล ดังนั้นข้าจึงสงสัย ต้องมีคนคอยช่วยหนิงเอ๋อร์อยู่เบื้องหลัง”

หรูอวี้ใจเต้นกระตุก

นายเจ้าเดารู้แล้วจริงๆด้วย

หรือจะสงสัยเขาแล้ว?

โม่เยว่ไม่รู้ความคิดในใจหรูอวี้

ตอนนี้เขากำลังครุ่นคิดอยู่เพียงว่า เรื่องนี้ใช่ฝีมือหยุนหว่านหนิงหรือเปล่า ทำไมนางต้องปิดบังเขา เบื้องหลังนางมีใครคอยช่วยเหลือกันแน่

เขาเงยหน้ามองดูหรูอวี้แวบหนึ่ง

เห็นสายตาเขาเป็นประกาย จึงขมวดคิ้วพูดขึ้นว่า “คนคนนี้ วิชาตัวเบาต้องไม่เลว”

หรูอวี้ยิ่งตื่นเต้น

“ยังจงรักภักดีต่อหนิงเอ๋อร์ จึงยอมปิดบังเพื่อนาง”

หรูอวี้เหงื่อแตกอย่างหวาดระแวง

“คนคนนี้ ยังต้องเป็นคนที่ข้ารู้จักแน่”

หรูอวี้กลืนน้ำลายลงคอ เริ่มเช็ดเหงื่อบนหน้าผาก

“หรูอวี้ ข้ารู้แล้วว่าคนคนนี้เป็นใคร”

โม่เยว่พูดขึ้นมาอย่างกะทันหัน

หรูอวี้มองดูเขาด้วยเหงื่อท่วมตัว พร้อมพูดขึ้นว่า “นาย นายท่าน คิดว่าเป็นใครหรือ?”

“ต้องเป็นซ่งจื่ออวี๋แน่”

โม่เยว่ไม่ลังเลเลย เขาลุกขึ้นมา พร้อมพูดขึ้นว่า “มีเพียงซ่งจื่ออวี๋ที่มีความสามารถเช่นนี้ ยังจงรักภักดีต่อหนิงเอ๋อร์ ดังนั้นต้องเป็นเขาแน่ ที่แอบช่วยหนิงเอ๋อร์”

หรูอวี้ “……”