"นับไม่ใช่ของขวัญวันเกิดของพี่รามิลนะ"
"ถ้าอย่างนั้นเธอก็ไม่ควรเดินตามฉันเข้ามาในห้องนอน ไม่ควรนั่งบนเตียงของฉันตั้งแต่แรก" มาเฟียหนุ่มเมินเฉยต่อแววตาสั่นระริกของคนใต้ร่าง เขาถอดแก่นกายใหญ่ออกจากช่องทางรักคับแคบ เปิดทางให้น้ำรักขาวขุ่นที่ถูกปลดปล่อยเข้าไปในกายเธอเมื่อสักครู่ค่อยๆ ไหลออกมาหยดลงบนผ้าปูที่นอน ผสมปนเปกับเลือดจากบาดแผลที่ฉีกขาดจนเปียกชุ่ม
"อ๊ะ!..มะ..ไม่เอา..นับไม่อยากทำแล้ว..อึก" นับดาวอ้อนวอนด้วยน้ำเสียงสั่นเครือเมื่อโดนเปลี่ยนท่าให้นอนราบกับเตียง สะโพกมนถูกจับยกขึ้นเล็กน้อย ขณะที่เรียวขาทั้งสองข้างแยกออกจากกันพอประมาณจนรู้สึกได้ถึงความอุ่นจากของเหลวขาวขุ่นที่กำลังไหลลงมาชโลมติ่งเกสร ก่อนที่คนข้างหลังจะสอดใส่ความใหญ่โตเกินมาตรฐานเข้ามาในกายเธออีกครั้ง
ปึก!
"อื้อ!..พะ..พี่รามนับจุก..อึก" จังหวะรักหยาบโลนของชายหนุ่มทำเอานับดาวเริ่มหายใจติดขัด เธอกำผ้าปูที่นอนแน่นเมื่อสะโพกสอบเริ่มขยับเข้าออกอย่างหนักหน่วงจนเกิดเป็นเสียงลามกของเนื้อกระทบเนื้อดังขึ้นอีกครั้ง ภายในกายสาวกระตุกตอดรัดแก่นกายใหญ่ถี่ๆ จนยากจะขยับ
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!
"อ๊า..ยะ..หยุด..นับบอกให้หยุดไง..อื้อ!" ความเจ็บปวดที่เคยได้รับถูกแทนที่ด้วยความเสียวซ่านในเวลาต่อมา นับดาวหันกลับไปจิกเล็บลงบนท่อนแขนแกร่งอย่างแรงเมื่อเริ่มสูญเสียความเป็นตัวของตัวเอง เธอหอบหายใจแรงขึ้นเรื่อยๆ ทุกครั้งที่แก่นกายกระแทกเข้ามาตรงจุดกระสัน
"อ๊า..." มาเฟียหนุ่มเปล่งเสียงครางแหบพร่าออกมาเบาๆ ท่าทางยั่วยวนของหญิงสาวกระตุ้นอารมณ์ปรารถนาของเขาได้เป็นอย่างดี เธอร้องครวญครางไม่หยุดปากเมื่อเขามอบความเสียวซ่านให้ นับดาวคงไม่รู้ตัวว่าตอนนี้สายตาของเธอมันหยาดเยิ้มขนาดไหน
"อ๊า..ยะ..อย่าบีบนะ" ร่างกายสั่นสะท้านอย่างหนักเมื่อมือหนาสอดเข้ามาบีบเคล้นหน้าอกใหญ่ที่กำลังกระเพื่อมไปมาตามจังหวะการร่วมรักอย่างแรงจนมันเปลี่ยนเป็นสีแดงเถือก นิ้วชี้เรียวยาวราวกับผู้หญิงบดคลึงยอดอกสีสวยเบาๆ ทำให้เธอเผลอจินตนาการถึงตอนที่เรียวลิ้นสากละเลงอยู่บนหน้าอกของตัวเอง
"ตะ..ตรงนั้นมันรู้สึกแปลกๆ..อ๊า" รามิลจงใจอัดกระแทกกระทั้นแก่นกายใหญ่เข้าใส่จุดกระสันของหญิงสาวเมื่อรับรู้ได้ถึงอาการกระตุกเกร็งของเธอ เขาปล่อยมือออกจากหน้าอกใหญ่ แล้วดึงเธอขึ้นมาบนหน้าตักทั้งที่ร่างกายยังเป็นหนึ่งเดียวกัน ก่อนจะขยับขึ้นไปนั่งพิงหัวเตียง
"อยากเสียวก็ทำเอง"
"อึก..นะ..นับทำไม่เป็น"
"พิงตัวลงมา" นับดาวกัดปากเบาๆ ด้วยความเขินอาย ถึงอย่างนั้นก็ยอมเอนกายพิงกับแผงอกกำยำข้างหลัง เรียวขาสวยทั้งสองข้างยังแยกออกจากกัน ก่อนที่รามิลจะเป็นฝ่ายขยับแก่นกายเข้าออกอีกครั้ง
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!
"อ๊า..พะ..พี่ราม..อื้อ!" ริมฝีปากอวบอิ่มพร่ำเรียกชื่อคนข้างหลังอย่างลืมอายเมื่อความเสียวซ่านแล่นพล่านทั่วร่างอีกครั้ง เขาสอดมือหนาเข้ามาเกี่ยวรัดใต้ข้อพับขาทั้งสองข้างและยกสะโพกมนขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะเริ่มบรรเลงบทรักเร่าร้อนด้วยจังหวะหนักหน่วง
"อ๊ะ..อ๊า..ละ..ลึกเกินไป" ร่างบางทิ้งศีรษะลงบนบ่าแกร่งพลางยกมือขึ้นมากดหน้าท้องแบนราบเบาๆ เธอสัมผัสได้ถึงความใหญ่โตที่สอดใส่อยู่ในกาย บริเวณท้องน้อยเริ่มมีอาการจุกเมื่อโดนกระทำอย่างรุนแรงติดต่อกันนานนับครึ่งชั่วโมง
"อืม~" รามิลก้มหน้าลงไปประกบริมฝีปากแนบชิด มอบรสจูบดูดดื่มให้กับคนข้างบนจนเธอเรียนรู้ที่จะตอบรับอย่างร้อนแรงไม่แพ้กัน แม้จะยังเงอะงะอยู่บ้างก็ตาม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: โซ่คล้องรัก