โซ่คล้องรัก นิยาย บท 57
สรุปบท บทที่ 56 ตามไปง้อ: โซ่คล้องรัก
สรุปตอน บทที่ 56 ตามไปง้อ – จากเรื่อง โซ่คล้องรัก โดย เวย์นิส
ตอน บทที่ 56 ตามไปง้อ ของนิยายโรแมนซ์เรื่องดัง โซ่คล้องรัก โดยนักเขียน เวย์นิส เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
มาเฟียหนุ่มยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดูเวลาอย่างหนักใจ เขาต้องเลือกระหว่างเดินทางไปหานับดาวที่บ้านพักตากอากาศตอนนี้กับเข้าประชุมตอนเย็น ซึ่งทั้งสองอย่างนั้นเป็นเรื่องสำคัญสำหรับเขาทั้งนั้น
รามิลถอนหายใจพรืดใหญ่ ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ทำงานมากดต่อสายหาเลขาส่วนตัวทันที รอไม่นานจินนี่ก็เดินกลับเข้ามาในห้องทำงานอีกครั้ง
"มีงานด่วนเหรอคะ หรือจะรับกาแฟสักแก้วดี"
"เลื่อนประชุมตอนเย็นออกไปก่อน ฉันมีธุระ"
"แต่การประชุมเย็นนี้มันสำคัญมากเลยนะคะ แล้วทุกคนก็เตรียมพร้อมสำหรับการประชุมวันนี้กันหมดแล้ว บอสจะไปง้อน้องนับดาวเหรอคะ"
"ฉันมีหน้าที่ต้องบอกเธอทุกเรื่องเลยเหรอ"
"ขอโทษค่ะ แต่ฉันไม่อยากให้บอสยกเลิกการประชุมเย็นนี้เพราะน้องนับดาวนะคะ มันอาจจะดูโรแมนติกในสายตาของคนอื่นที่ยอมทิ้งงานไปง้อแฟน แต่ฉันคิดว่าน้องนับดาวคงอยากได้ผู้ชายที่มีความรับผิดในหลายๆ ด้านมากกว่า ขอโทษที่ต้องพูดตรงๆ นะคะ"
"..."
"ประชุมแค่สองหรือสามชั่วโมงเองค่ะ ประชุมเสร็จแล้วค่อยตามไปง้อน้องนับดาวอย่างสบายใจไม่ดีกว่าเหรอคะ"
"บอกให้ชารีฟมันเตรียมรถไว้ด้วย คืนนี้ฉันจะไปต่างจังหวัด"
"ได้ค่ะ" จินนี่ระบายยิ้มบางๆ เมื่อรามิลยอมทำตามคำแนะนำของเธอ เธอพยักหน้ารับเป็นเชิงเข้าใจ ก่อนจะหันหลังเดินออกมา ในขณะที่รามิลยังมองดูเวลาบนหน้าจอมือถืออย่างหงุดหงิด
@บ้านพักตากอากาศ
สายลมเย็นฉ่ำในยามค่ำคืนพัดโกรกกระทบกับใบหน้าเกลี้ยงเกลาของนับดาวที่กำลังนั่งเล่นอยู่ที่ริมระเบียงของห้องนอนคนเดียว เสียงเกลียวคลื่นซัดสาดเข้าหาฝั่งฟังดูแล้วให้ความรู้สึกผ่อนคลายทว่าอ้างว้างในเวลาเดียวกัน
เธอละสายตาจากวิวทิวทัศน์ของชายหาดในยามค่ำคืน แล้วหันกลับมาอ่านข้อความบนหน้าจอมือถือในขณะที่กำลังคุยกับพาฝันผ่านแอปพลิเคชันหนึ่ง ปล่อยให้ผมยาวปลิวไสวไปตามแรงลม
พาฝัน : อยู่คนเดียวอย่าดื่มเยอะจนเมานะ
นับดาว : ดื่มไปแค่แก้วเดียวเอง แกน่าจะมาด้วยกันนะ ที่นี่สวยมากเลย
พาฝัน : แกทะเลาะกับพี่รามิลแต่ไปเที่ยวที่บ้านพักตากอากาศของครอบครัวเขาคนเดียวเนี่ยนะ? ไม่กลัวว่าเขาจะแอบตามไปเหรอ
นับดาว : ที่นี่เป็นบ้านพักตากอากาศของพ่อกับแม่เขา คนอย่างพี่รามไม่มีทางทิ้งงานเพื่อมาทำเรื่องแบบนั้นหรอก สำหรับเขามันไร้สาระ
พาฝัน : ไม่อยากเชื่อเลยว่าพี่รามิลของแกจะพลาดท่าให้ยัยป้ากุหลาบเน่านั่นจริงๆ แล้วแบบนี้ฉันจะคบกับพี่ชารีฟอย่างสบายใจได้ยังไง
นับดาว : จีบเขาติดแล้วเหรอ?
พาฝัน : อย่างน้อยเขาก็ยอมคุยโทรศัพท์กับฉันตั้งห้านาทีเลยนะ แต่บอกว่าอย่าโทรมากวนอีก เพราะเขามีงานต้องทำเยอะ
นับดาว : รู้สึกผิดกับพี่ชารีฟนิดหน่อยแฮะที่เอาเบอร์เขาให้แกไป
พาฝัน : คนแรกและคนสุดท้ายของฉันต้องเป็นพี่ชารีฟเท่านั้น เขาคือพรหมลิขิตของฉัน
นับดาว : พยายามให้มากหน่อยก็แล้วกัน ฉันขอไปนอนก่อนนะ ดึกมากแล้ว
พาฝัน : อย่าคิดสั้นเดินลงน้ำทะเลเหมือนนางเอกในละครนะ อย่าตายเพราะผู้ชายคนเดียว ปาดน้ำตาแล้วหาผัวใหม่ซะ ฉันอยู่ข้างแกเสมอนะ
นับดาว : โอเค ฝันดี
"คุณแม่หลอกนับเหรอ"
"ไม่มีใครหลอกเธอทั้งนั้นแหละ ฉันมาหาเธอเอง ตอนนี้พร้อมจะคุยกันรึยัง"
"ไม่มีอะไรต้องคุยกันแล้วค่ะ" นับดาวปัดมือหนาออกจากพวงแก้มอย่างแรง แต่อีกฝ่ายกลับเลื่อนใบหน้าเข้ามาจูบหนักๆ บนริมฝีปากอวบอิ่มโดยที่เธอยังไม่ทันตั้งตัว
"แต่ฉันอยากคุย"
"อย่ามายุ่งกับนับ!" ร่างบางยกมือขึ้นมาเช็ดปากด้วยท่าทางรังเกียจ เธอยังโกรธเคืองเรื่องเมื่อวานนี้ที่เขาทำรุนแรงกับเธอ ทั้งที่ทำให้เธอเสียน้ำตามากมายขนาดนั้นแท้ๆ แต่ยังกล้าตามมาหาเธอถึงที่นี่ "ถ้าอยากมากก็ไปหาคนอื่น นับไม่ใช่กระโถนรองรับความใคร่ของใคร"
"แต่ฉันอยากนอนกับเธอคนเดียว"
"นับไม่อยากนอนกับพี่ราม ไม่อยากเจอหน้า เลิกยุ่งกับนับสักทีได้ไหม"
"งั้นเธอก็เลิกก่อกวนฉันก่อนสิ"
"นับไปก่อกวนพี่รามตอนไหน? นับเป็นฝ่ายผิดอีกแล้วเหรอ? จะโยนความผิดให้นับทุกอย่างเลยใช่ไหม"
"เธอทำให้ฉันนอนไม่หลับทั้งคืน อยู่ในห้องประชุมก็แทบไม่มีสมาธิเลย"
"..."
"เลิกทำให้ฉันคิดถึงเธอก่อนสิ แล้วฉันจะยอมเลิกยุ่งกับเธอ"
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: โซ่คล้องรัก