ภาคิน (ซีรีส์ 3 หนุ่มซานเตียนโน่) นิยาย บท 45

รีสอร์ตพรรณนารา...วรันยาล้มตัวนอนบนเตียงอย่างรู้สึกเหนื่อยล้า วันนี้เธอต้องรับมือกับหลายๆ เหตุการณ์อย่างไม่น่าเชื่อ จากที่ตั้งใจว่าจะมาเซอร์ไพรส์บิดา แต่กลับถูกเซอร์ไพรส์ด้วยหนี้สินจำนวนมหาศาลที่เธอเองก็ไม่รู้ว่าจะไปหามาจากไหนให้ทันกำหนดที่ต้องชำระ

แต่เหมือนฟ้าจะเมตตา...ส่งเจ้าชายขี่ลาแคระ เอ๊ย! ขี่ม้าขาว เข้ามาช่วยปลดเปลื้องหนี้สิน โดยการที่เธอต้องเข้าพิธีแต่งงานและจดทะเบียนสมรสกับอีกฝ่าย ที่แม้ว่าเธอจะเคยโกรธและเกลียดเขามากขนาดไหน ก็ไม่อาจจะวิ่งหนีชายที่ชื่อภาคินได้อีกต่อไป

วันต่อมา...

ข่าวการแต่งงานของภาคินกับวรันยาขึ้นหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์ทุกฉบับ สร้างความฮือฮาไปทั่วหลังจากที่กังศมาโพสต์ข้อความลงเฟซบุ๊กและไอจีตอนตีหนึ่ง พร้อมกับแท็กทุกคนในครอบครัว ด้วยสเตตัสที่ว่า...

พรุ่งนี้เช้าต้องไปสู่ขอสาวให้หลานชาย (ภาคิน) แต่จนถึงตอนนี้ยายยังนอนไม่หลับเพราะตื่นเต้นและดีใจ ทั้งๆ ที่สาวคนนั้นก็อยู่บ้านข้างๆ นี่เอง

คอมเมนต์มากมายผุดขึ้นมาเรื่อยๆ จนกลายเป็นกระแสร้อนแรงปลุกชาวเผือกทั้งหลายให้ช่วยกันลุกขึ้นมาตามหาสาวบ้านข้างๆ กันจ้าละหวั่น

รีสอร์ตพรรณนารา...เวลา 08:47 น.

“ป้อเลี้ยงเจ้า คุณคินจะแต่งงานกับคุณไวน์กะเจ้า” เพลินใจวิ่งเข้าไปถาม ผู้เป็นนายด้วยสีหน้าตื่นๆ

“ระ...รู้ได้ยังไงเหรอครับป้าเพลิน” สินชัยถามอย่างตกใจ ‘หรือว่าป้าเพลินจะได้ยินเรื่องที่เราคุยกับน้องไวน์เมื่อคืน’

“รู้จากนี่เจ้า” เพลินใจยื่นหนังสือพิมพ์ไปให้ผู้เป็นนายดู เชื่อว่าป่านนี้พนักงานทั้งรีสอร์ตคงจะรอคำยืนยันเกี่ยวกับพิธีมงคลจากเธอ ซึ่งเป็นแม่บ้านคนสนิทอยู่แน่ๆ

“...” สินชัยจ้องมองรูปของบุตรสาวกับภาคินที่โชว์หราบนหนังสือพิมพ์อย่างไม่อยากจะเชื่อสายตา ก่อนจะตกใจเมื่อเห็นเลขาคนสนิทขับรถเข้ามาจอดที่หน้าบ้าน พร้อมกับเดินตรงเข้ามาหาด้วยสีหน้าตื่นๆ

“น้องไวน์กลับมาก่อนกำหนดเหรอคะพ่อเลี้ยง” นารีที่ไปประชุมเชียงรายแล้วขับรถกลับมาถึงบ้านพักได้ไม่ถึงนาที ก็เห็นข่าวของวรันยากับภาคิน จึงรีบขับรถตรงมาเพื่อจะสอบถามว่าเป็นข่าวจริงหรือข่าวปลอม

“ใช่! แล้วนากลับจากประชุมมาเมื่อไหร่เหรอ?” สินชัยถามอย่างมึนงงเพราะตามกำหนดการประชุมแล้ว น่าจะเสร็จในช่วงค่ำๆ ของวันนี้

“เมื่อคืนประชุมลากยาวเสร็จประมาณตีสามค่ะพ่อเลี้ยง ว่าแต่...เห็นข่าวหรือยังคะ” นารีตอบก่อนจะถามเรื่องที่สำคัญกว่า

“เพิ่งจะเห็นสดๆ ร้อนๆ ก็ตอนที่นาขับรถเข้ามาจอดนี่แหละ” สินชัยบอกพลางลอบถอนหายใจ ไม่คิดว่ากังศมาจะโพสต์เปิดตัวตอนตีหนึ่ง

“เอ่อ...สรุปน้องไวน์กับคุณคิน?” นารีต้องการคำยืนยัน

“ใช่! น้องไวน์กับคินจะแต่งงานกันเร็วๆ นี้” สินชัยพยักหน้ารับเบาๆ

“โอ๊ยยยย งั้นเพลินขอเบิกเงินล่วงหน้าสักสามพันได้ก่อเจ้าป้อเลี้ยง” เพลินใจกรีดร้องขึ้นอย่างดีใจ พร้อมกับขอเบิกเงินเดือนล่วงหน้า

“ดะ...ได้สิ ป้าเพลินจะเอาไปทำอะไรครับ?” สินชัยถามกลับอย่างสงสัย

“จะเอาไปแก้บนกับตัดชุดใส่ในงานแต่งเจ้า” เพลินใจบอกเสียงอ่อน

“แหม...นานึกว่าเรื่องอะไร” นารีมองค้อนก่อนจะหัวเราะอย่างรู้สึกขำๆ ไม่คิดว่าแม่บ้านจะมีความเชื่อในเรื่องบนบานศาลกล่าว

“แฮ่ๆ คือ เพลินแอบไปบนเอาไว้เจ้า ไค้หื้อคุณคินกับคุณไวน์เปิ้นคู่กัน” เพลินใจบอกยิ้มๆ เพราะสังเกตเห็นท่าทีที่แปลกๆ ของหนุ่มสาวตั้งแต่ลอยกระทงเมื่อปีก่อน เธอจึงไปไหว้ขอเจ้าที่ที่หน้ารีสอร์ต ช่วยดลให้ทั้งสองได้กัน เอ๊ย! รักกัน

“อ้าว! เรื่องทั้งหมดมันเกิดเพราะป้าเพลินนี่เอง ถึงว่า...คุณคินแวะมาที่นี่ ทุกเย็นเลย” นารีแกล้งหยอก

“แฮ่ๆ จริงๆ ป้าบนคู่ของคุณนากับคุณสิงห์เอาไว้ตวยเน้อเจ้า” เพลินใจเผลอบอกอย่างลืมตัว

“ป้าเพลิน!” นารีหน้าตึงขึ้นมาทันใด เพราะสถานะของเธอกับสิงขรตอนนี้...หลงเหลือแค่เพียงคนรู้จักเท่านั้น

ด้านคนที่ถูกตบกลางโซเชียล เอ๊ย! แขวะกลางโซเชียล ถึงกับกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง ก่อนจะรีบลบโพสต์ทิ้ง เพราะกลัวว่าเพื่อนๆ จะจับโยงกับข่าวของภาคิน ขณะเดียวกันก็รู้สึกงงว่าทำไมถึงเป็นวรันยา เพราะแม่บ้านคนเก่าคนแก่ของโรงแรมบอกกับเธอว่าผู้หญิงที่ภาคินหมั้นหมายเป็นสาวลูกครึ่ง แต่กังศมากลับเฉลยว่าเป็นสาวน้อยข้างบ้าน

“หรือว่ายายแก่นั่นจะเลอะเลือน จำคินกับนัยสลับกัน?” เสาวณียังไม่ปักใจเชื่อว่าภาคินจะแต่งงานกับวรันยา จึงหยิบมือถือมากดต่อสายหานักสืบที่เคยจ้างให้ตามถ่ายรูปของภาคินกับลัมภา ตามไปเช็คข่าวที่รีสอร์ตพรรณนารา แล้วโทร. กลับมายันยืนให้เธอฟังอีกครั้ง

เรือนใหญ่ไปรยาเวศ...09:12 น. ดาหลากับสามีเดินทางกับมาถึงบ้านอย่างท้วมท้นไปด้วยความตื่นเต้นและดีใจ ที่ในที่สุดบุตรชายก็จะได้เป็นฝั่งเป็นเป็นฝา แถมว่าที่ลูกสะใภ้ก็ไม่ใช่คนอื่นคนไกล เป็นคนที่เธอทั้งรักและเอ็นดูมาตั้งแต่เด็ก

“สวัสดีครับคุณพ่อ คุณแม่” ภาคินยกมือไหว้ก่อนจะเข้าไปกอด

“แหม...ยิ้มหน้าบานเลยนะเรา” ดาหลาเอ่ยหยอกบุตรชายที่หน้าตาดูสดใส

“หึๆ นิดหนึ่งครับ” คนที่โกนหนวดโกนเครา อาบน้ำแต่งตัวหล่อเนี้ยบตั้งแต่หัวจรดเท้าฉีกยิ้มอย่างเขินๆ

“อ้าว! แล้วทำไมคุณแม่ดูไม่สดชื่นเลยครับ” ลูคัสเอ่ยทักทายแม่ยายที่เดินออกมาหาอย่างตกใจ

“ฉันนอนไม่หลับจ้ะพ่อลูคัส” กังศมามองค้อนลูกเขย ก่อนจะหันไปส่งยิ้มให้บุตรสาวที่เข้ามากอด

“ผมก็เหมือนกันครับ ดาหลาชวนผมคุยตั้งแต่บินออกจากอังกฤษจนกระทั่งมาถึงไทยเลย” ลูคัสรีบฟ้อง

“ก็ฉันดีใจนี่คะ” ดาหลาหันไปส่งค้อนวงใหญ่ให้สามี แล้วหันมาเตือนบุตรชายด้วยสีหน้าจริงจัง “คิน! ต่อไปนี้ต้องทำตัวดีๆ นะ รู้ใช่ไหมว่าอาสินเขาไม่ธรรมดา”

“รู้ครับ” ภาคินพยักหน้ารับอย่างขำๆ ทำไมเขาจะไม่รู้จักนิสัยของว่าที่พ่อตา

“แม่ว่าจะให้ทนายร่างสัญญาเอาไว้ หากวันใดที่คินมีกิ๊ก แล้วพ่อสินโกรธเอาปืนมายิงทิ้ง ทางเราจะไม่ติดใจเอาความ แถมจะยกทรัพย์สมบัติที่เป็นส่วนของตาคินให้น้องไวน์ทั้งหมด” กังศมาเอ่ยดักทางหลานชายตัวดี