ภาคิน (ซีรีส์ 3 หนุ่มซานเตียนโน่) นิยาย บท 72

“สถานที่ท่องเที่ยว อาหาร แล้วก็ความงดงามของไร่และรีสอร์ตแห่งนี้ค่ะ” นันทกรณ์บอกยิ้มๆ

“แล้วคุณนันไม่ตามนักข่าวคนอื่นๆ ไปสัมภาษณ์ที่ในเมือง เหรอครับ” ภาคินถามอย่างไม่หายสงสัย

“ไม่ค่ะ นันเชื่อว่าคุณลัมภาไม่ยอมให้สัมภาษณ์แน่ๆ ก็เลยจะมาขอทำสกู๊ปพิเศษของคุณคินกับคุณไวน์ดีกว่า” นันทกรณ์บอกตามตรง

“น้องไวน์ว่าไงครับ” ภาคินหันไปขอความเห็นภรรยา

“ยินดีค่ะ จะได้โปรโมทไร่แล้วก็รีสอร์ตไปด้วย” วรันยาบอกอย่างดีใจ เพราะเคยดูรายการของพิธีกรสาวคนดังมาหลายครั้ง ซึ่งแต่ละครั้งก็มักจะมีเรื่องให้ตื่นเต้นอยู่ตลอด เช่น การสัมภาษณ์นางแบบโกอินเตอร์อย่าง...บุษกร สิโรบุญ ที่ไปเจอ แพททริกสัน โรคาซานเดอร์ หนุ่มทายาทตระกูลดัง ที่บินมาพักผ่อนที่สมุยกับคู่หมั้นสาว ก่อนจะถูกแฉกลางรายการด้วยคลิปเสียงที่บ่งบอกว่านางแบบดังตั้งใจจะแย่งแพททริกสันจากคู่หมั้นสาว ทำให้บุษกรต้องจบอาชีพนางแบบไปในคืนนั้น สร้างความฮือฮาไปทั่วทั้งประเทศ ตามด้วยการสัมภาษณ์ แดเนียล เสกสรร ร็อฟเวลล์ เที่หักหน้านางแบบสาว สการ์เล็ต ในรายการพร้อมกับให้ทนายยื่นฟ้อง หลังรู้ว่าถูกนางแบบสาวแอบตามถ่ายรูปตนในงานปาร์ตี้ต่างๆ โดยไม่ได้รับอนุญาต

“นันสัญญาว่าจะทำออกมาอย่างเต็มที่ค่ะ อ้อ! แล้วก็จะพักค้างคืนที่รีสอร์ตพรรณนารา เพื่อเก็บภาพบรรยากาศทั้งกลางคืนและตอนเช้า รวมไปถึงกิจกรรมต่างๆ ที่คุณไวน์แนะนำค่ะ”

“ได้ค่ะ ไวน์กับพี่คินยินดีมากๆ เลยค่ะ” วรันยาบอกอย่างยินดี

“ขอบคุณค่ะ” นันทกรณ์บอกอย่างซาบซึ้งใจ

“ใกล้เที่ยงแล้ว ผมว่าเราไปรับประทานอาหารกันเถอะครับ” ภาคินเอ่ยชวน

“เชิญค่ะ” วรันยาเอ่ยสมทบตามสามี

“ค่ะ” นันทกรณ์ขานรับก่อนจะหันไปพยักหน้าให้เหล่าทีมงานออกเดินตามเจ้าของรีสอร์ตเข้าไปด้านในห้องอาหาร

สิบห้านาทีต่อมา...พนักงานยกน้ำเงี้ยว น้ำยาป่าตีนไก่ แกงเขียวหวานลูกชิ้นปลากราย และแกงไตปลา มาเสิร์ฟที่โต๊ะ พร้อมกับผักต่างๆ อีกมากมาย ทำเอานักข่าวสาวถึงกับน้ำลายสอขึ้นมาทันทีทันใด

“คุณภาคินทำน้ำยาป่าอีสานใช่ไหมคะ?” นันทกรณ์หันไปเอ่ยถาม

“ครับ” ภาคินพยักหน้ายิ้มๆ

“งั้นนันต้องขอลองชิมก่อนค่ะ” นันทกรณ์ตักน้ำยาป่าขึ้นมาชิม

“เป็นยังไงบ้างคะ?” วรันยาถามอย่างรอลุ้น

“อื้ม...แซบมากๆ ค่ะ” นันทกรณ์บอกพร้อมกับยกนิ้วให้

“พี่นันครับ ผมยังไม่ทันได้เก็บภาพนะพี่” ช่างภาพที่กำลังเตรียมอุปกรณ์รีบบอกอย่างตกใจเมื่อเห็นรุ่นพี่ขยับถ้วยน้ำยาป่าอีสานมาวางตรงหน้า

“โอ๊ย! มาถึงขั้นนี้แล้วพี่รอไม่ไหวหรอก ขอพนักงานจัดให้อีกชุดแล้วกัน” นันทกรณ์บอกก่อนจะตักน้ำยาป่าอีสานราดบนเส้นขนมจีนเปล่าๆ ในชามของตนอย่างลืมอาย

“คร้าบบบ ค่อยๆ กินนะครับ แล้วก็รักษาหน้าของช่องด้วยนะครับ” ช่างภาพเอ่ยแซวอย่างขำๆ

“ว้าว! ผักเยอะมากๆ เลยค่ะ” คนที่ถูกความหิวครอบงำ ไม่ตอบ แต่หันไปสนใจผักสดต่อ

“เป็นผักออแกนิคที่ปลูกในไร่ไปรยาเวศทั้งหมดค่ะ” วรันยาบอกอย่างดีใจที่เห็นนักข่าวสาวชอบขนมจีนฝีมือของสามี

“แล้วสะตอล่ะคะ” นันทกรณ์หยิบสะตอขึ้นมาแกะอย่างรู้สึกทึ่ง เพราะเคยกินกับขนมจีนน้ำยาป่ามาครั้งหนึ่งแล้วติดใจมาก ไม่คิดว่าที่นี่จะมีให้ทานกับขนมจีนเช่นกัน

“สะตอส่งตรงมาจากทางใต้ครับ” ภาคินบอก

“อร่อยมากๆ เลยค่ะ” นันทกรณ์บอกก่อนจะลงมือทานขนมจีนต่ออย่างเอร็ดอร่อย

วรันยาลงมือกินขนมจีนตามนักข่าวสาวและคนอื่นอย่างรู้สึกหิว ขณะที่ภาคินหันไปสั่งพนักงานให้จัดชุดใหม่มาให้ทีมงานเก็บภาพ แล้วเอ่ยชวนทีมงานชายทั้งสองคนร่วมรับประทานอาหารด้วยกัน

ชั่วโมงต่อมา...นักข่าวสาวที่กินขนมจีนไปคนเดียวเกือบครึ่งกิโล เอ่ยขอตัวไปพัก เพราะอิ่มจนเดินไปไหนต่อไม่ไหว นอกเสียจากการได้อาบน้ำแล้วนอนพักเอาแรง เพื่อจะทำงานในช่วงค่ำๆ

ภาคินจัดการเปิดห้องพักให้กับเหล่าทีมงานและนักข่าวสาวเสร็จ ก็เดินทางกลับมาที่ไร่พร้อมกับภรรยาที่มีสีหน้าและท่าทีที่ดีขึ้นกว่าตอนที่ไปให้สัมภาษณ์ เมื่อช่วงเช้า

“พี่ว่าเราพักยกเรื่องทะเลาะกันเอาไว้ก่อน แล้วช่วยกันต้อนรับคุณนันให้เต็มที่ดีไหมครับ”

“ค่ะ” วรันยาขานรับก่อนจะเดินขึ้นบันได

“แล้วน้องไวน์จะไปไหน?” คนที่ยังพูดไม่จบขมวดคิ้วถามอย่างมึนงง

“จะไปนอนค่ะ ไวน์เวียนหัว” วรันยาหันมาตอบอย่างอย่างเสียไม่ได้

“พี่ไปด้วยครับ” ภาคินรีบออกเดินตาม

“ไม่ต้องเลย ไปดูคนงานในไร่เถอะค่ะ”

“ไม่! พี่โทรไปสั่งงานโอมเอาไว้แล้ว”

“แต่ไวน์ต้องการอยู่คนเดียว” เธอบอกด้วยใบหน้าบูดบึ้ง