ภาคิน (ซีรีส์ 3 หนุ่มซานเตียนโน่) นิยาย บท 77

สองวันต่อมา...

สิงขรกับนารีเตรียมคลิปวิดีโอที่บันทึกภาพขณะที่เสาวณีล็อกอินจากคอม ที่โต๊ะทำงาน เข้าไปปรับแต่งตัวเลขในบัญชีของบริษัท เพื่อปกปิดร่องรอยจำนวนเงินที่ธรรมนัสยักยอกไป ส่งให้ตำรวจดำเนินคดีกันอย่างเงียบๆ เพราะภาคินไม่อยากให้เรื่องนี้เป็นข่าว ในขณะที่กิจการต่างๆ กำลังไปได้สวย

หิรัญและภัคคินัยโทร. หาภาคิน โดยการประชุมสายวิดีโอคอล พูดคุยเรื่องการยักยอกเงินของธรรมนัส ซึ่งทั้งสองหนุ่มก็ลงความเห็นว่าต้องดำเนินคดีตามกฎหมายให้ถึงที่สุด ภาคินก็เห็นด้วย พร้อมกับขอร้องไม่ให้พี่ชายและแฝดผู้น้องบอกเรื่องนี้กับบิดามารดา เพราะอยากให้ทุกคนเที่ยวให้สนุก ส่วนตนและสิงขรจะจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย ก่อนที่ทุกคนจะกลับมา

ด้านเสาวณีที่ถูกจับได้ไม่ถึงอาทิตย์ก็ถูกประกันตัวออกมา รีบขับรถไปหา ผู้เป็นลุงที่บ้านพักตากอากาศนอกเมือง

“มาแล้วเหรอหลานรักของลุง” ธรรมนัสที่เพิ่งจะอาบน้ำเสร็จ เดินออกมาถามด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

“กว่าจะประกันตัวณีออกมาได้” เสาวณีต่อว่าก่อนจะนั่งลงที่ปลายเตียงด้วยสีหน้าบูดบึ้ง

“เอาน่า เรามาหาความสุขกันก่อนดีกว่า” ธรรมนัสบอกพร้อมกับดึงร่างที่อวบอัดเข้ามากอด

“เมื่อไหร่ลุงจะหยุดทำเรื่องบ้าๆ นี้กับณีสักที” คนที่ถูกลุงแท้ๆ ล่วงละเมิดมาตั้งแต่แตกเนื้อสาว เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความสะอิดสะเอียน

“ทำไมลุงต้องหยุด ณีลืมเรื่องคลิปไปแล้วเหรอ?” ธรรมนัสขู่ก่อนจะผลักหลานสาวลงนอน แล้วถลกกระโปรงขึ้นไปกองเอาไว้ที่เอว จากนั้นก็กระทำชำเราลูกสาวของพี่ชายต่างสายเลือดเหมือนเช่นทุกครั้ง

ชั่วโมงต่อมา...ธรรมนัสดึงแขนของหลานสาวให้ลุกตามไปที่โต๊ะกินข้าวที่ตนสั่งคนสนิทให้เตรียมเอาไว้ให้เป็นพิเศษ “ไปกินข้าวกัน”

“แล้วลุงจะทำยังไงต่อไปคะ” เสาวณีถามอย่างสงสัย เพราะหลังจากนี้เธอคงจะดำเนินชีวิตต่อไปอย่างยากลำบาก แม้เรื่องนี้จะไม่เป็นข่าวใหญ่ แต่เชื่อว่าคงจะไม่มีบริษัทไหนรับเธอเข้าทำงานต่อแน่ๆ

“กินข้าวก่อนเถอะน่า ลุงสัญญาว่าจะไม่ปล่อยให้หลานรักต้องเดือดร้อน” ธรรมนัสเอ่ยตัดบทด้วยสีหน้ายิ้มๆ

“ก็แน่ละ ถ้าณีต้องกลับเข้าไปอยู่ในคุกอีกครั้ง ลุงก็ต้องเข้าไปอยู่ด้วยเหมือนกัน” เสาวณีบอกอย่างไม่ยอม

“หึๆ มันจะไม่มีวันนั้นหรอก ลองชิมนี่ดูสิ ลุงสั่งมาจากร้านที่ณีชอบเลยนะ” ธรรมนัสบอกพร้อมกับตักเมนูโปรดให้อย่างเอาใจ

เสาวณีไม่ตอบ แต่ตักอาหารขึ้นมาทานเงียบๆ ชีวิตนี้จะมีใครที่ต้องมาเจอะมาเจอเรื่องบัดซบแบบเธออีก จะหนีอีกฝ่ายก็ขู่จะปล่อยคลิปประจาน และสั่งฆ่ามารดา เธอแอบหวังมาตลอดว่าหากเธอได้ครองคู่กับภาคิน ธรรมนัสจะไม่กล้าแตะต้องหรือตอแยกับเธออีก แต่มันก็เป็นเพียงแค่ความหวังลมๆ แล้งๆ ที่ไม่มีวันจะเป็นจริง เพราะภาคินไม่เคยที่จะเปิดโอกาสให้เธอได้เข้าใกล้อีกเลย

สามวันต่อมา....ไร่ไปรยาเวศ เวลา 09:40 น.

อุ๊บ...อ๊อก... หลังจากที่ลูกน้องคนสนิทจอดรถ ภาคินก็วิ่งไปโก่งคออาเจียน ที่ข้างๆ ต้นกล้วย

“ไหวไหมครับนาย” โอมตามไปลูบหลังให้อย่างเป็นห่วง

“อืม! แกช่วยไปเก็บตะลิงปลิงมาให้สัก 4-5 ลูกสิ” คนที่อาเจียนเสร็จ หันมาบอกด้วยสีหน้าอิดโรย

“เอ่อ...นายจะเอามาทำอะไรเหรอครับ” โอมถามอย่างสงสัย

“นายบอกก็ไปเก็บมาเถอะน่า ถามนู่นนั่นนี่เยอะจังวะ” สิงขรต่อว่าพร้อมกับส่งขวดน้ำดื่มไปให้ผู้เป็นนายบ้วนปาก

“ครับๆ ไปเดี๋ยวนี้แหละครับ” โอมขานรับก่อนจะวิ่งไปยังต้นตะลิงปลิงที่อยู่ห่างไปประมาณยี่สิบเมตร

“คุณไวน์ท้องใช่ไหมครับ” สิงขรเอ่ยถามทันทีที่ลูกน้องคนสนิทออกวิ่ง ไปไกล

“พี่สิงห์รู้ได้ไงครับ?” ภาคินที่บ้วนปากเสร็จหันมาถามอย่างตกใจนิดๆ

“คือนารีบอกผมว่าช่วงก่อนเห็นคุณไวน์อาเจียนบ่อยๆ ตอนแรกก็คิดว่า คุณไวน์ท้อง แต่อาทิตย์ที่ผ่านก็เห็นอาการดีขึ้น เลยคิดว่าที่อาเจียนในช่วงก่อนนั้นอาจจะเป็นเพราะเครียดกับข่าวต่างๆ แต่พอเห็นอาการของคุณคินในช่วงหลายวัน ที่ผ่านมานี้ ผมมั่นใจคุณไวน์ท้องแน่นอนครับ”

“หึๆ อะไรทำให้พี่สิงมั่นใจครับ” ภาคินหัวเราะเบาๆ ที่อีกฝ่ายคาดการณ์ได้ถูกต้อง

“ก็อาการที่คุณคินกำลังเป็นอยู่ในตอนนี้ เขาเรียกว่าอาการแพ้ท้องแทนเมียครับ” สิงขรบอกยิ้มๆ

“! นี่ผมแพ้ท้องแทนน้องไวน์เหรอครับพี่สิงห์” ภาคินถามอย่างไม่อยากจะเชื่อ

“ก็แล้วคุณไวน์ท้องจริงหรือเปล่าล่ะครับ”

“ใช่ครับ น้องไวน์ตั้งท้องอ่อนๆ ผมก็เพิ่งจะทราบตอนที่บังคับให้ไปหาหมอด้วยกัน” ภาคินยอมรับตามตรง

“ผมดีใจด้วยนะครับคุณคิน” สิงขรบอกอย่างดีใจ