พ่ายรักท่านอ๋องตัวร้าย นิยาย บท 131

คนสมัยก่อนชอบทำแบบนี้ ดูเหมือนมีคนวางยาสลบ

นางรีบฉวยเสื้อผ้ามา เดินไปที่หน้าต่างปิดกระบอกไม้ไผ่

ขณะที่นางกำลังคิดว่าจะจัดการอย่างไร พลันเสียงการต่อสู้ดังขึ้นข้างนอก เหลิ่งอวี้รีบลุกขึ้นนั่ง ถามอย่างกระวนกระวายใจว่า

“หลันเอ๋อร์ มีอะไรหรือ”

ลั่วหลันรีบเดินไปหาเขา ส่ายหัวไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

“ไม่รู้สิ เมื่อครู่มีคนพยายามใช้ยาสลบ หลังจากนั้นมีเสียงต่อสู้ดังขึ้น พวกอาอวี่คงรู้เรื่องแล้ว ท่านรอที่นี่ก่อน หม่อมฉันจะออกไปดู”

แม้ว่าเหลิ่งอวี้จะเป็นห่วงที่นางออกไปข้างนอกคนเดียว แต่เขาก็รู้ดีว่าถ้าเขาออกไปด้วย ตนเองจะยิ่งเป็นภาระ

เขาพยักหน้าอย่างกังวล "หลันเอ๋อร์ ระวังตัวด้วย"

ลั่วหลันมองเขาอย่างปลอบโยน เร่งฝีเท้าเดินไปที่ประตู

พอนางมาถึงประตูก็เห็นชายชุดดำสองคนกำลังต่อสู้กัน

นี่...

สองคนนี้ไม่เหมือนคนของจวนอ๋อง ขณะที่นางรู้สึกประหลาดใจ พวกอาอวี่กับอาโฮ่วที่ได้ยินเสียงก็วิ่งเข้ามาพร้อมอาวุธ แต่กลับพบว่าทั้งสองคนกำลังต่อสู้กันอย่างดุเดือด ไม่สามารถแทรกแซงได้ ทำได้เพียงล้อมตัวลั่วหลัน ถามอย่างสงสัย

“หวังเฟย เกิดอะไรขึ้น”

ลั่วหลันส่ายหัวอย่างไม่เข้าใจ "หนึ่งในสองคนนี้เป็นนักฆ่า แต่ข้าไม่รู้ว่าคนไหน"

“ทำอย่างไรดี ปล่อยให้พวกเขาสู้กันต่อไปแบบนี้หรือ”

ลั่วหลันขมวดคิ้วครุ่นคิดครู่หนึ่ง จากนั้นพูดกับอาโฮ่ว

“ตะโกนเสียงดัง แจ้งเจ้าหน้าที่”

เมื่อได้ยินดังนั้น อาโฮ่วจึงตะโกนว่า “อาอวี่ ไปแจ้งเจ้าหน้าที่ มีนักฆ่าที่นี่”

เมื่อชายชุดดำทั้งสองได้ยิน คนหนึ่งหยุดชะงักทันที มองชายชุดดำที่อยู่ตรงหน้า เหาะขึ้นไปบนหลังคาหายตัวไปอย่างรวดเร็ว

ชายชุดดำอีกคนยืนนิ่งไม่ขยับเขยื้อน พวกอาโฮ่วเข้าไปชี้กระบี่จ่อคอของเขา

อากังพูดกับลั่วหลัน

“หวังเฟย ส่งคนนี้ไปที่ศาลาว่าการหรือไม่”

ลั่วหลันขมวดคิ้ว นางไม่แน่ใจว่าคนคนนี้เป็นนักฆ่า หรือคนที่ขัดขวางนักฆ่า นางจึงเดินเข้าไปหาชายชุดดำถามว่า

“พวกเจ้ามาที่จวนอวี้อ๋องทำไม อยากได้เงินหรือคนกันแน่”

คนคนนั้นมองนางตะลึง จากนั้นก็พูดว่า

“ข้า...ข้ามาหาคน”

ลั่วหลันมองดูเขาอย่างงุนงง "มาหาใคร?"

ชายชุดดำมองนางพูดช้าๆ

“ข้ามาหา...อวี้อ๋อง”