เสี่ยวจื้อก็เป็นเด็กดี ไปเรียนได้ไม่กี่วัน ก็ได้รับการชมเชยจากท่านอาจารย์กั๋ว บอกว่าเขามีพรสวรรค์ฉลาดหลักแหลม มีปัญญาเกินคน ในอนาคตจะต้องประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน
เสี่ยวจื้อดีใจกับคำชมเชยของท่านอาจารย์กั๋ว หลังจากที่ลั่วหลันส่งคนไข้คนสุดท้ายในช่วงบ่าย เสี่ยวจื้อก็รีบมาเเบ่งปันเรื่องนี้กับลั่วหลันอย่างใจจดใจจ่อ
เขายืนอยู่ตรงหน้าลั่วหลัน เงยหน้าขึ้น พูดด้วยดวงตาโตเป็นประกายว่า
“พี่สาว วันนี้ท่านอาจารย์ชมข้าด้วย”
“อ่อ?”
ลั่วหลันที่กำลังเก็บหมอนวัดชีพจรเเละสิ่งของอื่นๆ เมื่อได้ยินเขาพูดเช่นนั้นก็เงยหน้าขึ้นมองเขา ถามด้วยความสงสัยว่า
“ท่านอาจารย์พูดว่าอะไร”
เสี่ยวจื้อแลบลิ้นออกมา พูดเสียงเบาด้วยความเขินอายเล็กน้อยว่า
“ท่านอาจารย์บอกว่าข้าเรียนเก่ง ในอนาคตจะต้องประสบความสำเร็จอย่างมาก”
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ หลิ่วเม่ยก็อดไม่ได้ที่จะตำหนิเขาว่า
“เสี่ยวจื้อ ท่านอาจารย์พูดแบบนี้กับเด็กทุกคน เจ้าอย่าเชื่อเป็นจริงเป็นจัง อย่าหยิ่งยะโส!”
เสี่ยวจื้อก้มหน้าลงด้วยความอับอาย ความดีใจเมื่อครู่ก็ดับวูบลงทันทีด้วยคำพูดเพียงประโยคเดียวของหลิ่วเม่ย
ลั่วหลันรีบปลอบโยนเขาว่า
“ข้าไม่คิดเช่นนั้น ท่านอาจารย์กั๋วดูเป็นคนเข้มงวด เขาคงไม่ชมคนพร่ำเพรื่อ เสี่ยวจื้อของพวกเราเเต่เดิมก็เป็นคนฉลาด มีไหวพริบ ในอนาคตจะต้องเป็นคนเก่งกาจ อาจจะสอบได้จอหงวนก็ได้นะ”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ มุมปากของเสี่ยวจื้อก็ปรากฏรอยยิ้ม คิ้วที่ขมวดอยู่ก็คลายออก
ลั่วหลันกวักมือเรียกเขา เขาก็รีบวิ่งเหยาะๆไปข้างๆนาง “พี่สาว มีอันใดหรือ”
ลั่วหลันกระซิบที่ข้างหูเขาว่า
“ท่านอ๋องสามารถยืนได้เเล้ว เจ้าอยากไปเจอเขาไหม”
“จริงหรือ”
ทันทีที่ได้ยินคำพูดนี้ เสี่ยวจื้อแทบจะกระโดดขึ้น “อยากเจอ อยากเจอ”
ลั่วหลันเอานิ้วเเตะที่ริมฝีปาก ส่งเสียงชู่วเป็นสัญญาณให้เขาเงียบ จากนั้นก็ให้หลิ่วเม่ยช่วยกันจัดเก็บกล่องยาให้เรียบร้อย ส่วนนางก็จับมือเสี่ยวจื้อเดินไปทางลานด้านหลัง
เดินผ่านทางเดิน ผ่านระเบียงของทางด้านหลัง ผ่านประตูพระจันทร์ เเล้วพวกนางก็มาถึงสวน ถึงแม้ตอนนี้จะยังไม่มีดอกไม้ให้ชมสักดอก เเต่ทิวทัศน์ในสวนเเห่งนี้ก็ยังคงงดงาม
บนพื้นที่โล่งเเห่งหนึ่ง เหลิ่งอวี้กำลังต่อสู้กับเสี่ยวหลิงจื่อ อาโฮ่วนั่งยองๆอยู่ข้างๆ มองดูตาไม่กระพริบ
เมื่อเสี่ยวจื้อเห็นภาพนี้ เขาก็เบิกตากว้าง ชี้ไปที่เหลิ่งอวี้ที่กำลังออกท่าทางเเละอุทานด้วยความประหลาดใจว่า
“พี่สาว รูปร่างของพี่เขยหล่อเหลาจริงๆ…”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่ายรักท่านอ๋องตัวร้าย
บทที่เคยปลดล็อกด้วยเหรียญไปแล้ว ทำไมกลับมาอ่านซ้ำไม่ได้...
เติมเหรียญแล้วแต่ปลดล็อกไม่ได้...