พ่ายรักท่านอ๋องตัวร้าย นิยาย บท 172

แต่พระสนมลี่กุ้ยเฟยคนนั้น นางเพิ่งเจอเป็นครั้งแรก นางดูแล้วสาวกว่าพระสนมฉางกุ้ยเฟยเล็กน้อย บนใบหน้ามีสง่าราศี ให้ความรู้สึกอ่อนโยนและไม่กล้าเข้าใกล้ง่ายๆ

ฮ่องเต้นั่งอยู่บนตำแหน่งประธาน และกุ้ยเฟยสองคนนั่งอยู่ซ้ายขวาของเขา ทางเหลิ่งหมิงนั่งอยู่ตำแหน่งข้างเหลิ่งซี เหล่าสนมคนอื่นที่มาพร้อมกันทยอยนั่งตำแหน่งอยู่ด้านล่างสองฝั่ง

ฮ่องเต้กวาดตามองทุกคน แววตาสดใสยกมือพูดว่า

“ทุกคนลุกขึ้นเถอะ! วันนี้เป็นวันเกิดของพระสนมฉางกุ้ยเฟย ทุกคนไม่ต้องมากพิธี”

ทุกคนได้ยินพูดพร้อมกันและทยอยลุกขึ้น

“ขอบพระทัยฝ่าบาท...”

ฝ่าบาทมองที่อู๋หลินหลินที่หน้าตาบิดเบี้ยว นั่งอยู่ที่เดิมไม่ยอมคุกเข่า อู๋หลินหลินเห็นก็ยกผ้าเช็ดหน้าขึ้นเช็ดน้ำตาไปพลาง สะอึกสะอื้นไปพลาง

“เสด็จพ่อโปรดอภัย ลูกถวายบังคมให้ท่านไม่ได้”

ได้ยินนางพูดแบบนี้ พระสนมฉางกุ้ยเฟยขมวดคิ้วแน่น แสร้งถามอย่างเป็นห่วง แต่ความจริงกำลังไม่พอใจ

“หลินหลินเป็นอะไรไป? วันนี้เป็นวันเกิดของข้า เป็นวันมงคลใหญ่ทำไมถึงร้องไห้?”

ได้ยินนางถามแบบนี้ อู๋หลินหลินก็ร้องไห้หนักกว่าเดิม

“ฮือๆ เสด็จแม่โปรดอภัย ลูกรู้อยู่ในงานแบบนี้ไม่ควรเสียมารยาทเช่นนี้ แต่ลูกได้รับความไม่เป็นธรรมจริงๆ ประกอบกับเจ็บเอวมากจนทนไม่ไหว!”

นางพูดจบ ใช้มือกดเอวของตัวเองเหมือนขยับ เอวบางก็จะหักอย่างนั้น

ฮ่องเต้ขมวดคิ้วมองนางอย่างสงสัย “เรื่องไม่เป็นธรรมอะไร? ถึงต้องเข้าวังมาร้องทุกข์วันนี้?”

อู๋หลินหลินเห็นฮ่องเต้ถามขึ้นก็ร้องไห้ในทันที

“เสด็จพ่อ เดิมทีลูกไม่อยากรบกวนความสนุกของทุกคน ตอนเช้าเข้าวังถูกคนใจร้ายทำร้ายจนบาดเจ็บหนักจริงๆ หากไม่ใช่ไม่อยากพลาดงานวันเกิดของเสด็จแม่ ลูกตอนนี้คงนอนบนเตียงลุกไม่ขึ้นแล้ว ฮือๆ...”

ได้ยินคำพูดของนาง ฮ่องเต้กับพระสนมฉางกุ้ยเฟย และลี่เฟย รวมไปถึงคนในงานแสดงสีหน้าตกใจ ใครจะคาดคิด มีคนกล้าอยู่ในวังลงมือกับไท่จื่อเฟย? เป็นการกระทำที่ไม่กลัวตายจริงๆ ดังนั้นเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเล็ก ฮ่องเต้จะต้องโกรธจัด จะต้องลงโทษคนที่ทำให้ไท่จื่อเฟยโกรธกระมัง!

อย่างที่คิด หลังจากฮ่องเต้ฟังคำพูดของนางจบ หน้าบึ้งตึงถามเสียงดังขึ้น

“ใครใจกล้าเช่นนี้? อยู่ในวังทำให้หลินหลินบาดเจ็บ?”

ลั่วหลันนั่งอยู่ในมุมหนึ่งถอนหายใจ อาหงก้มตัวพูดเสียงเบาว่า