พ่ายรักท่านอ๋องตัวร้าย นิยาย บท 224

ลี่เฟยไม่ได้รีบร้อนแต่ก็พูดอีกครั้ง

“อ้อ พี่หญิง ข้าได้ยินมาว่ามีผู้หญิงในจวนรัชทายาทกำลังตั้งครรภ์ แต่รัชทายาทไม่ได้แต่งตั้งนางเป็ฯสนม และ... และสามีและลูกของผู้หญิงคนนี้ดูเหมือนจะถูกฆ่าโดย...รัชทายาท”

หลังจากกล่าวเช่นนี้แล้ว ลี่เฟยก็ค่อยๆ ยืนขึ้นและโค้งคำนับอย่างสง่างามโดยไม่รอให้ฉางกุ้ยเฟยพูดอะไร "พี่หญิง โปรดพักผ่อน ข้าขอตัว”

อย่างไรก็ตามนางได้กล่าวสิ่งที่นางต้องการจะพูดแล้ว และลี่เฟยก็ไม่อยากอยู่ที่นี่อีกต่อไป นางจึงยืนขึ้นพร้อมรอยยิ้ม โค้งคำนับฉางกุ้ยเฟยและเดินจากไปอย่างช้าๆ

คำพูดของนางยังคงก้องอยู่ในหูของฉางกุ้ยเฟย ฝ่าบาทสามารถทนฟังการใส่ร้ายของเหลิ่งอวิ่นต่อเหลิ่งอวี้ได้ แต่เขาจะทนฟังการสังหารผู้บริสุทธิ์ด้วยหรือไม่ เขาจะทนดูอย่างไม่ทำอะไรหรือ?

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ นางก็หรี่ตาลงเล็กน้อยแล้วกล่าวอย่างเข้มงวดกับแม่นมอวี่ที่อยู่ข้างๆ

“เจ้าได้ยินสิ่งที่ลี่เฟยพูดหรือไม่? ไปตรวจสอบว่าเกิดอะไรขึ้นแล้วกลับมารายงานข้า”

“บ่าวจะรีบไปทันทีเจ้าค่ะ”

หลังจากพูดจบแม่นมอวี่ก็ออกไปอย่างรวดเร็ว

นางขมวดคิ้วก่อนจะเอยกับสาวใช้อีกคน

“วางนักฆ่าเพิ่มอีกตามเส้นทางระหว่างเมืองหลวงและหอหนิงกู่ ฆ่าเหลิ่งอวี้ทันทีที่เจอเขา”

เมื่อนางกล่าวเช่นนี้แววตาก็ปรากฎความเกลียดชัง ราวกับดวงไฟที่กำลังจะปะทุ

เมืองหนิงหลัว

แผ่นป้ายของโรงยาหุยชุนถูกแขวนขึ้น และทำความสะอาดลานด้านในและด้านนอก ลานทั้งหมดดูสะอาดและเป็นระเบียบ

ลั่วหลานขอให้อาโฮ่วและอาอวี่ซื้อประทัด ในวันเปิดงานพวกเขาจุดประทัดกันเป็นแถวยาว และทางเข้าก็เต็มไปด้วยผู้คนที่มาชมความสนุกสนาน

หลังจากได้ยินเสียงประทัดแล้ว ลั่วหลานที่ยืนอยู่ตรงประตูห้องโถงก็ตะโกนบอกผู้คนที่มาชมความตื่นเต้นว่า

“ข้าแซ่ลั่ว หลังจากนี้ทุกท่านสามารถเรียกข้าว่าหมอลั่วได้ ภายในหนึ่งเดือนนี้ หากใครก็ตามที่ต้องการพบหมอจะได้รับการยกเว้นค่ารักษา ข้าจะเก็บเฉพาะค่ายาเท่านั้น”

เมื่อได้ยินดังนั้นกลุ่มคนก็ส่งเสียงฮือฮา

“ดีมาก โรงยาอื่นคิดค่ารักษาร้อยชั่ง เจ้าไม่คิด พวกเราจะมาที่นี่แล้วกัน”

มีคนเอ่ยถามอย่างสงสัย

“แล้วยาของเจ้าแพงไหม? เจ้าเก่งแค่ไหน?”

อาโฮ่วเห็นเช่นนั้นก็รีบตะโกน

“เกรงว่าทักษะของหมอลั่วจะไม่มีหมอคนไหนในเมือหนิงหลัวเทียบได้”

“ใครกล้าโอ้อวด”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน