เข้าสู่ระบบผ่าน

พ่ายรักท่านอ๋องตัวร้าย นิยาย บท 248

ได้ยินพูดแบบนี้ ลั่วหลันก็รีบลงจากเตียง “เช่นนั้นข้าก็ควรไปพบด้วย”

เหลิ่งอวี้จัดระเบียบเสื้อผ้าของตัวเองเสร็จ ก็หันไปช่วยนางจัดผม จากนั้นกล่าวด้วยรอยยิ้มเบา ๆ ว่า

“ได้ เจ้าไปล้างหน้าล้างตาก่อนเถอะ อีกเดี๋ยวค่อยมาหา”

พูดจบ เขาไม่ลืมจับศีรษะของนาง และทิ้งรอยจูบอันอ่อนโยนไว้บนหน้าผากของนาง

เห็นเหลิ่งอวี้เดินจากไป อาไฉ่ก็ยกอ่างน้ำเข้ามาให้นางล้างหน้า ปากยังไม่ลืมพึมพำว่า

“หวังเฟย ข้างนอกมีคนมาเยอะมาก ล้วนเป็นคนที่สวมชุดรบ แม่ทัพหลิวที่เป็นผู้นำดูน่าเกรงขามจริง ๆ คำนั้นเรียกว่าอะไรน่ะเจ้าคะ?”

นางพูดพร้อมกับเกาศีรษะ คิดไม่ออกว่าจะใช้คำไหนมาบรรยายแม่ทัพหลิวคนนี้

ลั่วหลันลูบเส้นผมยาวทางข้างหน้าของตัวเอง และหรี่ตายิ้มเบา ๆ “องอาจห้าวหาญ?”

“ใช่ใช่ใช่”

อาไฉ่แบะปาก ยิ้มอย่างเขินอายทันที “อาไฉ่รู้หนังสือไม่มาก หมายถึงอันนี้แหละเจ้าค่ะ แม่ทัพหลิวคนนั้น ดูน่าเกรงขามจริง ๆ”

อาไฉ่พูดแบบนี้ ลั่วหลันรู้สึกว่านางยิ่งต้องไปเจอแม่ทัพหลิวคนนี้แล้ว ตอนนี้มีคนสองคนที่ยึดครองแคว้นต้าหนิงไปครึ่งแผ่นดิน คนหนึ่งคืออู๋หงลูกชายของราชครูอู๋ อีกคนหนึ่งคือหลิวเต๋อชังแม่ทัพหลิวคนนี้ ทั้งสองคนนี้ เป็นคนที่ฝ่าบาทต้องให้เกียรติเล็กน้อย

ตอนนางเก็บข้าวของให้เรียบร้อยและมายังห้องโถงหลักของจวนอวี้อ๋อง เหลิ่งอวี้กับหลิวเต๋อชังกำลังคุยอะไรบางอย่างด้วยสีหน้าหนักอึ้ง

นางยืนอยู่ตรงประตูทางเข้าครุ่นคิดว่าจะเข้าไปดีหรือไม่ เหลิ่งอวี้เงยหน้าเห็นนาง จึงรีบลุกขึ้นและเรียกนางเข้ามา

นางถึงได้ก้าวเท้าเข้าไปในประตูห้องโถงหลัก ตอนเหลิ่งอวี้เข้ามาต้อนรับ เขาจับของนางและพามาตรงหน้าหลิวเต๋อชัง และแนะนำกับเขาว่า

“แม่ทัพหลิว คนนี้คือสุ่ยลั่วหลันภรรยาของข้า ที่ข้าเพิ่งเล่าให้ท่านฟังว่า เป็นคนที่ลากข้ากลับมาจากโลงศพ”

ได้ยินเขาพูดแบบนี้ หลิวเต๋อชังก็เงยหน้ามองนาง ขณะสำรวจนางตั้งแต่หัวจรดเท้า ในดวงตาได้ปรากฏแสงซึ่งไม่อาจอธิบายได้ขึ้นแวบหนึ่ง

ผู้หญิงคนนี้ เขารู้สึกคุ้นตา…

ในขณะเดียวกัน ลั่วหลันก็สังเกตแม่ทัพหลิว แม่ทัพหลิวดูแล้วน่าจะอายุราว ๆ ห้าสิบ ท่าทางเป็นธรรมชาติ สีหน้าสงบนิ่ง บนตัวของเขาเผยให้เห็นบุคลิกของแม่ทัพซึ่งแม้จะผ่านสงครามมาเป็นร้อยครั้ง แต่ยังคงสุขุมไม่ลนลาน

บุคลิกของแม่ทัพแบบนี้ ไม่ใช่ว่าใครก็สามารถแสร้งทำออกมาได้ ลั่วหลันจึงได้แน่ใจ ที่เหลิ่งอวี้บอกว่าเขาเป็นคนคุณธรรมสูงส่ง ไม่ใช่เรื่องหลอกลวงเลยสักนิด

นางรีบคำนับ และทักทายเล็กน้อย “แม่ทัพหลิว ข้าน้อยสุ่ยลั่วหลันขอคารวะท่าน”

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่ายรักท่านอ๋องตัวร้าย