พ่ายรักท่านอ๋องตัวร้าย นิยาย บท 289

“ก็ได้ เข้าไปพักผ่อน ข้าจะอยู่ห้องข้าง ๆ มีเรื่องอะไรเรียกข้าได้ตลอดเวลา”

ลั่วหลันผงกหัวอย่างหนัก “ไปเถอะ ข้าก็จะเข้าไปดูเสี่ยวจื้อ”

พูดจบ นางก็ยิ้มเบา ๆ ให้เหลิ่งอวี้ ดึงมือของมาจากฝ่ามือของเขา หันหลังและเข้าไปในห้อง

พอปิดประตู นางก็พิงบนประตูทันที นางรู้สึกว่าตัวเองไร้เรี่ยวแรง ร่างกายเหมือนจะพังทลาย

แต่นางไม่อยากแสดงออกต่อหน้าเหลิ่งอวี้ นางกลัวเขาจะเป็นห่วง แบบนั้นเข้าคงไม่มีทางไปพักผ่อน

ยืนพักอยู่กับที่สักพัก นางถึงจะเดินเข้าไปในห้องผ่าตัด เห็นอัตราที่ผันผวนอย่างสม่ำเสมอบนเครื่องช่วยหายใจ ก็สบายใจขึ้นเล็กน้อย

นางนั่งอยู่ข้างเตียง มองเสี่ยวจื้อที่สวมหน้ากากออกซิเจน และพึมพำว่า

“พี่หญิงขอโทษเจ้า เจ้าต้องเข้มแข็ง พี่หญิงรู้ว่าเป็นเด็กเข้มแข็ง เจ้าต้องดีขึ้นแน่นอน เจ้ายังมีเรื่องอีกมากมายที่ต้องทำรู้หรือเปล่า?”

นางรู้ว่า นางพูดอะไรไปเสี่ยวจื้อก็ไม่มีทางตอบ นางสูดลมหายใจเข้าลึก หลังจากเปลี่ยนสารอาหารให้เสี่ยวจื้อแล้ว ถึงจะนอนบนเตียงพักผ่อนทางด้านข้าง ไม่นาน นางก็เข้าสู้เข้าฝัน

ในฝัน นางกลับไปยังชาติก่อน ยืนอยู่บนถนนที่เต็มไปด้วยคนแปลกหน้า นางรู้สึกสิ้นหวังมาก นางตามหาร่างของเหลิ่งอวี้ แต่หาไม่พบ

นางรู้สึกว่าร่างกายของตัวเองราวกับถูกควันจนว่างเปล่า นางอยากจะตะโกนเรียกชื่อของเหลิ่งอวี้ แต่กลับพบว่าตัวเองอ้าปากไม่ได้

ทันใดนั้น นางก็เห็นร่างที่คุ้นเคยสองร่าง นั่นคือเหลิ่งอวี้ เขาจูงมือของเสี่ยวจื้อ สีหน้าของพวกเขาไร้ความรู้สึก หันหลังให้ตัวเอง และค่อย ๆ เดินห่างออกไป

“เหลิ่งอวี้…”

ในที่สุดนางก็ส่งเสียงออกมา และสะดุ้งตื่นขึ้นมาในเวลานี้

เมื่อเห็นห้องผ่าตัดที่คุ้นเคยรอบตัว นางก็หลับตาลงสูดลมหายใจเข้าลึก ก่อนจะลืมตาอีกครั้ง

นึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในฝันเมื่อครู่ หน้าผากของนางก็มีเหงื่อออกเล็กน้อย

นางไม่รู้ว่าทำไมตัวเองถึงฝันแปลก ๆ แบบนั้น ชัดเจนว่าเหลิ่งอวี้อยู่ที่ห้องข้าง ๆ ชัดเจนว่าเสี่ยวจื้ออยู่ตรงหน้าตัวเอง

นั่งอยู่บนเตียง นางสูดลมหายใจเข้าลึก คิดว่าเพราะตัวเองเห็นเสี่ยวจื้อถูกคนทำร้ายจนกลายเป็นแบบนี้ นางรู้สึกสิ้นหวังมาก ถึงได้ฝันร้ายแบบนี้กระมัง!

ลูบเหงื่อที่ซึมออกมาจากหน้าผากของตัวเอง นางลุกขึ้นและเดินมาข้าง ๆ เสี่ยวจื้อ จับมือของเขาขึ้นมาลูบเบา ๆ และเอามือวางบนชีพจรของเขา โชคดี ชีพจรของเขาเต้นแล้ว

มุมปากของนางยกยิ้มเล็กน้อย รู้สึกสบายใจขึ้นเล็กน้อย ใบหน้าของนางก็ผ่อนคลายขึ้นเล็กน้อย

……

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน