พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 752

ตอนที่ 752 มีโอกาสชนะมากขึ้นอีกหนึ่ง

ฉินโจวยิ้ม “ทำอย่างกับข้าเป็นคนไร้ประโยชน์อย่างนั้นแหละ ช่วยอะไรไม่ได้สักอย่าง”

หลีโม่คิดไม่ถึงว่านางจะคิดแบบนี้ เลยอดจับมือนางไม่ได้ แล้วพูดอย่างจริงจังว่า “เปล่าเลย ฉินโจว ครั้งนี้เราแค่จะล้มลูกหมาลูกแมวแค่ตัวสองตัวเท่านั้น ไม่ต้องรบกวนเจ้าออกโรงหรอก หากมีอะไรให้ช่วย ข้าจะปล่อยให้ชื่อของแม่ทัพใหญ่อย่างเจ้าไร้ประโยชน์ได้ยังไงกัน?”

ฉินโจวมองไปที่มือของนาง มือของนางขาวมาก เทียบกับมือหยาบ ๆ ของนางมันต่างกันโดยสิ้นเชิง มือของนางอ่อนโยน อบอุ่น

ในใจของนาง จู่ ๆ ก็หวั่นไหวแปลก ๆ

นางรีบเก็บมือของนางออกมา แล้วพูดว่า “ก็ได้ ถ้าอย่างนั้นข้าจะรอเจ้าสู้กับเสือตัวโต แล้วค่อยออกโรงช่วยก็แล้วกัน”

หลีโม่มองไปที่ท่าทีของนาง พลันนึกถึงคำพูดของซูชิงกับเจ้าเจ็ด มันทำให้นางรู้สึกทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน

ถึงแม้นางจะรู้สึกว่าพวกของเจ้าเจ็ดคิดมากเกินไป แต่ว่า หลังจากที่รู้จักกันได้ระยะหนึ่งแล้ว นางรู้สึกว่า เหมือนว่าฉินโจวจะรู้สึกอะไรกับนางจริง ๆ

นางอยากได้มิตรภาพความสัมพันธ์ ไม่ใช้ความรู้สึกแบบอื่น

“จริงสิ ฮ่องเต้คังผิงตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าเป็นยังไงบ้างแล้ว?” หลีโม่เปลี่ยนประเด็น นางรู้ว่าฉินโจวคอยสังเกตข่าวของทางเป่ยม่อตลอด ตอนที่อยู่ที่เป่ยม่อ นางก็เตรียมคนไว้แล้ว

ฉินโจวเหมือนโล่งใจไป “ทุกอย่างยังเป็นไปตามที่วางไว้”

“ทางฉู่จิ้งยังไม่มีความเคลื่อนไหวเหรอ?”

ฉินโจวยิ้ม “ตอนนี้เขายังกล้าทำอะไรอีกเหรอ?”

“ก็ดี” หลีโม่พยักหน้า

ตำหนักอี๋หลาน

พระนางอี๋กุ้ยเฟยได้ยินรับสั่งของฮองเฮา นางเองก็รู้สึกแปลกใจ “เจ้าบอกว่าจาวกุ้ยเฟยท้องงั้นเหรอ?”

“ใช่” หูฮวนหลิงพูดว่า “คิดไม่ถึงเลยว่า แม้แต่นางก็มีบุญมากกว่าข้า”

เดิมคิดว่าซุนฟางเอ้อร์ร่างกายไม่ดี เห็นใบหน้าของนางซีดเซียว คิดว่านางอาจจะมีลูกไม่ได้ เพราะ ฝ่าบาทก็ทรงเสด็จไปที่ตำหนักซีเวยตลอด ก็ไม่มีข่าวดีลอดออกมากเลย

คิดไม่ถึงเลยว่า ......

อี๋กุ้ยเฟยถึงแม้จะไม่ได้ดูกังวลใจเหมือนกับหูฮวนหลิง แต่นางก็รู้สึกได้ถึงความไม่ปลอดภัย

ถึงแม้นางจะไม่รู้ว่าเจตนาที่แท้จริงงฝ่าบาทโปรดให้ซุนฟางเอ้อร์อยู่เพราะอะไร แต่คิดว่าน่าจะเกี่ยวข้องกับอาการป่วยของเขา

หากอาการป่วยของฮ่องเต้ต้องพึ่งซุนฟางเอ้อร์ ถ้าอย่างนั้นซุนฟางเอ้อร์ก็จะได้รับการโปรดปรานไม่น้อยเลย หากนางคลอดองค์ชายออกมา อีกทั้งยังรักษาอาการของพระองค์ได้ ฮ่องเต้อาจจะแต่งตั้งให้ลูกชายของนางเป็นรัชทายาทก็ได้

นางวางแผนมานานขนาดนี้ จะให้คนอื่นมาชิงตำแหน่งรัชทายาทไปได้ยังไง

ตอนนี้ รัชทายาทถูกปลดไม่มีประโยชน์แล้ว อ๋องเหลียงไม่มีใจคิดจะชิง องค์ชายสามของพระสนมหมุยเฟยเฉลียวฉลาด แต่ว่า เพราะหมุยเฟยไม่ได้มีความสามารถอะไร ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของนางแน่นอน

องค์ชายสี่ยิ่งไม่ต้องพูดถึง เรื่องหัวคิดไม่ค่อยดี องค์ชายห้าของพระสนามเหลียงเฟยก็อายุน้องป่วยบ่อย จะให้รับภาระใหญ่ก็ไม่ได้ พระสนมเหลียงเฟยใจแคบ มองอะไรแค่ตรงหน้า คิดอยากจะกำจัดนางง่ายยิ่งกว่าพลิกฝ่ามือ

หากซุนฟางเอ้อร์คลอดลูกชายได้ มันเป็นภัยต่อนางมาก

หูฮวนหลิงเองก็ไม่อ้อมค้อม นางพูดตรง ๆ เลยว่า “พระสนมเอก ข้าเข้าวังมานานขนาดนี้ ก็ถือว่าสนิทกับเจ้าพอสมควร ข้าเองก็ขอพูดตรง ๆ เลยนะ ตอนนี้ซุนฟางเอ้อร์ตั้งท้อง ทำให้ข้ากินไม่ได้นอนไม่หลับเลย หากพระสนมช่วยข้ากำจัดภัยให้ได้ ข้าจะซาบซึ้งใจมาก”

อี๋กุ้ยเฟยยิ้มแล้วพูดว่า “พระนางเมตตา หม่อมฉันรู้สึกเป็นเกียรตินัก เพียงแต่ จาวกุ้ยเฟยได้รับความโปรดปรานจากฝ่าบาท คิดอยากให้ฮองเฮาไม่พอใจ คิดว่าไม่ง่าย”

“ข้าเองก็รู้ว่ามันไม่ง่าย ดังนั้นถึงได้มาหาท่านยังไงล่ะ”

หูฮวนหลิงดึงมือนางเอาไว้ แล้วพูดขอร้องว่า “พระสนมเอกวางใจได้ ขอแค่เรื่องนี้สำเร็จ พระนางจะได้ในสิ่งที่พระนางต้องการ”

คุยกับอี๋กุ้ยเฟย มีประโยชน์อย่างหนึ่ง นั่นก็คือนางไม่อ้อมค้อม