พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 904

ตอนที่ 904 ข้าคือเสี้ยหลีโม่

หญิงอายุครรภ์แปดเดือน วันนี้เริ่มปวดท้องตั้งแต่ช่วงกลางวัน เริ่มแรกคิดว่ากินอะไรผิดสำแดง เพราะยังไม่ถึงเวลาคลอด จากนั้น พอถึงยามโย่ว น้ำคร่ำก็แตก คนในบ้านก็รีบไปตามหมอตำแยมา

หลังจากหมอตำแยมา ก็ทำตามขั้นตอนการคลอดตามประสบการณ์ แต่ว่า ดูจากท้องมันไม่เหมือนคนใกล้คลอดเลย เลยให้คนไปต้มยาเร่งคลอดมา นางปวดท้องอยู่อีกระยะใหญ่ แต่พอถึงยามจื่อ ก็ยังไม่มีความเคลื่อนไหวอะไรเลย นางกลับปวดท้องหนักกว่าเดิม หมอตำแยก็จนปัญหา แล้วก็รู้สึกว่าผิดปกติ ถึงได้ให้คนไปตามท่านหมอหยุ่นเอ๋อมา

หลีโม่ตรวจดู พบว่าปากช่องคลอดเปิดน้อยมาก แต่ว่าดูจากอาการปวดแล้ว น่าจะเป็นช่วงคลอดแล้ว

“ท่านหมอหยุ่นเอ๋อ เป็นยังไงบ้าง?” หมอตำแยยืนเช็ดเหงื่อแล้วถามอยู่ข้าง ๆ เมียของ หลี่ชี ท้องใหญ่มาก แต่ตัวนางเล็กมาก ไม่คลอดสักที มันน่าเป็นห่วงจริง ๆ

“ข้าจะฝังเข็มให้นางก่อน หลังจากนั้นเจ้าก็ให้คนไปต้มยาเร่งคลอดมา” ยาเร่งคลอดของชาวบ้านทั่วไปนางเคยเห็นมาก่อน ปกติจะไม่ใช่ยาแรง แต่หากเจอสถานการณ์คับขันแบบนี้ พลาดนิดเดียวก็ตาย

หลังจากฝังเข็มลงไปหลายเข็ม บวกกับกินยาเร่งคลอดลงไป ปากช่องคลอดก็เปิดมากขึ้น หลีโม่ถึงกับโล่งใจ “คิดว่าใกล้คลอดแล้ว”

หมอตำแยถอนหายใจแล้วพูดว่า “ใคร ๆ ก็บอกว่าท่านหมอหยุ่นเอ๋อวิชาแพทย์ยอดเยี่ยมมาก ฝังเข็มไปไม่กี่เข็มก็ไม่เป็นอะไรแล้ว”

หลีโม่ยิ้ม มองไปที่ใบหน้าของสาวท้องแก่ที่เจ็บปวด “ตอนที่คลอด เจ้าต้องเบ่งแรง ๆ นะ พอมันหดตัว เจ้าก็หายใจ รู้ไหม?”

“เข้า ...... เข้าใจแล้ว” เมียของ หลี่ชี เต็มไปด้วยเหงื่อ หน้าผากของนางมันเปียกไปหมด

หลังจากนั้น การคลอดก็เป็นไปอย่างราบรื่น พวกเขาได้ลูกชาย

หมอตำแยอุ้มเด็กออกมา จากนั้นก็หัวเราะ “ท้องใหญ่ขนาดนี้ คิดว่าจะได้เจ้าอ้วนออกมา แต่คิดไม่ถึงว่า จะเล็กแค่นี้เอง”

หลีโม่ตะลึงไป นางมองไปที่ท้องของผู้หญิงคนนั้น จากนั้นก็ยื่นมือไปจับหน้าท้อง “ไม่ ยังมีอีกคนหนึ่ง”

หมอตำแยร้องออกมา “ลูกแฝด?”

แม่ผัวของเมียของ หลี่ชี เอาเสื้อกับผ้าห่มเข้ามา พอได้ยินว่ายังมีอีกคน ก็ดีใจจนมือสั่น “จริงเหรอ? ลูกแฝดจริงเหรอ?”

เมียของ หลี่ชี ได้ยินว่ามีอีกคน เพิ่งจะได้เป็นแม่คน เดิมคิดว่าใช้แรงทั้งหมดไปแล้ว พอดื่มน้ำแกงเร่งคลอดไปอีกก็พยายามเบ่งอีก เด็กคนที่สองร้องไห้ออกมา รอบนี้เป็นลูกสาว

ลูกแฝด เป็นแฝดมังกรหงส์

“เจ้าเจ็ด เจ้าเจ็ด มาดูสิ เมียเจ้าคลอดลูกชายให้เจ้าคนหนึ่ง ลูกสาวคนหนึ่ง .......” แม่ของ หลี่ชี วิ่งออกไปบอกข่าวดีให้ลูกชายได้รู้

หลีโม่ยืนตะลึงอยู่ริมเตียง ในหัวของนางเหมือนถูกฟ้าผ่า มีภาพหลายอย่างปรากฏออกมา

หมอตำแยอุ้มทารกผู้หญิงออกมา นางยิ้มอย่างยินดี “ท่านหมอหยุ่นเอ๋อ เด็กคนนี้หน้าตาน่ารักน่าชังมากเลย”

ใบหน้าของหลีโม่เหมือนจะเปียก

“ท่านหมอหยุ่นเอ๋อ ท่านเป็นอะไรไป? ทำไมร้องไห้ล่ะ?” หมอตำแยเห็นนางท่าทางไม่ค่อยดี เลยรีบถาม

“ไม่มีอะไร ข้ายังมีเรื่องไปทำ ขอตัวก่อนนะ” หลีโม่เดินสติหลุดออกไป แม้แต่กล่องยาก็ลืมหยิบ

หมอตำแยเห็นดังนั้น ก็รีบเรียกคนของบ้านตระกูลหลี่ ไปส่งนาง

“ไม่เป็นไร ข้ากลับเองได้”

“ไม่ได้หรอก ฝนใกล้ตกแล้ว”

หลี่ชี เพิ่งพูดจบ ก็เห็นฟ้าผ่าลงมา จากนั้นก็ตามมาด้วยฟ้าร้อง

“ตอนนี้ฤดูใบไม้ผลิแล้วนี่นา ทำไมถึงได้มีฟ้าร้องฟ้าผ่าได้นะ? จริงสิ วันนี้ท้องฟ้าก็แปลก ๆ ด้วย” หลี่ชี บ่นพึมพำ แต่วันนี้เขาอารมณ์ดี ต่อให้บ่น ก็พูดอย่างไม่คิดอะไร

เขาหยิบร่วมแล้วก็ชุดกันฝนมา แต่ว่าหน้าประตูไม่มีใครอยู่แล้ว เขามองแบบงง “ท่านหมอหยุ่นเอ๋อล่ะ?”

เสียงฟ้าร้องฟ้าผ่าลงมาอีก ทำเขาตกใจกลับเข้าไปในบ้าน

ฝนตกลงมาอย่างหนัก หลีโม่เดินอยู่ท่ามกลางสายฝน นางเหมือนคนเสียสติ

จวนตระกูลเซี่ยง จวนอ๋อง วังหลวง เป่ยม่อ ภูเขาหางหมาป่า ชายแดนเหมียว คลอดลูกในถ้ำ ลูกแฝดมังกรหงส์ ลูกสาวของนาง สามีของนาง ......