พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 168

ตอนที่ 168 สังเกตต่อไป

จริงๆแล้ว ตามที่ได้สังเกตในช่วงนี้ เขาพบว่าเฉินหลิ่วหลิ่วไม่ได้ร้ายกาจอย่างที่คนข้างนอกเขาพูดกัน เพียงแต่ออกจะแก่นๆไปหน่อย

ส่วนซูชิงค่อนข้างน่าสงสาร ดูท่าคงจะหาคู่ไม่ได้ ถึงแม้ปกติจะบอกว่าตัวเองผ่านผู้หญิงมามากมาย แต่ก็ต่างรู้กันดีว่าเขาแค่เข้าใกล้ผู้หญิงก็ตายเงียบกริบ

เป็นเพื่อนกัน เขาต้องเก็บความลับให้ซูชิง

เฉินหลิ่วหลิ่วฟังคำของเขา ก็ตกใจ แล้วก็พูดอย่างตื่นเต้นว่า “พี่เซียวโธ่ เจ้าเป็นคนดีเหลือเกิน ข้ารอคำพูดคำนี้ของเจ้าอยู่ ”

เซียวโธ่ตบบ่าของนาง “เพื่อนพ้องกันน่า คนกันเอง”

หลังจากเซียวโธ่พูดจบ ก็รีบตามซือถูเย้น “เป็นเช่นไรบ้าง”

ถามแบบแกล้งไม่รู้เรื่อง มีเพียงเราสองคนที่รู้เรื่อง

ซือถูเย้นพูด “คนที่เอาสุรามาให้ข้าวันนี้มี28คน เจ้ากลับไปแล้วจดรายชื่อคนพวกนี้ไว้ พวกเขากล้าที่จะให้ของกำนัลข้าต่อหน้าเหลียงไท่ฝู้ ดูท่าคงไม่มีอะไรแน่นอน”

“แต่ทว่า ภายใน28คนนั้น อาจจะมีบางคนที่ไม่ได้อยากเข้าท่านอ๋องจริงๆ พวกเขาอาจจะรับคำสั่งของเหลียงไท่ฝู้ให้มาเข้าใกล้ท่านอ๋อง ” เซียวโธ่กล่าว

“หลังจากจดไว้แล้ว เอารายชื่อมาให้ข้า ข้าจะคัดกรองเอง ถ้าพวกที่ไปๆมาๆกับเหลียงไท้ฝู้บ่อย ให้เก็บไว้ แกล้งตามน้ำไป ” ซือถูเย้นกล่าว

เซียวโธ่พยักหน้า “ได้ ใต้เท้าไท่ฝู้ ก็พยายามที่จะแทรกซึมเข้ามายังจวนอ๋องเต็มที่ หลายปีมาแล้ว ควรให้โอกาสเขาเสียหน่อย”

สีหน้าซือถูเย้นนิ่งๆ “อดทนมานาน ครั้งนี้ได้รับการช่วยเหลือจากเสี้ยห้วยจุนและจิ้นโก๋วกง พวกเขาอย่างกับเสือติดปีก จะตั้งกำเนิดตามแผนเร็วขึ้นแน่ ตั้งแต่การลอบทำร้ายครั้งก่อน จัดการไส้ศึกที่อยู่ในจวนอ๋องไปได้ พวกเขากำลังรอโอกาสครั้งใหม่ ข้าก็จะให้โอกาสครั้งนี้แก่พวกเขา”

ดวงตาของเขาเปลี่ยนกลับนิ่งขึ้น ต่างกับสายตาที่เมาสุราในฝูงชนเมื่อครู่

เขามองไปที่เซียวโธ่ แล้วถามว่า “เรื่องทางหมู่บ้านสือโถวเป็นไงบ้า?”

เซียวโธ่ตอบ “ตรวจสอบเรียบร้อยแล้ว หลังจากที่ท่านอ๋องบาดเจ็บกลับมา เสี้ยห้วยจุนก็รับตนมาจากเกาะเฟงเหรินมาคนหนึ่ง แล้วมาอยู่ที่หมู่บ้านสือโถว ”

“เป็นเขาหรือ? ” ซือถูเย้นหัวเราะเย็นๆ

“คนที่เอาคนบ้ามานั้นไม่ใช่เสี้ยห้วยจุน แต่เป็นฮูหยินของร้านยาหุ้ยหมิน เขาบอกว่าคนบ้าคนนี้รักษาหายแล้ว”

“ถ้าเป็นเช่นนี้ คนบ้าที่ออกกัดคนวันนั้น ไม่ใช่ทำให้ซีเหมินเสี่ยวเยวี่ยดู เขาตั้งใจปล่อยมันออกมาจริงๆ”

“ใช่แล้ว แต่ทว่า แต่ตอนนี้ยังไม่รู้แรงจูงใจของพวกนั้น ” เซียวโธ่กล่าว

“สืบต่อไป！ ” ซือถูเย้นสั่งการ “ให้คนไปสอดแนมเสี้ยห้วยจุนทั้ง24ชั่วโมง ข้าต้องการรู้ทุกการเคลื่อนไหวของเขา แม้กระทั่งไปเข้าห้องน้ำกี่ครั้ง”

หลีโม่และซือถูจิ้งเดินไปถึงริมสระน้ำ แถวนั้นไม่มีคนเดิน พวกสาวๆกว่าครึ่งล้วนพากันไปดูการแสดง พวกพี่ๆทั้งหลายก็ตามไปด้วย

ทั้งสองเดินอยู่สักพัก สาวใช้ของชุยไท่เฟยก็เดินมาพูดกับซือถูจิ้งว่า “องค์ใหญ่เพคะ ไท่เฟยให้มาเชิญ”

ซือถูจิ้งรู้ว่าไท่เฟยเรียกหานางต้องมีเรื่องแน่ เลยพูดกลับหลีโม่ว่า “ข้าขอตัวสักครู่ เดี๋ยวข้ามาหาเจ้า”

หลีโม่ก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก พูดว่า “โอเค เจ้าไปเถอะ เดี๋ยวข้าเดินคนเดียวสักพัก”

นางกลับไป เห็นเย็นเอ๋อร์ทำความสะอาดลานกว้างอยู่ เห็นว่าวันนี้คนทำงานมีน้อย เสี้ยฉวนเรียกนางไปทางโน้น

หลีโม่เดินตามริมสระน้ำ ในใจก็คิดแต่เรื่องที่เกิดขึ้นในห้องโถง

นับว่าเปิดศึกกับซีเหมินเสี่ยวเยวี่ยเต็มตัวแล้ว

ซีเหมินเสี่ยวเยวี่ยไม่ใช่จะรับมือได้ง่ายๆเหมือนซูหลิงหลง เบื้องหลังของนางมีตระกูลจิ้นโก๋วกง ถึงแม้หลายปีมานี้ตระกูลจิ้นโก๋วกงจะดรอปลงมาหน่อย แต่ก็ยังมีเส้นสายอยู่ ยังคงมีอำนาจ